Alle inzendingen over vriendschap

Over genegenheid weet ik door zomerse nachten onder maanlicht van het muggenland bij het meer alsof ik ergens in een verte een brief moet schrijven plotseling een vreemdeling zonder adres op de oevers in diepte van het ogenblik, in romantiek zo divers onder wolken die als slagschepen regen bezorgen op het hoofd van mijn personage in een droom…

Hoe vaak gevallen bij de eerste stappen die keer met de fiets met tikkertje op het schoolplein toen je struikelde over de kat Wat raakte verloren de velletjes van de schaafwonden de geronnen tranen het jodium flesje de haastig geplakte pleisters Wat bleef het vallen en opstaan de littekens de tastbare aanraking het gerijpte besef…

Alsof het dicht bij het vertrouwde bed ligt het verdriet en het vermoeide bedrog wanneer ik mezelf denk te troosten keer ik de gemoedswaarde om naar een oude kringloopwinkel in het moerasland van een gevallen engel eindelijk nuchter, en alleen op de grond schrijf ik jou over eenzaamheid onze vriendschap blijft in mijn genegenheid een…

Er zijn tijden van groei. Er zijn tijden van zorgen. Wanneer een mens van zijn zorgen losstaat, Door een juist inzicht in het nu. Zal een mens niet zijn zorgen voelen, Maar groei ervaren. Een Vrind…

De wind snijdt laagjes warmte uit mijn ziel. Met de adem zichtbaar voor me uit gesneld, maak ik het buiten tot een nieuw decor. Ik heb het aanschijn al zo treffend in mijn loop geteld.. Wit versmelt het grijze straatbeton zich aan de rand van het, met overige sneeuw bedekte, uitgestrekte bos. Zoveel paden, zoveel wegen.. Zoveel stukjes onbekendheid…

Bij de koffie-automaat in de Albert Heijn ontmoet ik vaak gelijkgezinden, die het ook niet al te breed hebben en die elkaar bejegenen als koningen. 'Wil jij?' 'Was jij net iets eerder?' 'Suikerzakje en poedermelkzakje erbij?' 'Koffie is nergens zo lekker als hier hé?' 'Plastic roerlepeltje erbij?' Ik weet wel dat we via zo'n…

Ik heb een vriend op afstand Die hebben er wel meer Maar mijn vriend op afstand Is er telkens weer Die lieve vriend op afstand In niet gezond, oh nee Maar die lieverd, op afstand Zit daar niet echt mee. Met kerst was hij bijvoorbeeld Geveld, lag ziek op bed Toch stuurt hij me een appie Jawel dat deed ie net Die lieve vriend op afstand…

Niet de hand die in de aanval gaat of het hoofd van de denker aldoor steunt niet de hand waardoor het laatste uurtje slaat en op welk ritme de dag des oordeels kreunt niet de hand die zichzelf vergat en sloeg of aan de mond gezet maakte dat het scheldwoord verder droeg ook niet de hand die zichzelf heeft breed gemaakt opdat in duisternis een…

Er is een lieve meid Luistert naar "Kristine" Wie weet ken je haar Of haar wel eens gezien? Ze heeft heel wat doorlopen Op " pad " gehad zeg maar En ineens zei ze een poosje terug NU IS HET HELEMAAL KLAAR. Gedaan met nare dingen Klaar ben ik met de drank Ik ga een toontje lager zingen De alcohol wordt BEDANKT. Door hulp te accepteren…

Ze loopt op blote voeten, Het liefst op nat gras Probeert iedereen te groeten Als dat nou alles was Ze houdt van handen lezen En ook van wat mystiek Ze houdt van boeken lezen En is niet zo graag ziek Ze is een beetje maf Maar ach wie is dat niet Ze is een beetje stom Maar wel een lieve griet Ze houdt ook wel van dieren Van mensen…

Als ik praat, mijn mond voorbij. Ik spreek de stilte vol, laat geen letter heel. Als ik praat, mijn hoofd moet leeg maar raakt nog voller dan het was. Als ik praat, mijn woordenstroom jou al lang niet meer bereiken kan. Er kleven woorden aan mijn adem vast. Een zacht gezoem klinkt enkel nog. Als ik luister, mijn oren voorbij. Ik laat in…

Er ligt een gevoelig bezit op een eiland van duisternis met mensen die hun eigen muze zijn geworden en ver over de oceaan praten zwanen over weemoed toen alles nog verdrietig was en stoelen in de keuken kraakten jij bent toegankelijk voor mij je droomt, je wordt wakker je hebt een mening maar je blijft toegankelijk voor mij…

Je was mijn beste vriend, dacht ik Zoveel momenten die we samen deelden Het vertrouwen dat ik in je had Je charme en je mooie woorden Lief en leed, vreugde en verdriet De verhalen die ik van je hoorde De liefdes in je leven kwamen en gingen, ze bleven niet "Vriendschap is als een trein", zei jij altijd Mensen passeren, worden vrienden…

Kwetsbaar meisje Speel op het veld Voel de omarming Pak toch die hand Veeg het zand uit je haar Voel de wind op je huid Proef het zilte van de zee Hoor het ruisen van de golven Kwetsbaar meisje Laat je masker vallen Voel je naaste Pak toch die hand Zie het zonlicht stralen Luister met je hart Loop oneindig ver En duik in de diepte…

Het is een blijde dag: het wit Der sneeuw is door geen voet gekrookt. De zonneschijn is zuiver goud. De luchten staan van kristallijn. De wind, die door de bomen strookt, Rooft heel hun schat van tintlend rijm. En als een vorst, die door de straten rijdt, Strooit hij juwelen achteloos en wijd en zijd. Het is een blijde dag: wij twee Gaan…

Rood is de horizon door gefluister van wind gevangen in jouw ziel in jouw taal bloeien chrysanten bruin in een kroeg omgeving stelt zich voor aan vriend, droom en ratio beweging neemt iets terug van denken, voelen, tasten een droomseconde hier vandaan ligt een oeverloze droom te genieten in het zoeklicht.…

Ik word niet gelukkig van het geld dat ik dagelijks tel. Ik koop niet de passie, maar slechts de regels van het spel. Ik blijf mijzelf bevragen en richt mijn ogen ondeugend en stout. Ik richt mij op de toekomst en diegene die van mij houdt. Ik heb mijn hoop op een nieuwe vrijheid nog niet verloren. Ik richt mijn aandacht op…

Misschien heb ik niet de wegen begaan van mijn intenties en dromen maar onderweg toch afgegaan en aanbeland door wie ik ben tegen gekomen…

Mijn woede wilde ik koelen Temmen mijn boosheid ....kwaad zijn Ik trok het bos in liep 'n pad af Het rook naar regen naar den,spar Wat kon ik star en onverzettelijk zijn Was het wijs voet bij stuk te houden? De lijn vast houden door glazen gaan? Adem halen rustig adem ......halen Was dit -nu- mijn leven,mijn…

Ik merkte dat Nu het even Niet meezit in dit leven Ik voor velen Niet prettig ben Om bij te zijn Zij mijn relaas Niet aan kunnen horen Laat staan Te willen delen Vrienden die voor mij Nog vrienden waren Al jaren Zich langzaam terugtrokken Naar de achtergrond Geen interesse toonden Afstand gingen bewaren Wie wil er geassocieerd worden…

je kijkt naar me je ontwijkt me en ik zie in de spiegel wat jij niet wil zien mij namelijk het komt hard aan die scherven van het verleden ik probeerde te praten maar jij hield meer van loslaten stilletjes laat ik je los....…

Misschien, vriend, is onze vriendschap nu volwassen niet meer achterhaald door verleden en dragelijk in het heden daar waar droom en schaduw elkaar genegen ontmoeten voel ik de eerlijke behoefte jou opnieuw te begroeten met alles wat in mij leeft over wildernis en groen in wat de natuur ons geeft door nalatigheid van doen Waarschijnlijk…

Het dagpauwoogt en 't wielewaalt en 't versje dat je dit verhaalt zingt stil en vliegt als vlinder, maar door de blauw azuren lucht heeft het de status van een vlucht dus 'k hoop dat 'k je niet hinder, want weet je wel, ik zeg het snel, mijn vriendschap wordt niet minder.…

Men is tegenwoordig volop bezig met het adviseren omtrent de aanmaak van je stamboom, want: familie die heb je voor altijd (niet dus) familie kom je nooit vanaf (wel dus) familie is er altijd en overal (echt niet), familie is er als je ze nodig hebt (van je leven niet) familie, daar zou je op moeten kunnen bouwen, rekenen, vastklampen…

Wat is er in de storm van emoties die in echtheid aan ons bindt nog te vinden van de devoties zoals in vriendschap bij een kind jij met je materiële overvloed in een wereld van vergane glorie ik in mijn armoedig ondergoed ben ik nog waardig, potjandorie we kwamen toch allebei naakt op aard is deze vriendschap je niets meer waard we kunnen…

Wie is dat toch, dat kereltje, die in mijn oog zetelt en ziet, dat ik niet loop, maar jaag. Wat motiveert toch die filosoof, die in mijn oren zit en me tegenspreekt, wanneer ik anderen wil overtuigen. Wie is dat toch die clown, die schatert in mijn brein, waarom? Wanneer ik jammer: Ik voel me down! Wie is dat toch, die monnik, die met…

Er zijn van die dagen, dat je zonder te vragen, vreemden ontmoeten zal, en wat wil het geval, ze lijken zo bekend, iets totaal ongekend. Er zijn van die dingen, die je uit wil zingen, maar toch voor je houdt, want dat is vertrouwd, voor altijd in je hart, ook al brengt dat smart. Er zijn van die mensen, waarvan je zou wensen, dat…

Zwemmend achter het basalt op de dijk van het Ijsselmeer, voel ik me zo rijk, ik kom er altijd weer, en hoewel niemand hier voer ik, al lijkt het gek, zwemmend een gesprek, (vroeger met mijn ex, toen W, met R, later met een P en nu met K, maar hoe hij of zij ook heet) 'k vertel hoe mooi en stil het hier nu is, hoe ik geniet, je veel vogels…

Ik wens je meer.. Dromen die je vangen kunt Die minstens tastbaar zijn Regen die jou niet deren zal De paraplu bescherming biedt Ik wens je meer... Tegen je vallen en weer opstaan Dat het niet met moeite gaat Kracht waaruit je putten kan Ook energie is er genoeg Ik wens je meer... Gezang, dat onvermoeibaar voor je klinkt Er is niets…

niet als een kat in het nauw waarvan de haren recht overeind staan maar toch anders dan vertrouwd ging je het avontuur aan, ontmoette je hen bij wie je van meet af aan zo welkom was nog voordat je één voet over de drempel had gezet de liefde werd gedronken, vol aandacht gesproken over onderwerpen die er werkelijk toe deden harten werden…