Alle inzendingen over haiku

zie mij eens groeien van kolf naar meel tot maisbrood 't is voor de bakker!…

Van een Griek kun je het leren hoe je granaat- appelpitjes spuwt…

De prille ochtend strooit een vluchtig coloriet de berken dansen…

Ik heb mijn dag niet sprak de eendagsvlieg, maar ach niets is voor eeuwig…

striemend slaat de herfst zijn sporen, huilend om een zomer die nooit was…

de kerktoren komt niet boven het schip uit naar de rommelmarkt ik en het restant van een elfhonderd jarige op dezelfde dag viel bij het kijken de beschadigde theepot voor een zacht prijsje zonder parasol een witte en een rode wijn bij de italiaan een kam bananen in de natuurwinkel jane helpt mij wegen drie schoonheden de jongste…

Mooi groen is het gras bladeren vallen alweer nog is het zomer…

zeventien ganzen schrijven vrijheid in de lucht vlucht van de seizoenen…

de blauwbeige gaai snoept van te vroege bramen herfst in augustus…

lamplicht vangt een mot de wrede vuurgloed verzengt het vleugelpapier…

spiegelbeeld kijkt stil wateroppervlakte toont zelfs geen rimpeling de wind is stil gaan liggen op het zachte waterbed…

De witte zeilen maken donkere heuvels minder bedreigend.…

De vogel vlucht De kat springt Alweer een vogel voor de kat…

Woordenwaterval ongeremd klaterend in meer vol emoties…

meesjes tokkelen in het rijzig ranke riet snaren van een harp grote lisdodde een sloot is haar niet te min kaarsrecht kijk eens aan drie hazelnoten hokken knusjes bij elkaar in een bladoksel…

Vogelengezang doorklieft dra het donkerzwart de dag gloort in goud…

Lentezon doorbreekt de herfst in natte ogen een regenboog vormt…

Herfstzon vult plasjes licht in avondstil moment en het blad verdwaald…

Lavendellippen bevochtigd door morgendauw kussen bijtjes zoet…

Linten van zilver versieren groene velden verdrinken in zee…

Zwaluwen gieren de zomer in vogelvlucht rakelings voorbij…

Vergeetmenietjes staan eenzaam in een vaasje met droge voetjes…

Ik kijk in de spiegel van jouw ziel Ik zie mezelf niet Toch ben ik uitgeput…

Achter mij het Huis ter Male, een mastodont waar rijkdom woont en macht vergadert. Voor mij slaan de golven om in regelmaat. Ik dommel weg en zie boven het helmgras iets bewegen – een vlinder, een libel of herrijzend oeveraas ? Wieken gaan razendsnel onhoorbaar rond en lensjes op de coating draaien naar alle kanten terwijl het staartdeel…

Jij, zon zonder angst haar liefde te verliezen, dooft haar wel eerder.…

Het bos is in diepe slaap door nachtrust bedekt zolang de uil waakt…

Als dromen bedrog zijn loont het de moeite niet ze na te jagen…

zij heeft een wipneus geen wonder zo slagvaardig zet je zo schaakmat…

~~~ die ene ijsbloem verkillend van eenzaamheid beraamt zich tot bos ~~~…

Brandend avondrood onvoorstelbaar mooi gezicht siert de horizon.…