3398 resultaten.
In memoriam
netgedicht
3.5 met 4 stemmen
511 Moeder is niet dood
ze groeit voort
in al haar kinderen
en 't bloeien van die loot
geen snoeimes
kan 't verhinderen
het navelkoord
ten tweede maal doorsneden
maar moeders streng bloeit voort
in 't diepste van ons leden
haar vergeten
zal niet gaan
want bij het in de spiegel kijken
zien wij voortaan
omdat we veel op haar gelijken…
blijven
netgedicht
4.0 met 5 stemmen
350 is er een seizoen dat
zoveel stilte in zich draagt
dat het tumult binnenin
hoorbaar wordt
een landschap waarin
zoveel liefde groeit dat
de dode niet verdwijnt
haar tot leven roept…
Handen (6)
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen
547 Mijn handen bedriegen mijn ogen
maaien gras, poten bollen
maar bij het koffie zetten,
zien ze jou.
Mijn handen bedriegen mijn oren
luisteren naar Katie Melua
maar op You Tupe,
horen ze jou.
Mijn handen bedriegen mijn neus
ruiken nasi, hamburgers, ui
maar bij loempia’s,
ruiken ze jou.…
In memoriam
netgedicht
2.4 met 5 stemmen
375 Ik zie je portret
jouw lichaam is er niet meer
herinnering leeft
Wanneer ik reis in jouw schitterend portret
herbeleef ik onze tranen van vreugde en verdriet
Eerste kus met haar contouren en fijne lijnen afgedrukt
op onze lippen terwijl vier kleine woordjes kleven op de huid.
Ik hoor nog altijd jouw stem, zo fluweelzacht
trillend met…
Deïsme
gedicht
3.8 met 149 stemmen
51.486 De mens is voor een tijd een plaats van God.
Houdt geen gelijkteken nog iets bijeen,
dan wordt hij afgeschreven op een steen.
De overeenkomst lijkt te lopen tot
deze voleinding, dit abrupte slot.
Want God gaat verder, zwenkend van hem heen
in zijn miljoenen. God is nooit alleen.
Voor gene kwam een ander weer aan bod.
We zijn voor hem een…
Een laatste regel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
496 Een klein stukje in de krant
je bent niet meer
oh je was niet gezond meer
toch kwam ‘t bericht onverwachts!
Een paar regels is wat rest,
na alles wat je al overkwam
is de laatste stap te snel gekomen
maar is ‘t dat niet altijd?
Een klein stukje in de krant
je bent niet meer
Rust zacht vriend, we zien
elkander vast wel weer!…
JA KAN HET GELOVEN OF NIET!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
491 Of iemand echt gelooft
dat kan geen mens duiden
en wat ze duiden bij overlijden
is vooral de buitenkant van de gestorvene
Hij, zij was een heel gelovig mens
een Christen, Cristin, heel erg christelijk
Hij, zij wandelde met Christus
Hij, zij leefde voor God, voor God alleen
Maar dan gaan de kasten open
en de laden met boekjes van plezier…
Afscheid van een Koningin
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
399 Woorden verwaaien, verdwaalde verhalen
slingeren in de wind, dansend over regenbogen
die vertellen over een heel bijzonder kind
die in de nacht verdween
zilvergrijze lokken, grote bruine kijkers
een ontwapende lach
zomaar is ze vertrokken, niemand weet waarheen
van jongs af aan tekende zij haar eigen pad
door een land vol fantasieën, nam daarin…
Selfie Koningin
netgedicht
3.3 met 3 stemmen
364 of van het weer
iedere dag liep zij een rondje
wandelend door het Haagse
kiekte zij wie zij tegenkwam keer op keer
was er een feestje
dan was Wally van de partij
een grote zonnebril dragend
daaronder een grote glimlach
fleurig gekleed, ze was er altijd bij
iedere dag opende zij optimistisch
haar Facebook, ook de vele keren
dat zij moest…
Weerzien
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen
568 Jouw lievelingsmok
Naast de mijne
In mijn huis
Eindelijk thuis
Na alle tijd van zorgen
En van opruimen
Neem ik jou mee
In een pakje servetjes
In een flesje parfum
Jouw sloffen naast de mijne
Ik heb ze gewoon dubbel nu
Want we droegen dezelfde
Dezelfde maat ook
Pas gekocht nog
Voor lekker warme voeten
Vlak voordat…
De Poortwachter van het Dodenrijk.
netgedicht
4.2 met 4 stemmen
365 “ Wat de Aarde breekt, zal de Hemel binden”
Op de drempel van zijn laatste adem
verlaat hij onhoorbaar bloed en tempel
en spelen sterren met de oneindige nacht
Het leven wordt een onbuigzaam spel
voor haar en drukt zijn stempel
intens op de blauwdruk van haar wezen
Zij reikt eindeloos naar hem
en bidt voor hem naar niemandsland
als…
De Dood bestaat niet.
poëzie
3.9 met 37 stemmen
3.655 De Dood bestaat niet. Hij is maar geschapen
Door 't Leven, dat geen Eind zonder Begin verstaat.
Wees onbevreesd: eens zult gij slapen
In 't Niets, dat Nimmermeer vergaat.
---------------------------------------
uit: Kwatrijnen (1924)…
Doden houden ook van bloemen
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen
563 Neen jij gaat niet onder de zoden
Jij gaat ook niet in een graf
jij mijn liefste, jij gaat in 'n urn
En die urn komt op de schoorsteenmantel
en daarnaast komen je lievelingsbloemen
en die zijn elke dag vers gekocht
Zo hou ik je in mijn gedachten
dagelijks met verse mooie bloemen, want:
'doden houden ook van bloemen'…
Afscheid van mijn jeugd
netgedicht
3.4 met 5 stemmen
419 Wolken als witte schapen tekenen af aan een helderblauwe lucht
Een zomerse herfstdag vormt het decor van het afscheid van mijn jeugd
De wind waait speels de bladeren in een wervelende begroeting omhoog
Ja ik weet, jullie lopen met mij mee
Jullie zijn niet meer hier, en toch altijd bij me
Hier heb ik samen met jullie mijn jeugd doorgebracht…
In memoriam patris
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
348 De kracht van de zomer, het groen en het graan,
de rode papavers in ’t koren,
‘t is alles weer weg en voorbij en gedaan,
geen vogels in ‘t veld meer te horen,
geen licht in de verte dat feestelijk schijnt,
geen warmte die koestert de bomen,
alleen nog de mist en de dag die verdwijnt
nog eer hij, tot volheid gekomen,
de mensen het teken…
Kanker
gedicht
3.5 met 388 stemmen
68.738 is
een goede dood.
Teplettervallen
is
een goede dood.
Verdrinken
is
een goede dood.
Zelfmoord
is
een goede dood.
Elke dood
is
een goede dood.
Maar
de dood
die je
te wachten staat
dat is
een slechte dood.
Altijd.
----------------------------------------
uit: Nagelaten Gedichten (1975)…
IK GA LEVEN, nog effe
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
497 Ik ga leven
nog effe;
de doodspil
is in huis!…
Weduwnaarling
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
352 Hij fluistert in het doodse duister
rillend op zijn rug
ik wil je terug ik wil je terug
in al je struise levensluister.
Het antwoord komt van haar
die hij niet ziet maar
dreinen hoort
een mug
die hij van puur verdriet
niet eens vermoordt.…
Straks zong ik trotse dingen
poëzie
3.4 met 36 stemmen
4.402 Straks zong ik trotse dingen
Van mensen-pracht en -gloed...
Nú kan ik niets meer zingen
Dan dat ik sterven moet.
O, éénmaal nog te wenen!...
Als men gestorven is,
Dan gaan de mensen henen,
En mee de droefenis...
Dan lachen en dan praten
Zij weder, als van ouds...
Vér van de drukke straten,
Daar ligt alleen iets kouds.…
Zomaar
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
399 Zomaar in een kille gisternacht
is ze weer daar
in al haar lieve zachte pracht.
Ze stelt me o zo stil de vraag
hoe gaat het hem die ik in mij droeg
en altijd draag om het even waar?
Maar dan waag ík een vraag
want doelt ze op de onze die ik net als haar
op al mijn handen droeg én draag?
Ze lacht nu zacht
wat zie ik haar zó graag!
en…
Doodszin
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
423 Een grauw een grom
wat zacht gerucht
ze zucht gekluisterd
aan het malen dom
fluistert zonder macht of doel.
En dan haar droom een boude
mag de Dood haar eind'lijk komen halen?
Loom zweeft de oude van haar stoel
gaat op de wieken
nooit meer dalen louter pieken
geen wolkje verder aan haar vogelvlucht
enkel vrijheid. Hemelsblauw…
Uitvaart Elisabeth II, TV uit, Leven aan!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
565 Zij Elisabeth van Dam had zich voorgenomen
De hele dag te kijken vanaf 11.00 uur
Naar de uitvaart van Koningin Elisabeth II op TV
Neen ze was geen bekende van die Koningin
Ze was 1 van de miljoenen, die haar kenden
Ze ging zitten, koffie met cake, keek en dacht toen:
Ik ben niet echt Koningsgezind
Ik ben niet gelovig, ook niet goed
Ik wil…
Dorpsbegrafenis
poëzie
4.3 met 6 stemmen
1.805 Ter kerke, omdreund van doodsklokgalmen,
Rijst voor het heimvol hoogaltaar,
Waar wierook walmt en psalmen klinken,
Een zwartbefloerste dodenbaar.
Droef knielend om het lijk huns makkers,
Die 't werken staakte, vóór de tijd,
Herdromen de ingetogen boeren
Zijn rusteloze levensstrijd.
Zijn kindren, tot ter dood bevangen,
Ineengezonken van…
Begrafenis
gedicht
2.5 met 80 stemmen
48.669 Ik mag vandaag niet vloeken en dat valt mij
zwaar. Ook het binnenhouden van de tranen.
Wat staan mijn ogen raar. Welke kleren trek
ik aan? De hemelsblauwe blouse, de zwarte rok?
Sneeuwstorm verwacht. Heerlijk: laat het jagen.
In de aarde sneeuwt het niet. Ik zal vragen
niet te lachen als ik huil. Mijn moeder hoor ik
roepen in de kist: god…
Nachtgedachten
netgedicht
4.6 met 7 stemmen
418 Herinneringen malen door het hoofd
in het midden van de nacht
Wie had dit ooit geloofd
Dit had ik niet verwacht
Hij had het mij beloofd
we worden samen oud
Hij is toch weggegaan
het is hier stil en koud
De lente doet haar best
en maakt een kleurenpracht
De roodborst maakt zijn nest
ik zie de grote macht
Ik denk en .... op het lest
zie…
Prachtig
gedicht
2.7 met 63 stemmen
48.480 Beroemd maar dood vroeg hij: en
wat bleef er van mij over?
Ik wees op een losse regel
een uit zijn verband gerukt citaat
meestal toegeschreven aan een ander.
Voetafdruk op een verlaten strand
vol lege, uitgewoonde schelpen.
Prachtig is de onsterfelijkheid
maar wat doen wij in de tussentijd?
---------------------------------
uit: …
In memoriam
poëzie
3.9 met 21 stemmen
5.025 'k Heb bij uw sterven niet geschreid,
Het was de tijd,
Voor u om heen te gaan,
Maar 't weten, dat gij niet meer zijt
Doet toch weemoedig aan.
Ik heb uw stil gelaat bestaard,
Van 't geen gij waart
De dode, lege vorm,
Die gij gelaten hebt op aard
Ten prooi aan made en worm.
Ik weende niet toen ik u zag,
Hetgeen daar lag,
Het scheen…
Beloon
netgedicht
2.7 met 3 stemmen
352 Hij grijpt al is ’t hem ongewoon
in haar nog maar even leven
naar de knekelende hand
die niet haar maar hem doet beven
laatste levensteken van hun band:
“Ma wat ik nog wil zeggen
ik vind je hebt het goed gedaan
je kan het hoofd nu neer gaan leggen
met gerust hart op 't einde aan.”
En zij die altijd corrigeert ze riposteert:
“Het…
Op straat, op een transformatorhuisje
gedicht
3.7 met 46 stemmen
36.725 Op straat, op een transformatorhuisje:
ik zoek zieke, dode vogels,
dank u wel
ik woon in de Knollendamstraat.
In de krant: als een zebra gaat liggen
sterft hij
In bed, ik zie weer mijn grootvader
vlak voor hij sterft. Het was
in het voorjaar, de paarden
gingen van stal en hij leunde
tegen het hek. Ik hoorde hem:
geef me mijn bril, het…
De tuinman en de dood
poëzie
4.0 met 282 stemmen
158.728 Een Perzisch Edelman:
Van morgen ijlt mijn tuinman, wit van schrik,
Mijn woning in: 'Heer, Heer, één ogenblik!
Ginds, in de rooshof, snoeide ik loot na loot,
Toen keek ik achter mij. Daar stond de Dood.
Ik schrok, en haastte mij langs de andere kant,
Maar zag nog juist de dreiging van zijn hand.
Meester, uw paard, en laat mij spoorslags…