Alle inzendingen over vriendschap

We hadden elkander een tijd niet gezien vrienden van oorsprong de 2e generatie nu in de 4e het jaar 2025 van deze mannen de jongste in z'n 60ste levensjaar en de oudste op weg naar de 80 mijn verjaardag moest nog gevierd worden die van mijn ingaande 74ste levensjaar, 12-2 maar aanslagen op het lichaam hadden huisgehouden in onze vriendengroep…

Waarom zou ik boos op jou zijn we hebben niets meer dan onszelf in ongeschreven woorden onmisbare gesproken taal troostend en zoekend vriendschap, zielsverwantschap en het zijn op zich geen wanen omdat werkelijkheid anders toont het begint bij de onuitputtelijke bron op een plek tussen hemel en aarde daar schat je alles op de juiste…

Het wortelen van onze vriendschap kost de nodige moeite nu de weg naar dichterbij plaatsvindt via jouw hart maar op het dromerige slingerpad naar jouw vergeten niemandsland verbindt zelfs mijn meest eenzame stilte de eenvoud van jouw dromen met een nauwkeurige werkelijkheid die ik met mijn beladen verleden als onbestaanbaar had…

De voorzichtige inschatting dat je mij vanwege jouw vaak grenzeloze grapjes doet denken aan een clown komt niet voort uit onverschilligheid ik ben een fan van de vrolijkheid van komieken, ze geven het leven bravoure en zorgen menigmaal voor lachsalvo's perfecte echo's voor het ego het is meer dat ik jouw verdriet nu beter begrijp door jouw…

Even mijn armen om je heen even samen en niet alleen even mijn warmte aan je geven in dit rommelige leven heel even samen knus en op je wang heel zacht een kus…

de ongewisse tijd voordat hij verdwijnt uit de gewraakte lichtvlekken wil hij zijn tong voor ’t laatst branden aan de verleden schoonheid gedienstig zal hij ’t beëindigen al blijft ‘t ver van zijn bed ‘n showelement en de godverdomse grote bekken in de kerk vallen verstandig stil in ‘n oogwenk ‘n papaiea fluisterend in haar oor die hen…

Een uitwisseling van een omhelzing. Wat een prachtig gevoel van begrip geeft dat.…

O vriend, gij zijt mij morgenlicht, dat blinkt op dauw en bloeme, gelijk de zon, die zachtjes richt haar stralen door de zoeme van ’t leven, stil en wonderlijk, waar gij mij zijt nabij, en ’k wandel, stil en kindergelijk, uw schaduw naast de mij. Hoe zoet is ’t, in den avondstond, te rusten aan uw zij, te spreken zonder grootse mond, maar…

Warme wind blaast zachtjes door de haren, heb vlinders zomaar op mijn hand. Nee vandaag mag ik zeker niet klagen, al mis ik wel het verre tropische strand. Zolang mijn voeten me willen dragen, loop ik nu alsmaar verder van huis. Ik zal het jou ook steeds weer opnieuw vragen, al blijf jij liever lekker thuis. Kom laat ook jouw haren wapperen…

Ik mis m’n ring en ik mis soms jou Maar een ring is een ding En jij een warm mens aan wie ik me warm in de kou In wie ‘k me verkillen kan als het te warm Me rijk voelen kan als ik arm Jij die altijd verzint voor een machine, auto, vrouw of een kind Die ‘k altijd kan appen jij, achter ‘t stuur, zelfs als jij aan ‘t zappen terug apt…

Je brengt mijn schaduwkant naar de oevers van de rivier, waar de hoofdstad uit een spiegel drinkt vol intieme handelingen met een dronken volkszanger op hoop van zegeningen de beide longen in de wind ogen naar de horizon uit stille hoop verzonnen dit is de nacht, hier is mijn dromenland.…

Dromen wil ik over tijden die slechts vrede brengen op aarde wars van menselijk lijden alleen voor ieders eigen waarde. Nooit meer verschil in rang of stand alleen vreindschap en vertrouwen vijandschap bestrijden hand in hand samen aan betere toekomst bouwen. Een droom die ik wil verspreiden over de wereld, over landen een wereld vrij…

Een lichtmatroos: zijn donkre haren, Zijn ogen bloeien, zijne wangen blozen. Denk niet aan de duizenden lichtmatrozen, Die jong en schoon als deze waren. -------------------------------------- uit: Kwatrijnen (1924)…

't Vluchtig woord, dat van de lippen Af mocht glippen, Wortelt niet in 't open hart. Laat het vlieten, laat het schieten, Dat de borst zich uit moog gieten, En ontlasten van heur smart! In één woordje, door de winden Met hun adem weggespoeld, Is de hevigheid van vrinden In één oogwenk tijds verkoeld. Maar, wanneer, met loerende…

waar licht komt is stilte in mij even niets dan warmte waar de weg gaat kom jij op mijn pad wellicht ooit in mijn hart…

Herinnering aan vrijdagmorgen, 28 dec. 1923 Dit is het laatst geluk geweest, Dat u en mij op aard' verbindt: Een sledevaart door sneeuw en wind, En dit geluk gedenk ik 't meest. Er was geen leven en geen tijd. Onder een hemel van ivoor Gleden wij stil de stilte door Der smetteloze oneindigheid. Peilde onze diepe veiligheid, Aan…

Vriendschap is als geld, het komt en gaat, soms vind je het zelfs op straat. De waarde ervan is er ook zeker wel, maar dat weet je waarschijnlijk al wel. Het komt met geven en nemen, het lijkt wel alsof ik dit aan mijn bank moet aangeven. Soms is het niet tastbaar, maar voel je het wel, ik steek het in mijn spaarpot, ik zie het dan later wel.…

Er is genoeg licht De zon schijnt onaflatend maar alleen waar wij hem binnen laten Er is genoeg licht om ons terug te brengen tot mensen die uit verwondering elkaar weer kunnen vinden Er is genoeg licht, maar de gordijnen zijn nog dicht…

Laten we het eenvoudig houden zeg je tegen haar, mussenvriend nu de vriendschap liefde nodig heeft omdat armoede om zich heen grijpt en je nodigt haar uit voor een verse kop thee ze heeft haar pantoffels meegenomen en een zak knapperige graankoekjes in de tuin spelen de mussen met de schaduw van de bomen jullie praten over regen en wind…

We waren allebei clandestien ingestapt in de ICE Internationaal naar Frankfurt er was weer eens een trein uitgevallen De trein bomvol, dus samen op de overloop ik keek naar de vrouw met haar rode koffer en dacht, voelde direct: zeker weten 'De somberheid gaat aan haar voorbij die houdt zelfs van regen, storm en ijs' Ik sprak haar aan met…

Mijn vrienden zijn op afstand dezelfden gebleven, voor mij brengt terugblikken geen maren vanzelfsprekend ‘doodgewoon’ ontsluiten ogen werkelijkheden zonder ze te hoeven afvragen en waar onze gedachten aan blijvende vriendschappen onaangedaan zijn gebleven vind ook jij mijn vriend een gestreeld hart.…

Ik wil een zee zonder golven En strooi rode bloemblaadjes in een rimpelloze oceaan Ik breng een ode aan het water waar alle rusteloze rivieren in uitmonden Om zich vol goede moed te herpakken en slagregen en miezerbui te worden in Noorwegen, stille sneeuw in Siberië Bluswater in verhit Griekenland, wijwater in een grote kathedraal De…

Ik wil je graag zien, dat is alles, je hoeft niet -- gezellig te zijn.…

Zij zoekt mij steeds op om met me te praten, want -- ik ken haar leven.…

en als ik overlijd, sluit dan eerst mijn ogen voor het licht van de wereld en kijk daarna dan eventjes voorzichtig in mijn mond want alles wat jij graag nog had willen horen maar ik niet durfde te zeggen, ligt op het puntje van mijn tong…

We liepen op de dijk Je wilde zwemmen de laatste zomerdag O, die betweterige weervoorspellers en alles wat betweterig Maar toen we ‘t wilde water zagen besloten we te lopen tot de haven De lisdodden wilde jij, die moeilijk los te krijgen Op ‘t havenhoofd dat volgegroeid, met rozebottels, de planken van de steiger los daar, aan…

Ik hoef me voor hem niet netjes aan te kleden -- hij is een huisvriend.…

Ik nam een roos van mijn struik mee waarvan ik haar al zoveel had gegeven Legde die op de tafel Er zou iemand psychometrie met bloemen doen Ze pakte mijn roos, beschreef me Daarna vroeg ik haar over haar die nu in een hospice op was genomen Ze zei dat ze rustig en vredig was dat ze contact met me opnemen zou, zodra z’overgegaan…

Om de horizon te aanschouwen moet je in de verte kunnen kijken fluister je langs de wind van het naaiatelier aan de gehorige kade donder en bliksem doorklieven de eenzame regenavond in de rivierenbuurt van de geliefde oude stad en je blijft niet naakt naast me liggen omdat je zonder kleren bent geboren je kleedt je aan en duwt de…

Het eerste gedicht was als een veulen toen het begon, in de wei galopperend onwennig dartel, zonder dralen opvallend vrolijk in de zon en jij daar in de bergen de ganzenveer in jouw handen schreef me een hand geschreven brief waarin het gedicht werd opgeschreven hoe je de onstuimige rivier volgde naar het kalme dal met groene weide…