Alle inzendingen over haiku

zwijgen voor altijd aartsmoeilijk voor mooipraters zonder spreekverbod…

[Tanka] Verwachtingsvol bespeelt de wind de bladeren maar onvermurwbaar houdt ze haar schatten bij zich tot de herfststorm overwint…

als het regende vertelde de droogkomiek een paraplubak…

langs elke uithoek stormt hij krachtig naderbij windrozen bloeien…

Opgelucht ademt onder opklarende hemel mijn droevige hart…

nu al bungelen ontelbare katjes in het plantsoen vrolijk word ik er niet van een wereld vol druiloren…

vlinders zijn verliefd de wind speelt met de rozen gaat doornen voorbij…

sneeuwklokje opent laat zich leiden door de wind luidt lentebal in…

Godverlaten strand mijn lippen proeven het zout van eigen tranen…

[Haiku] verlaten kapel de maan brandt als een godslamp achter het venster…

kraaien schilderen op witte kerstdag wensen gewoon in zwart-wit.…

in hetzelfde bed in het zelfde bed groeien twee mensen vaak totaal uit mekaar!…

soms kraakt de stilte de wind meedogenloos kou kleurt het gezicht…

Brekende golven waar de zee het strand ontmoet ..onophoudelijk…

[Senryu] De gaslamp suizelt zacht licht omringt het gezin als een teer verbond.…

wachtend op de trein die mijn vriend weg zal brengen wellen tranen op.…

Des te leger mijn afstandbediening is druk ik vinniger…

Loop niet voor me uit ik kan misschien niet volgen... loop niet achter mij want ik ben vrijwel zeker dat ik je niet kan leiden…

een grote rijkdom de schatten van de natuur geschenk voor ieder…

Zal de kosmos zijn, verbindt haar geboortewond, zonder lidtekens. Lach op stembanden lied vastgelegd als zangtekst, trilt in lendenen. Etalage pop haar wereldbeelden beziet, met lede ogen. Tastbaar op de huid. één hartslag voor ons beiden, geluid uitgediept. Vertaald in woorden, een ware levenscodicil, schelpdier van liefde.…

wilde waterval geluid zo oorverdovend ik word er stil van…

Onder geknakt riet wacht roerloos de oude snoek op snelle actie daarom doen we maar het spel wie het eerst beweegt verliest…

Hoog nasaal gakkend het voorjaarsteken schrijvend welgemoed noordwaarts…

doof als een kwartel belet conversatie, blind als een mol: contact.…

Onder de hazelaar op het restje grauwe sneeuw een vleugje stuifmeel…

In de herfstnevel ontwaar ik de blauwe jas van mijn trouwe hulp die achter de kruiwagen pijprokend wacht op de nacht…

als woorden ogen krijgen,geven die dolers soms opnieuw uitzicht.…

echt, zonder jou wordt mijn leven:één puinhoop,met jou:één paradijs!…

[Haiku] schaduwen rusten op een bankje in het park naast zonnebloemen…

alleen in bed dagenlang angstig wachtend op bloedresultaat. *********** té moeilijk meetbaar hartslag van mijn groot geheim voor hem die mij stuwt.…