een magistrale aftiteling, de omlijsting van
een ultiem gedicht, maar altijd onvoltooid ,
beeltenis van muzen, de verpersoonlijking
van het individu die in een oogopslag
de wereld zou kunnen verrijken
het maakt verschil, zonder alles met
elkaar te vergelijken hoor hoe de
donderwolken breken op het aanbeeld
van de zon, elke straal of vonk…
Uit de magistrale opkomst van de zon,
de pastorale dirigent zonder winstbejag
waar alles eindigt en begon, de opmaat
neemt in een vlammende paukenslag, het
veld bestrijkt van ieder instrument en de
liefde bespeelt, waar de zin z’n hoop aan
ontleent van het heden, maar ook postuum.…
voor etalages
En Oergedichten zijn op=op, bijna uitverkocht en goedkoop
Johnny, waar is toch je geest gebleven
Die is wel erg ver van deze plaats gewaaid
Het plein is grauw en grijs als een koud bord pap
zo bleek als je gezicht en het ontbeert je krullen
Alleen jouw naam geeft dit roerloos plein nog glans:
Het pimpelend paars van een magistrale…
ik stond daar in die canyon, zo
nietig in schril contrast tegen
die magistrale rotsformaties in
een diversiteit aan kleuren, van
dieprood naar zandbeige.
de geschiedenis van de aarde
ontrafelde zich voor mijn ogen
in miljarden jaren evolutie vol
probeersels en vergissingen.…
gedemonstreerd
en werd zelfs aangehoord
maar er is weinig tot niets gebeurd
ik kan blijven demonstreren
maar wat ik heb geleerd
is dat de democratie dood lijkt vermoord
misschien al gecremeerd
En aan de horizon doemt bruin als kleur
vergezeld met een bijpassende geur
ik demonstreer niet meer
ik ben moe*
*gemaakt als variant op het magistrale…
Over de magistrale Schotse Hebriden.
Sir Neville signeert zijn Lyme-portret,
van Gavin Bird in het boek 'Lyme Worthies'
van de schrijver John Fowles.
Een uurtje later knipogen we.
De Hebriden ouverture klinkt.
De zee beukt tegen de rotsen.
Het jaar is voorjaar 2013.
We varen naar Barra,
temidden van de Hebriden.…
in de magistrale gloed van namiddagzon die uitbundig
jubelt als een zojuist opgepoetste koperen schuiftrompet dansen zingende muggen, rijst een oranje vuurzuil in de mosgroene vijver en waaieren losse handen gedachteloos
vele kanten uit
roerloos echter wat gazen vleugeltjes hangend aan
wit wuivende bloemkelken
hoe zelfbewust geuren zij daar!…
36
Bezig met laden