Alle inzendingen over overig

Toen de maan verbleekte deed de taal van de vogels Hera ontwaken de welluidende zang van de veldleeuwerik streelde haar oren. Een wrede verstoring van godin’s meditatie toen een woordenbrij haar omsingelde een oeverloze woordenstroom kakelde over de stilte van de watervijver Hera hield geërgerd haar adem in Praatzieke babbels gijzelden…

een sigaar is van tabak uitdagend en vol essentie met vakmanschap gerold van het binnengoed tot aan het buitenblad een kunstwerkje op zich van voet tot vuurmond onthult hij met elke trek vol aroma diep en rijk heerlijk mystieke geuren toch is een sigaar alleen enkel slechts een sigaar tijdens lange avonden met diepe gesprekken in…

Wijst de wijzende vinger naar mijn vinger, dus -- naar mijn bestemming?…

Hoeveel gedaanten wonen in een vraag. Ik weet het niet de hemel waait voorbij. Kalk valt van de muren bomen bergen en rivieren. Hebben we tussen ons bedacht we halen het licht geleidelijk in. Worden sneller dan het geluid duurt eeuwigheid langer. Dan het licht van ons erbarmen?…

Wees vrijgevig, geef een 'like' om een 'like', pers het -- de drukke poort door.…

Wie ik ben kijk ik af van mijn klasgenoten en ik probeer het op hen uit want ze kennen me nog niet Niet zo goed als mama die al weet wie ik ben en daar commentaar op geeft wat me vaak tegenhoudt om mezelf te zijn, mijn eigen zin te doen, zegt mama dan neem liever een voorbeeld aan je broer of aan ons Ik vind het best een gedoe om…

Stil. Donker. Huis Ik denk de hele tijd aan jou, jouw stille passen in mijn herinneringen aan jouw passen in dit huis blindelings in het donker van mijn verwardheid naar de liefde onder mijn angst een leegte nu, geen stem om te roepen, geen tranen geen lichaam meer, verloren als ik hier weg zou gaan of een ander leven leven als…

Vleermuizen omcirkelen grafstenen een dans in winterse mistroostigheid echoklanken uit een overleden vaderland dieper in de nacht krioelt het ongedierte tussen het door de kou vergeten gras ritmisch klinkt de klank van hongervrees in de machteloosheid van een dwalende wees door dit land is ieder kind zwerver geweest tussen de wandelgangen…

Het gaat nooit om eerst dit en toen dat, een waarheid -- is een samenhang.…

Wind, er gebeurt niets, behalve misschien als je -- kijkt om iets te zien.…

We stapelen macht, bouwen de hoogste torens -- tot ze instorten.…

rennende gedachten spelen tikkertje met hollende emoties op de speelplaats in mijn hoofd nachtmerries galopperen zij aan zij met dravende angstdromen naar de poorten van mijn geest gedachten en dromen vechten fanatiek om de eerste plaats in mijn brein terwijl ik verlangend wacht op die ene niet doorwaakte nacht…

Ik zie mijn leven in fragmenten, en te laat -- begrijp ik die pas.…

Vragen en twijfels, en achterdocht, dat monster -- met teveel hoofden.…

in alle eeuwen  geschiedenis herhaalt zich  niets ervan geleerd…

Van het verleden eet je slechts wat halal is: het bloedeloze.…

uit regenbogen spaar ik kleuren om zwarte gaten te verlossen uit hun donkerte het blijft een dingetje op mijn bucketlist met snaartheorieën hemelse klanken componeren zou een waardige tweede zijn muziek als zoete bekoring donzig neerdalen op aarde wordt een moeilijke oefening hier moet ik de wind verzwijgen en alles wat op mijn ziel…

Het ritueel na het werk in het donker op het eind van de avondschemering Het flauwe licht van de lage wolken in 1883, toen de nachten op het land nog zwart waren De boer bukt, hij port uit het wiedsel van de dag een droge geur die blijft hangen in een rookpluim boven de vonken…

Niemand is zichzelf, mensen lekken nu eenmaal -- in elkaars leven.…

Koningin van Niets, ze gaf de armen weer hoop -- Ze was gevaarlijk.…

Ik val uit elkaar, geloof me het is echt, en geen verzoek om medelijden, gewoon uit elkaar vallen, barsten als een oude kruik Ik heb teveel meegemaakt teveel geleden, voorlopig gaat het langzaam maar toch steeds sneller Ik houd mezelf niet meer bij elkaar, het zij zo ik laat het je weten dan kun je het ook gaan accepteren Ik zal…

Jouw land van de toekomst is gelegen waar gisteren, vandaag en morgen samenkomen. Een plek waar vroeger niets heen leidde, je tocht ging door diepe dalen, een lange weg. Als je nu terugkijkt, zie je de eerste ongeplaveide paden, het ontstaan van onbegaanbare donkere wegen. Vol gevaren en de zon scheen slechts af en toe, maar vaak was…

Vluchters verdrinken op weg naar de overkant -- van hun hoop, hun droom.…

Ze wisselen in verstrikte tijd snavels en veren uit Gijzelen elkaars dromen kruipen over vloeren met scherven bezaaid Ze grijpen bloedige letters brengen zonder iets te begrijpen met fladderende vleugels En dichtgeschroeide ogen achterstevoren verhalen van zon naar aarde Een krijsen in de ruimte van een zwarte onheilspellende…

Ik schaam me, ik eet browniekruimels, in de film -- zit mijn mond vol stront.…

Soms zeg ik niets En zwijg ik alleen maar Maar dat betekent niet Dat ik niets te zeggen heb Soms hoor je niets En luister je alleen maar Maar dat betekent niet Dat je niets te horen krijgt Want in de stilte Schuilt een diepe boodschap Die meer zegt dan woorden En meer raakt dan klanken…

Droevige hemel zweert samen met elke wolk laat tranen vallen Hoe al in de vroegte van de morgen het grijs wordt ingericht in een nog maar korte tijd geleden ontwaakte hemel waar ze verschillende tinten aanneemt bij voorbij drijvende wolken die steeds meer samenkomen tot ongekend geheel. Een bijbehorende wind beweegt door bladeren en naalden…

ze mogen blij zijn om aan me te zitten met de vuisten op me te slaan ik zal het lijdzaam ondergaan en toch overeind blijven staan ze kunnen mij niet kwetsen en mogen samen van me eten wat hen voor even verbindt voordat allen weer gezwind wegsluipen om achter die saamhorigheid ondermijnende computer te kruipen mochten ze echter op me willen…

denk goed aan jezelf dat wordt er vaak gezegd zorg dat je je grenzen niet telkens weer verlegt maar wat je ook vaak hoort denk ook eens aan een ander niet alleen maar aan jezelf kijk om je heen en verander je moet dus denken aan jezelf en ook aan alle anderen hoe moet je dat dan doen hoe moet je steeds veranderen het allerbeste zou…

Het helpt me niet meer, het is een valse knuffel: geen alcohol meer!…