'k Laat hem wat vroeger uit, omdat het dan iets rustiger is
maar dat heb ik wel zo vreeslijk verschrikkelijk mis
Zodra we buiten stappen
oorverdovende klappen
door merg en ook door been,
de hond wil echt nergens meer heen
Ik geef een rukje aan de riem,
kom op nou er gebeurt niks,
hij denkt: mij niet gezien
en zet z'n nagels in de straatstenen…
zwervend door het oneindige land
zullen wij sterker en rustiger zijn,
opgenomen in het stromend verband
der seizoenen, dieper verwant
met de ruimte en het wisselend weer
en dan?
dan zitten wij 's nachts bij het vuur
en ik lees u voor uit een boek,
dat ik dan heb geschreven,
een boek als ‘De Waterman’.…
Je leest je suf, een inhaalslag moet
worden gehaald
en het wordt rustiger in je brein
tot na die paar weken je weet, dit zou
het moeten zijn
De pret voorbij de vakantie over,
de koek is op, de tijd is om
je moet naar huis want werk dat roept maar
je weet één ding wel
het komend jaar kun je opnieuw alle boeken
die je lezen wilde
laten…