een vriend
als ik verschijn
open jij, voor even,
een poort
en roept mijn naam
klampt mij aan
zoals het enkel
bij stille vriendschap hoort
ik ervaar dan
een gouden moment,
zeldzaam van toon
dat je daarna wegrent
en verhuist naar jezelf
daar ben ik aan gewend
immers ieder leeft
onder zijn eigen gewelf
om je te begrijpen
vertellen je ogen genoeg
ik herken je in je bestaan
diep voelbaar in mijn hart
ik weet dat jij er altijd
ergens voor mij zal zijn;
weet dat ik aldoor
met jou ben begaan
Zie ook: http://blog.seniorennet.be/julius_dreyfsandt_zu_schlamm
Schrijver: julius dreyfsandt zu schlamm, 10 augustus 2016
Geplaatst in de categorie: vriendschap
Mooi gedicht met inhoud.