1666 resultaten.
Onder de appelboom
gedicht
3.0 met 71 stemmen
23.090 Ik kwam thuis, het was
een uur of acht en zeldzaam
zacht voor de tijd van het jaar,
de tuinbank stond klaar
onder de appelboom
ik ging zitten en ik zat
te kijken hoe de buurman
in zijn tuin nog aan het spitten
was, de nacht kwam uit de aarde
een blauwer wordend licht hing
in de appelboom
toen werd het langzaam weer te mooi
om waar te…
Eindeloos
poëzie
3.0 met 21 stemmen
3.287 Wij die onze eenzaamheid
Droegen als goden,
Wij kunnen minnen
Eindeloos. . .
Zie welk een huis ons
Verlangen gebouwd heeft:
Landen en zeeën
Plaveien zijn vloeren,
Zonlicht en maanschijn
Zoldren de kameren,
Achter de sterren
Wijken de tinnen -
Wij kunnen minnen
Eindeloos. . .
Lief, dat gij mijn zijt,
Lief, dat ik uw ben,
Wat is het…
Voor jou
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
107 Soms in het leven
gaat het even niet
dan zit alles tegen
onzeker, stil verdriet
verzonken in gedachten
een vlak en leeg gevoel
onrust diep van binnen
even zonder doel
Aan de hemel staat een zonnetje
zij verdrijft de kou
straalt haar warmste stralen
vandaag, speciaal voor jou
ze glimt haar mooiste lach
de hele dag lang
en drukt haar…
DRIE VRIENDEN
gedicht
3.0 met 12 stemmen
11.565 Drie vrienden gingen elk hun weg
en luister wat ik van hen zeg:
Een gaf zijn geld aan geld en graan,
maar bij zijn graf bleef niemand staan.
Een gaf zijn hart een jonge vrouw
die eenzaam bleef in zware rouw.
Een lei zijn hart in 't dichterwoord
en eeuwig wordt zijn lied gehoord.…
Conclusie
netgedicht
3.0 met 5 stemmen
221 Ik vind je niet meer aardig nee
En ook gewoon niet langer lief
Kwam te dichtbij naar jouw idee
Voel mij nu een verscheurde brief
We hadden wel een hele tijd
Een sterke hartsvriendinnenband
Na veertig jaar toegankelijkheid
Ben ik door schaamte overmand
Ging door de grond nadat je koos
Voor afstand en een nieuw contact
Gebroken ben ik,…
Zo welkom als de bie
poëzie
3.0 met 14 stemmen
2.244 Zo welkom als de bie,
die,
aan 't ronken, wijl de last
wast,
terug met heuren buit
uit
de velden rijk beblomd
komt,
zo welkom zijt ge mij,
gij,
wanneer ge mij verzet
met
hetgeen uw zwervend vlerk-
werk,
al vliegen achter 't land,
vand:
mijn hoppelend herte klopt
op 't
aanhoren en 't verstaan,
aan
het ruisen van zijn stem…
Nachten van de regenzomer
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
99 Ze had hier willen uitleggen
hoe het is om in jouw tuin te staan
maar het leven knakte jouw stengel
vergankelijkheid verwelkte jouw bloem
en in de nacht wanneer de geuren
tot leven komen in de zilte wind
ruikt ze jouw fleurige rijkdom
alsof je nog altijd staat te bloeien
onafhankelijk van tijd of ratio
simpel in jouw mooiste kleuren…
Vriendschap
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
164 mijn herders
in had er drie
die over mij waken
ze beginnen langzaam
in mijn dromen naar
de achtergrond te geraken
toch worden ze oprecht gemist
want een hechter vriendschap
heb ik nooit mogen ervaren
geen mens kan daar tegenop
vertel me maar eens wie
nee deze vrienden zullen
nooit uit mijn geheugen
worden gewist…
[ Twee meisjes zitten ]
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
62 Twee meisjes zitten
recht tegenover elkaar:
een gesloten kring.…
[ De liedjes van toen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
55 De liedjes van toen
waren onze wereld, daar --
zagen we elkaar.…
AAN MIJNE VRIEND GERRIT JOAN MEIJER.
poëzie
4.0 met 4 stemmen
1.599 Bij al 't plundren, bij 't vernielen,
Bij het weiden van het zwaard,
Bij de duizenden die vielen
Door de dwingeland der aard',
Wiens gevloekte vuist niets spaart —
In dees hartverpletbre dagen,
Waar geen bloempje bloost aan 't blad,
En, in plaats der rozenvlagen,
Weemlend langs het bruiloftspad,
Merg en bloed de weg bespat —
Voegen…
David
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
156 Je zaait goudsbloemen in de badkamer
voor later op de daktuin als het zomer is
je schrijft me brieven bij een kopje thee
zonnige zinnen die passen bij jouw humeur
altijd vriendelijk in goede stemming
ik heb niet veel geld te besteden
maar jij strooit gratis dromen in mijn hart
ik voel een bevreemdende waarheid
het is net alsof ik je al heel…
Open eindes
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
61 Niet uit elkaar
gegroeid
nog even vertrouwd, veranderd
/door elkaars aandacht
Meegegroeid
in de ander
in wie we zijn
Voor alles
kan er een tijd zijn
Voor langzame dagen
/Voor dichter bij huis
Voor steeds weer orde scheppen
Voor nieuwe projecten
en oude vrienden
Af en toe
een bericht
zonder houvast
/of het past
in het moment
en…
Die lach
poëzie
3.0 met 34 stemmen
3.304 Zoals wanneer opeens de zonneschijn
Door 't zwart der brede wolken heen komt breken,
En schittert in de tranen, die er leken
Van blad en bloem, als vloeiend kristallijn,
Zó, dat het wenen lachen schijnt te zijn:
Zo is, wat mij ontstemt, opeens geweken,
Mathilde! ontsluit úw mond zich om te spreken,
En doolt een glimlach om uw lippen, fijn:…
Echte vriendschap
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
222 Ze is een vriendin, al jaren lang, is ook iemand van ‘ dierenopvang ‘
Had al een aantal hondjes, oh ja echt waar, tot ze hoorde:
dat er twee in de problemen zaten: een paar!
Ze treuzelde geen moment, geen enkele keer
Dacht: dan verzorg ik er gewoon twee meer!
Maar na weken van proberen en integreren
bleek 1 hondje weinig bij te leren.
Was bang…
Anker
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
107 En ik schreef hem:
Jij bent een anker
Om even op adem
M'n verhaal kwijt
Welke storm er weer langs
hoe hoog golven opspatten
En ik meende het
Hij had het over oortoestellen,
hoe die niet voldeden
maar ook een voordeel
niet overal op in hoeven gaan…
Ik ben er voor je
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
187 Wanneer het donker wordt en je bent helemaal alleen en je weet niet naar waar toe te gaan,
Weet dan dat ik er voor je zal staan.
Als je je depressief voelt en je wil alleen maar wenen en alles vergeten en je lichaam als 1 grote leegte aanvoelt,
Weet dan dat ik er voor je zal staan.
Ik zal je troosten, bemoedigende woorden toefluisteren, ik zal…
De gast
poëzie
3.0 met 8 stemmen
1.876 Als gij mij ééns slechts kon vertrouwen,
En Uwe vleuglen saam wou vouwen,
Om aan mijn dis, bij fruit en wijn,
Mijn gast te zijn,
Dan zou mijn huis geheiligd wezen,
En na Uw heengaan zou ik lezen
In ieder ding, als in een boek,
Van Uw bezoek.
Hier rustten zijn handen, zou ik weten,
Wanneer ik, aan mijn maal gezeten,
Het linnen witter blinken…
LEUNINGSTOEL EN POEF
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
133 Op slot Bommelstein
is het aangenaam bekomen
na wilde belevenissen
heer Bommel en Tom Poes
rusten beiden in de
huiselijk ingerichte zaal
de zware Olivier
leunt behaaglijk
in een grote zetel
met gerieflijke steun
zijn jonge vriend
zit tegenover hem
op een stevig zitkussen
het geheven glas wijn
weerspiegelt zacht maanlicht
laat roerig…
Verre vriend
netgedicht
4.0 met 1 stemmen
124 Wanneer ik afstand
met stilte kan overbruggen
is mijn zwijgen tijdloos
en de hunkering
naar jouw aanwezigheid
zonder woorden
in de nacht verzonden
blijft zonder lethargie
omdat ik leef met jouw ratio
bestaan er geen grenzen
aan werkelijkheid van horizon
er is een verder weg dan hier
in de heuvels achter de oceaan
waar ik mijn brieven…
Vriendin voor het leven
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
114 Wanneer het pijn doet
zaait vriendschap een zaadje hoop
wonder van zorgen
O Mooie vrouw, ik heb jou opgeslagen in
mijn breekbare-en-kwetsbare om nooit meer te vergeten
We maken ups en downs mee tegelijk scheidt er geen enkele muur van
ons omdat onvoorwaardelijk en vertrouwen juist dingen zijn die we ook delen met elkaar.
Hoe ik jou voor…
Vriendin
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
175 Nu we samen
Wankelend de vergetelheid en
Vergankelijkheid ingaan en
Dat na jarenlang ons dronken
Te hebben gedraaid, derwisjen
Waardig
We door dode talen zijn gekropen
Gezeten hebben aan het sterfbed van
Spreuken en gezegden, vinden we
In het gedicht alsnog een schuilplaats
Terwijl de Dood het bord afspeurt
Naar de toets met delete…
Vriendschap
netgedicht
5.0 met 8 stemmen
108 zal ik nog eens verhalen
over hoe ik en jij
langzaam overgingen in wij
zwim en zwam uit Zwammerdam
samen op toneel, onze passie was geboren
ballet, muziekinstrument bespeeld
daar waar ik ging, daar was jij
een geheimtaal gemaakt
alleen voor jou en mij
wie zou ons nou kunnen begrijpen
zo dichtbij elkaar zijn, dat konden alleen wij
samen naar…
Engelenkuikens
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
81 Niets hadden we nodig, we botsten
gewoon en lagen door elkaar
als dat zo uitkwam, een nest
vrienden die elkaar weten te vinden
hoe ver we ook uitgevlogen zijn
Engelen geworden, wie had dat gedacht!
Onze zielsverbondenheid
zo vertrouwd op het eerste gezicht
bij elk weerzien - eeuwig jong
is dan mijn kuikenhart, mijn huid
van vlees en bloed…
Wanneer liefde
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
49 de ruimte krijgt
opstandigheid overstijgt
woorden kunnen wachten
gevoelens zich verzachten
tot neutraal gebied
hopend dat de ander ziet
het belang van communiceren
niet ontwijken maar balanceren
vraagt een bepaalde vaardigheid
en een zekere waardigheid
die recht doet aan beiden…
Oude vrienden
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
71 Oude vrienden gebruiken maar weinig woorden,
alles is immers toch al een keer gezegd.
Het is de vraag of ze zelfs dat nog goed hoorden,
het gehoor werd beetje bij beetje al slecht.
Oude vrienden sloffen door de jaren heen,
achter hen stapelen zich de herinneringen.
Hun vriendschap houdt hen fris op de been:
Een biertje doen hier en daar, van…
Vlinders
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
90 Een scheurkalender blaadje
in de brievenbus
met minuscuul handschrift
dat er een leuk gedicht op staat,
ik lezend
terwijl hoofd nog vol van jou,
je fantasie over tent, een vrouw, beha
en bandjes, tepels, haar vent
jij vragend of ik ook wel fantasie,
nou, wel vertellend
hoe 'k vroeger wachtte op iemand die niet kwam, wachtte
aan bar…
De page
poëzie
4.0 met 6 stemmen
1.374 In ’t donkere bos hebt gij mij gevonden,
Mij, mat van wonden,
En mijn lippen lachten nog over mijn zonden.
Op uw blanke tel hebt ge mij geheven,
Mij, bleek van leven,
En mijn ogen haatten u om uw geven.
Door een groene wei hebt ge mij doen rijden,
Mij, flauw van lijden,
Nauw zocht ik uw schouder mij bijzijden.
In uw wit paleis hebt ge…
Koffietijd met Alberto
netgedicht
4.0 met 10 stemmen
246 t.g.v. de sterfdag van mijn vriend Albert Weijman, bioloog, dichter en levensgenieter
(9 apr. 1947 - 29 november 2021).
Hij zet de tijd stil in een hoek
bij 't raam
Bestijgt de helicon met filozie
Een weldoordacht patroon van poëzie
Vermengd met wijsheid en filosofie
Weldra zet koffie zijn geheugen aan
Laat dan Idee met klanken associëren…
Mijn Vrijwilligerswerk
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
271 In Zuid-Holland, Zeeland en Brabant was het zo gegaan
Dat was en is mijn bestaan
Het is zo nu eenmaal gelopen
Al kan ik mijn levensgeluk er niet van kopen
Beschadigd in het leven
Want de wetten in het leven zijn niet geschreven
Het is niet anders dan je lot
De Medaille heeft twee kanten
Je krijgt geluk of je gaat kapot…