Pastorale
De tijd en de maan staan bol
als vier seizoenen slijpen, ik
verzin een onvoltooide symfonie,
een onneembare universele ouverture,
meesterwerk in driekwartsmaat
in Natura, die niet wil rijpen.
Zijn alle composities van een
ouder repertoire, op hol geslagen
lege vaten van materie en sentiment,
zinsbegoocheling ontsproten uit de
koperen groeven van mijn gravure.
Ik word transparant en boet in aan
zwaartekracht om de kwalen te
ontregelen, ik verlies de macht en
ontbeer de moed uit de gongslag van
de dag een maatkostuum te halen.
Uit de magistrale opkomst van de zon,
de pastorale dirigent zonder winstbejag
waar alles eindigt en begon, de opmaat
neemt in een vlammende paukenslag, het
veld bestrijkt van ieder instrument en de
liefde bespeelt, waar de zin z’n hoop aan
ontleent van het heden, maar ook postuum.
... Illustratie: Natalia Charapova (CA) ...
Zie ook: http://www.pamapoems.nl
Schrijver: Pama, 14 februari 2013
Geplaatst in de categorie: filosofie