142 resultaten.
Kraai
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 712 Het leven is een cirkel met als middelpunt de dood.
Onszelf bekommerend om de omtrek en de lengte van de straal,
vergeten we de buitenomgeving.
We kunnen het vragen aan de zwarte kraai,
die met 'het' onbevredigende antwoord in de treurwilg wacht.…
Kunstwerk
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 721 Ik wil mijn lichaam uit doen,
maar dat kan niet.
In mijn hoofd is het een chaotische wanorde.
Ik staar naar het niets
- er dringt van alles tot mij door -
Er altijd maar een eind aan breiend.
Wat halen die missteken nou uit
in dit o zo geweldig verzonnen kunstwerk?
Geen reden tot reparatie!
Wat doe ik hier in Godsnaam?
(...doe ik?)…
Jij weg
netgedicht
2.0 met 16 stemmen 2.253 Het huis
zit vol gaten
Ze zitten in de
kledingkast en plankjes
in de badkamer
De stilte maakt
zoveel herrie
in mijn hoofd
--------------------------
verlorenwoorden.web-log.nl…
De ironie van Antwerpen
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 1.563 Teruggelopen naar de kade
om opnieuw de geluiden te proeven
nu het eindelijk stil is in mijn hoofd
met de nasmaak van echt bier in mijn mond
voelen mijn handen nog
jouw slanke lijf
golvende dijen
de ironie van Antwerpen;
het besef dat prachtige vrouwen
door de stad blijven vloeien
net als het water
--------------------------------…
Passant
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 684 Een stad gegoten uit beton
trams uit ijzer, de vrouwen
lijfjes als colaflesjes
hier dan vreemdeling te zijn
zoals ze al eeuwen op de
terrassen zitten kijken
momenten verzinken in de
zwierende taal, passeren
als sigarettenrook
---------------------------------
http://verlorenwoorden.web-log.nl…
Stuk
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 1.958 De letters betekenen teveel
om de leegte te schetsen
die bleef na enkele woorden;
'iemand anders' en dan
die naam
---------------------------------
http://verlorenwoorden.web-log.nl…
Einde
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 2.122 In de trein weet ik
dat ik niet meer thuis kom
Jouw ogen zullen
niets terugzeggen
Een klok tikt
door de stilte…
Briefkaart uit de polder
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.791 Jouw lijf, dat eeuwig grasland,
graag verder begraasd
maar genadeloos veroordeeld
tot andere weiden.
Lief, hierbij een briefkaart
om je te laten weten;
het gaat goed
eigenlijk beter
--------------------------
verlorenwoorden.web-log.nl…
Engel
hartenkreet
1.0 met 5 stemmen 1.920 Een rank lijf
dat net iets
te licht aanvoelt
en met lang zwart
haar inderdaad
een engel van het
ergste soort;
zij die plots weg zijn
--------------------------
verlorenwoorden.web-log.nl…
Zij
hartenkreet
4.0 met 12 stemmen 3.198 Kunnen haar handen
de wonden dichtstrelen
die jij hebt achtergelaten?
Kunnen haar ogen me
geruststellen en me doen
weten dat het dag is?
Ik heb nog niet zo dichtbij
durven kijken niet zo
dicht durven voelen.
Jouw verdwijnende lichaam
is nog warm en levend
in het nu van mijn gedachten.
Het is de belofte die ze
langs laat wandelen…
Zoals
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 1.618 Zoals de herinnering
aan dode mensen
verdwijn ook jij bij stukjes
na de spullen verdween
de gedachte van hoe
je stem klonk
foto’s laten zien hoe je eruit zag
maar ook daar ben je nu
toch een vreemde
Zoals dode mensen
verdwijn ook jij
--------------------------
verlorenwoorden.web-log.nl…
Hoop
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 687 In categorieëngedeelde habitat,
Je creëert een onbeseft blokjespatroon.
Ik ben die niet-reële waarneming zat,
Ik wil niet zien als een icoon.
Ik zoek met aanduiding van taal naar object,
Naar een juiste bewoording van mijn aspect.
Maar mijn zogenaamd apriori taalvermogen
Heeft mijn objectivatie alleen maar voorgelogen.
Patroon, jouw voorgeprogrammeerd…
17
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 527 Welke richting zal ik waaien?
Zal ik mezelf in een onbekend genot storten
om vervolgens in een afgrond te belanden,
niet meer te beklimmen,
het systeem uitbuitend door haar fout.
Of zal ik mijzelf als vrij ervaren,
terwijl ik een vastgeketende gevangene ben,
gedoemd tot programmeren aan een mislukkend apparaat.
Dank God voor de levensparadox…
18.
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 918 Utopia, een eeuwig wonderlijk gebied,
maar in de empirie tref je het niet.
Wanneer je dit eenmaal beseft,
is dit al een steek die je hart treft.
Maar niet getreurd, je kunt altijd hopen,
dat je er ooit in je gedachten rond zal lopen.…
Bloedwraak
hartenkreet
4.0 met 13 stemmen 840 Is het verkeerd om terug te slaan?
Is het fout om wraak te willen?
De doden hebben er toch niets meer aan
Wat is er nodig om dit gevoel te stillen?
Laat ons toch de schuldigen straffen!
Zoveel levens zo verspild!
Laat ons bloed met bloed vergelden!
Laat het maar onze ziel bederven!
Oog om oog en tand om tand!
Laat de schuldigen de vuurdood…
De Storm
hartenkreet
3.0 met 14 stemmen 850 De regen valt
Een sobere symfonie
Een bloedend hart
Als verwelkte rozen
Het sombere hart
In de regen
De wind waait
Een lichte bries
Een somber akkoord
Een sobere melodie
Het schrijnende hart
Dan de wind
Het is koud
Het hart kreunt
Een smeulend vuur
De liefde verteerd
De dichter verkleumd
De regen
De wind
De koude
De storm…
Einde II
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.855 Hoe jaren
verdwenen
na enkele
woorden
‘iets’
‘iemand anders’
--------------------------
verlorenwoorden.web-log.nl…
Einde (I-II-III)
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 1.303 I
In de trein weet ik
dat ik niet meer thuis kom
Jouw ogen zullen
niets terugzeggen
Een klok tikt
door de stilte
II
Hoe jaren
verdwenen
na enkele
woorden
‘iets’
‘iemand anders’…
Nieuwe huid
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 1.091 Iedere cel
die je hebt aangeraakt
is dood
Nieuwe huid
heeft ze allemaal
verwijderd
Jouw geur en zoetzoute
smaak
weggedrukt door bloedbaan
en weefsel
Ik ben weer
een nieuwe ik
--------------------------
verlorenwoorden.web-log.nl…
Iedere ochtend
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 740 Iedere ochtend
tussen geur
en weten
dat jij dat bent
hou ik weer
meer van je
--------------------------
verlorenwoorden.web-log.nl…
De Ochtendzon
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 901 Zo veel kilometers hier vandaan
2 zielen die elkaar proberen te vinden via het licht van de maan, via de sterren die aan de donkere avondhemel staan
De ochtendzon komt op, en slaat in als een bliksemschicht
Felle stralen zon komen door de avondhemel heen, de zielen worden belicht
Zullen zij elkaar ooit nog vinden, of zal de ochtendzon hen keer op…
Het tweede drankje dat nooit kwam
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.404 Twee gezichten
zijn blij elkaar te herkennen
namen worden weer gezegd
zij gaat zitten, begint
hij antwoordt
hele zinnen volgen
heen en weer
maar de woorden
vloeien niet aaneen
en de stilte
weigert te nestelen…
De Bus
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 890 Zachtjes tikken de druppels tegen het raam
Geleid door de wind vinden zij hun bestemming
Een klein spoor achterlatend,
Zijn ze snel weer vergeten
Zachtjes tik ik tegen het raam
Geleid door de bus vind ik mijn bestemming
Geen spoor achterlatend,
Ben ik snel weer vergeten
Zachtjes tik jij tegen het raam
Geleid door problemen, op zoek naar…
[briefje]
hartenkreet
3.0 met 8 stemmen 1.053 Lieve L.,
Natuurlijk had je
het recht om
ermee te stoppen
maar hierbij een
klein briefje om
je te laten weten:
Toen jij jezelf ophing
hing je ook een
beetje mij op.…
Een visuele weg
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 1.233 Er is een weg
die niet belopen wordt
als het begin
van het einde
niet stopt
Als dit wel het geval is
bij bepaalde mensen,
hebben die mensen
het begin wel meegemaakt
maar het einde
moeten missen
Dat zijn de mensen
die de weg nooit meer zullen zien,
denken we
Mensen bij wie het begin
nog voortduurt
zien de weg van dierbaren
bij…
Ouder
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 308 Zo gaat tijd
voorbij
ongemerkt
bijt het
hele mensen weg
en straks
ook mij…
Het liedje
hartenkreet
5.0 met 5 stemmen 536 ’s Nachts fluit ik mijn liedje
Ik kijk door het raam en volg de wind
De wind die mijn liedje wegdraagt
Mijn liedje over al het verdriet
’s Nachts fluit ik mijn liedje
Ik sta bij het meer en kniel
Ik kijk naar de rimpels in het water
Naar de zorgen die worden weggespoeld.
’s Nachts fluit ik mijn liedje
Ik luister naar de melodie
En soms…
Het dagboek
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 1.370 Vroeger stelde ik veel vragen
Korte vragen, die niets betekenden,
Wachtend op een antwoord
Dat ik nooit zou krijgen.
Ik schreef mijn vragen op
In een dagboek, veilig afgesloten.
In de hoop dat iemand het zou lezen
Totdat ik het boek verbrandde.
Nu lig ik eenzaam onder de grond
Alleen gelaten en vergeten
Gekend door een heleboel…
Aandachtig
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 828 Zonnestralen badend in de oceaan
Een oase aan blauw vergezeld in een collage
Van dansende kleuren, tinten, en stralen
In de taal van de stilte
Jou gevoelens verzaligd
In een oogopslag sprekend:
“De duisternis is ontdaan. Wat zijn die dagen toch stralend”…
Halverwege, de dood
gedicht
3.0 met 11 stemmen 5.785 Tot gisteren waren wij even oud, zij en ik.
Nu sta ik hier en ligt zij daar, koud, zij -
en ik bezweet van zomer, haast en gêne.
Zij lijkt een beetje op een zonnebloem:
gebruind gezicht, blonde haren,
nog lang niet uitgebloeid, toch geknakt.
Zij ligt voor schut; slaap noch diepe rust.
Niet stuk, niet beschadigd, niet ziek:
kan nog heel…