Alle inzendingen over liesbeth

Hij kijkt me aan met pretogen achter het glas van een fotolijst… Zijn naam in mijn hart gepolijst omdat hij weet dat ik nu nét zo ben als toen hij jong was. Door diepe dalen en over bergen ging hij; vaak onder zorgen gebukt maar net als hem is het mij eindelijk ook gelukt. Hij bleef van het leven houden en was met zijn 90 jaar de oude…

Waarom geen vleugels? Gevoel van onbehagen geworteld in een ongelukkig verleden. Waarom geen oplossing? Verklaring zoekend voor het heden; je vindt er geen als ze je erom vragen. Waarom zo diep verborgen? Het hoe en waarom van een mensenleven heeft maar één bestemming. Waarom kreeg je geen teugels? Ontstaan uit pure liefde…

Een vlam wakkerde het vuur der hoop aan nadat je alle inspanningen had gedaan tot je besefte dat het vuur weer was gedoofd door gedachtenregen in je hoofd uit een hemel van gezond verstand. Je hart kreeg de verscheurende melding: “Brand Meester”……

In jouw armen gevleid vergeet ik alle tijd. De geur van je borsthaar ruikt naar Thuis Het bonzen van je hart klinkt als een spreekwoord, maar ik verander het: Zoals je hart voor mij bonst, bonst het nergens……

Moeder zit over haar aangepaste schoenen te klagen vader zegt dat ze toch heel mooi zijn om te zien… Hij zou haar desnoods overal heen willen dragen om haar vrolijke gezicht wat vaker terug te zien. Vader maakt zich zoveel zorgen over haar klachten omdat hij weet dat haar gezondheid achteruit holt, moeder is een vechter en wil er niet op wachten…

Jouw lichaam ken ik als een landkaart van streken die ik vaak bezocht; elke glooiing, elke bocht moedervlek of litteken... Ik navigeer heerlijk met mijn handen over je huid. Onweerstaanbaar, begeerlijk. Ik zoen de sproeten op je rechterbil en via de kuiltjes in je onderrug glijden mijn lippen naar boven richting linkerarm met je Drakentatoeage…

Soms waan ik me in een film van Quentin Tarantino zwart, cynisch als "Pulp Fiction"... zo hard en vreemd, nét onwerkelijk genoeg zoekend, tastend langs donkere straten, mijn gevoel is van emoties verlaten; ik beland in een onbekende louche kroeg. Blikken doorboren mijn persoon Ik hoor honend gelach, niet wetend of het over mij gaat of…

Neerdruppelende gedachten aan een chaotisch leven zijn als puzzelstukken die ineens in elkaar passen. Niets… nee; niemand kon me nog verrassen tot jij mijn verdorde hart dorstlessende liefde schonk. Als een geschenk aan mij gegeven gaf ik je vorm in woorden en letters. Wanneer ik jou niet had leren kennen zou ik mezelf nu niet meer herkennen…

Verloren stille straten… In mijn herinneringen vallen gaten wanneer ik wandelend over het pad van mijn leven op de juiste manier handelend mijn leven kleur wilde geven. Door schade en schande werd ik wijs; het spreekwoord altijd voorhanden; het tastbare bewijs in mijn geheugen is dat de mensen deugen. Wanneer je durft toe te geven…

Bloed dat door je aderen stroomt als water door de rivieren. Soms lijkt het niet te stromen maar kolkend door je hoofd te gieren. Zoveel gedachten als vissen die stroomopwaarts zwemmen, ploeteren maar voorwaarts; niet te temmen. Zorg dat de vloed van je kolkend bloed weer eb wordt in je lichaam… Aangenaam: “Ontstressen” is…

Had men toch eens een moment die heerlijke onbevangenheid van een klein kind. Waarom waait de wind? Wat is tijd? Waar ben je als je dood bent? Ze vragen om de raarste dingen; men staat vaak met de mond vol tanden. Het antwoord klaar maar hoe leggen we het uit… Waarom fietst een fiets niet achteruit? Is er vuur waar je je niet aan kunt…

De wereld staat op mijn tafel van glas; naar behoeven draai ik de bol met gesloten ogen. Deze aardbol is ongelogen ongeschonden, niet boordevol vervuiling, zonder effect van een broeikas. Het draaien van mijn wereld stopt zodra ik er een vinger op zal leggen en mijmer over de bestemming die ik aanwijs. Het is hier niet doordrenkt met…

Een jonge onbezorgde knul vergezeld van een stel vrienden op een zinderende zomerdag vertoont het bekende Macho-gedrag: stoer tegenover de meiden, vol met flauwekul. Op weg naar huis is hij alleen; hij ziet dat leuke meisje met die sproeten rond haar neus. Zijn idee is lumineus; hij wil haar wel trakteren op een ijsje maar wat blijkt? Ze…

Huid gaat tintelen wanneer zij gestreeld wordt door de allereerste zonnestralen. Laat energie naar boven halen; het lichaam zorgt voor geen enkel verweer. Donkere kamers met deuren, wijd open gezet. Ramen klapperend in lentegeuren zonder enig verzet. De ziel ontvangt met open armen het nieuwe licht; laat het diepste gevoel verwarmen…

De Nachtburgemeester van Rotterdam; zijn dichtbundels lees ik nuchter of in een roes. Ik mocht wensen dat ik hem ooit tegenkwam in een café met jazzmuziek of blues… Respect voor een dichter van zulk een formaat, “Attenooi”, zijn woorden zijn abrupt, komisch of kordaat, zijn Rotterdamse roots heeft ie nooit vergeten, aan zijn talent zal ik…

Peinzend, doordrenkt van onbehagen telt hij de dagen. Goed humeur veinzend worstelt hij zich door het oneindige pijnlijke leven. wrok, woede angst, armoede; hij kent het gevoel… starend naar zijn lege glas wenst hij dat het ten einde was. Gekweld door gedachten geveld door het wachten zich van zijn voornemen bewust; “Doe het dan, lafaard…

Het krachtigste woord van het leven, de eerste klanken van een baby, door natuurinstinct ingegeven. Mama… Vertederend Doordringend Confronterend Twee simpele lettergrepen, doch met dezelfde kracht dan de vier woorden bekend als “Ik hou van jou”… Mama… Zorgend Vragend Helpend Door de liefde tussen een man en een vrouw wordt…

De aanklager staat voor de gedaagde zijn blik strak gericht op de ondervraagde. De jury bestaat uit een mengeling van gevoel; deze is zich terdege bewust van zijn doel. De gedaagde heeft het hart van de aanklager gestolen, haar genegenheid jegens hem niet langer verscholen. Gelaten en gevleid hoort zij zijn eindpleidooi aan, ze wil zelfs graag…

Onwetendheid en onschuld zijn als een helder stromende beek tussen bergen van list bedrog en onrecht. Het wordt pas eng wanneer de beek opdroogt zoals een korte regenbui in een woestijn van verderf.…

Je bent de wolk die de zon streelt in mijn azuurblauwe hemel... Hogedrukgebied…

Och, was het menselijke brein toch als de digitale inhoud zoals in een computer ingebouwd; dat zou pas een uitkomst zijn! Zodat men na een vervelende ervaring of na beschadigingen aan het hart de opdracht kon geven: “Schijfopruiming”. Zodra je de innerlijke computer opstart zou alles weer zoals in de oorsprong zijn. En werkte dat dan niet…

Eindelijk zie je na veel te lange tijd vrienden terug na een innerlijk gemis. Door drukte en volle agenda’s kwam de afspraak bijna op Sint Juttemis. Op de dag dat je elkaar dan weer ziet gaat de tijd veel te snel voorbij want helaas; het tijdschema duldt het niet. Na het afscheid besef je ineens heel blij dat het enige wat nog blijven kon…

Glimlachend bekijk ik een foto van jou uit je jeugd; je was zo zorgeloos met grote ogen vervuld van kinderlijke ondeugd. Wilde rode lokken haar vallen rond je gezicht en ik zie ineens dat daar een randje roomijs ligt rond je mond die breed lacht. Net alsof je op iemand wacht die het roomijs eraf wil zoenen. Als ik je als kind had gekend…

Dichte mist verpest het zicht op de zoektocht naar de waarheid. Verlangend naar opheldering als het eerste zonlicht. Eerlijkheid bevrijdt……

Wateroppervlak is altijd in beweging. Was het als een vlakke spiegel dan kon ik zien welke sprookjes werkelijkheid zijn en uitkijken naar de goede afloop. Misschien moet er water bij de wijn...…

Ik betrad jouw leven als een verdorde paardebloem Jouw liefde veranderde mij in een bloeiende Baccara-Roos…

kwetterende vogels spelende kinderen ontluikend groen brengen de lente tot leven de sneeuw is verdwenen; heeft zich aan de warmte overgegeven, de natuur staat paraat voor een nieuw seizoen. ik kom binnen en zie dat de telefoon meldt dat mijn moeder zojuist heeft gebeld… zou ze aangifte hebben willen doen van Zinvol Natuurgeweld?…

Waarom kan men de multiculturele maatschappij niet waarderen om zijn verscheidenheid en kleur zoals een warenhuis; betredend vol variatie, vorm en geur… Objectief elk artikel bewust beoordelen zonder het meteen te bestempelen met vooroordelen. Produkten en koopwaar uit alle werelddelen; zo is ook de mens met verschillen in rassen, culturen…

In het heden wordt hij in de nacht beheerst door het verleden. Onverwacht praat hij in zijn dromen over mensen die in zijn buurt komen voor het plegen van een roofoverval. Men hoort alleen gebral: “Ga opzij; ik hoor er niet bij!”… Doch zijn rollende oogleden tijdens zijn diepe slaap vertellen ongelogen en recht voor zijn raap: Het…

Als mensen net zo trouw als honden konden zijn lagen ze vaak met hun hoofd op je voeten. Dat is op zich best fijn maar een mensenhoofd is zo zwaar; na een paar uur zou het voelen als verdoofd, een doffe tintelende pijn. Daarom kunnen mensen – hoezeer ze het ook wensen – zelden zolang trouw zijn. Het is daarom dat ik dan voor trouw…