inloggen
voeg je hartenkreet toe

Hartenkreten

hartenkreet (nr. 13.521):

Mijn eerste stapjes...

Verloren stille straten…

In mijn herinneringen vallen gaten
wanneer ik wandelend
over het pad van mijn leven
op de juiste manier handelend
mijn leven kleur wilde geven.

Door schade en schande
werd ik wijs;
het spreekwoord altijd voorhanden;
het tastbare bewijs
in mijn geheugen
is dat de mensen deugen.

Wanneer je durft toe te geven
dat je leert van het leven
en je menselijk bestaan
door te vallen en ook weer op te staan…

Schrijver: Liesbeth Gielen, 24 mei 2005


Geplaatst in de categorie: emoties

4.5 met 8 stemmen aantal keer bekeken 1.017

Er zijn 3 reacties op deze inzending:

karin gielen, 20 jaar geleden
Dit is echt weer een heel mooi gedicht, je hebt jezelf hiermee overtroffen, van mij een dikke tien!
claire vanfleteren, 20 jaar geleden
Ik heb iets dergelijks geschreven, zal het ook eens insturen. Maar het is veel korter maar goed te begrijpen.
Mooier kan niet.
Steven Pauly, 20 jaar geleden
Prachtig gedicht, echt waar!

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)