Alle inzendingen over haiku

opgewaaid water in de krommingen der zee schuren getijden…

Zichtbare lente heeft de kussen geschud, herboren, sneeuw in morgengloren. Merkstenen van leven, bottende knoppen, schoonheid in versteende sterren. Rijp in de toekomst, streling van betekenissen, bekleedt met woorden. Met alles of niets vergelijkbaar in beweging, er is niets dan tijd. Rand van het getij, vrijheid in zeeën van…

Vijf kleine paarden een charme van een weide een bank in de zon…

(tanka) Groene pijlspitsen steken boven de grond uit; dagen verstrijken: slanke bladen omringen die witte elfenmutsjes. Het hierbovengenoemde beschrijft de ontwikkeling van de lelietjes der dalen, wat ons ieder voorjaar weer verwondert.…

[Senryu-light] De karateka slaat zichzelf kwaad voor z'n hoofd en breekt zijn hersens.…

de zomer komt en gaat de kleur vertroost bij ‘Een zomerhaiku’ van Eugène Brands Dordrechts Museum http://bit.ly/dWo66n…

mijn tuin is verrijkt er bloeien lentebloemen zo voelt schaduw zacht…

[Senryu] "Hé, mooie jongen, ik sla graag een goed figuur," waarschuwt de bokser.…

winter in wording winterlandschap -- gaan voorbij -- twee witte zeilen…

doodstille vijver een kikker wacht geduldig er vloog iets voorbij…

[zomerse haiku] strand bergen schelpen aan zee zand strand lopen zee…

Fluitenkruid alom een Pasen als geen ander merels op hun nest…

ZEEHOND Texel - strand aan zee kijkt toe van ver - de zeehond kabbelend - de zee…

duinen – zandig - strand schelpen zwevend aan de rand tussen het wier – zeepaardjes…

[Haiku] sierlijk als zwanen glijden lichtende nevels over donker land…

geslagen water haast zich heftig kolkend weg van de roeiriemen…

De Oermoeder sterft wordt aan verre hemelen met kind gekruisigd Alles wordt tot stof als oog en silhouet kruisen, degens begraven De dorstige mens drinkt het gif uit haar wonden van dode handen Uit een nieuwe kern onder een oud gesternte werd zij geboren Op helblauwe kraters van de zoekende mensheid rust een felle zon Zijn stralen…

de magnolia bloeit open zelfs de buurvrouw zwaait naar mij…

meditatie rijpt een diepe ademhaling vervult mijn krachten geestvermogens verdiepen waar ik de waarheid ervaar…

zoek de horizon er schijnt licht door mistramen mijn hart kijkt verder…

(tanka) In de kleine tuin groeit wild gras vol bloemen om gesnoeide struiken: beschaving en woestenij treffen elkaar kunstzinnig.…

ik schrik als ik leunend op zijn schoffel vader zie hij zwijgt voorgoed in brons tuurt nu in oude verten…

Ontwaken met zon ontspruiten van knoppen de wereld draait door.…

. mijn liefste gevoel is genesteld in mijn hart jij laat het groeien .…

Vertel, sprak de del. Hangt aan jou nog klokkenspel? Poets jij het ook wel?…

[Senryu] secondewijzer met afgemeten passen doet hij de ronde…

Ik hoor luid geween. Men wil water, nu meteen. Dat kan geregeld.…

Op sparrenhoogte ongenaakbaar voor een kat twee tortelduifjes…

de koude ochtend legt een vorstkleed over groen prille lentebloei…

Levensmooie loop Wel beregend gezegend Een zinvolle stek…