Geen volksstem blijft er achter
Bij juichtoon en geklag;
't Geeft allerwegen: wachter,
Wat is er van de dag?
En 't antwoord is: niet helder,
De wolken zijn nog zwaar;
't Kwaad eist nog zijn vergelder,
De rust is nog niet daar.…
De harp van mijn stam heeft de wissling gekend
van gejuich en geklag, van verheffing en lijden,
van bevrijding en lange — verdorrende ellend.
---------------------------------------------------------------
Zoete boorden des Amstels! gij deed ze herleven.…
Bron van moederlijke minne,
Stort me mee 't gevoelen inne
Van meedogen en geklag.
Doe mijn koude hart verlangen
Om mijn Heiland aan te hangen,
Dat ik hem behagen mag.
Heil’ge Moeder, allerkuiste,
Druk de wonden des Gekruiste
Krachtelijk in mijn gemoed.…
Zij strompelt mee ter stadspoorte uit, en teder
Staart nu haar blik op 't dierbaar lijk, dan weder
Bedroefd naar God; haar tranen stromen neder,
Bij luid geklag.
Zij snikt, zij kermt haar weedom naar den hogen.
De schare schreit met haar, zo diep bewogen!
Doch wie, wie helpt? Geen menselijk vermogen,
Dat helpen mag.…
Eén ding is droevig en maakt zacht geklaag
Altijd om de aarde heen, 'n nevel vaag
En luchtig om dat lijf: 't is wisseling
Van zijn en niet zijn en dat ieder ding:
Zielen en bloemen, drijven naar dat rijk,
Waar 't wit en stil is en de dood gelijk.…
499
Bezig met laden