Alle inzendingen over haiku

zon glinstert vrolijk kabbelend geniet ik mee al pootje badend…

met vogelogen keek je de afgrond in en toen verdween de angst…

dromen van papier vouwen witte nachten tot een sierlijke zwaan…

het schelpenpad trekt me dwars door zand en duinen vredig ruist de zee…

Jeugd, is als een druif zo fris. Maar ouderdom.... een rozijn, die niet te pruimen is!…

Ik loop door de wei. Ervan schrijven? Het lukt niet... Toch zaaien bloemen in mijn vragende geest een gedicht _ voor veel later...…

door de eeuwen heen hollen verkapte tranen iedere steen uit…

dumpende afval dendert menselijke trein ontspoort door natuur…

sta nog wel rechtop maar brokkel al wel gestaag naar horizontaal…

de dag en de nacht kussen elkaar gedag zegt de nacht ga lekker rusten ik hou vannacht de wacht…

de schildpad spartelt driftig en in levensnood ondersteboven…

stille zaterdag kil en koud en grommerig ook de zee…

koeten speeddaten hard lopend over water eenden vliegen op…

vlinders in de wei met wat mijmerij zoemt er ook een bij voorbij…

de rij schrijdt met de doodsklok in de rug pratend naar het graf vertrapt op het pad één populierenkatje bloedig als een worm…

inktzwarte dagen schrijven deze lente tot een griezelverhaal…

ik viel uit mijn rol en was weer voor even mezelf confronterend wel…

vreemde gewelven ademen bewegingloos de kille waarheid…

brandganzen vliegen in V-vorm naar de bliksem emmers doorgevend…

kakofonie van 's avonds kwakende kikkers oorverdovend mooi…

rietkragen wuiven muggen dansen vrolijk mee zonnig fiets ik langs…

in het oog springend het geel van forsythia schot in de lente…

woon op de aarde ben werkzaam in de hemel en verdien de hel…

rondom een paaltje kring van kortgevreten gras en geitenkeutels…

hoestend en proestend al snakkend naar frisse lucht zichzelf oprokend…

bollenvelden blauw en geel en blatend 'Mondriaan'…

als een kluwen wol lig ik totaal in de war wie rolt me weer op?…

Zinloos geweld perst de dagen en nachten tot bittere sappen. Lentedag gevuld, luidt de sneeuwklokjes uit, ook in goed en kwaad. Op de snaren van het tijdsbeeld, vibreert de rusteloze waarheid. Kinderen weven hun dromen, waarover vele mensen lopen. Religie wentelt zich in tranen, haalt netten op, mazen ruim gemeten. Geluk…

parende kikkers dril drijft op lentewater nieuw leven zindert…

jouw ogen vol vuur slaan vlammen in mijn bodem brandend de liefde…