Alle inzendingen over weggeweest

na 15 jaar breekbaar als dun glas gevoelig als een oude wond had ik nooit gedacht dat jij mij ooit terugvond Het begon als een grap om je een kaart te sturen maar ik had nooit gedacht dat 15 jaar zo kort kon duren Je sluipt mijn gedachten binnen alsof je nooit bent weggeweest je kruipt weer binnen en het feest begint weer van voren…

dat ze je vindt Ik zoek tussen beuken en berken Door bladeren en natte mos Het bos waar je zo graag kwam En hier laat ik je los Je geest deint op de wind Elk briesje neemt je mee Laat je zweven door het woud Laat je dalen naar benee Dwalend door het beukenbos Zwerf ik kalm en onbevreesd En hoor de bomen fluisteren Hij is terug van weggeweest…

Zal ik kunnen verstaan het mensenras Is godsbesef terug van weggeweest En hinkt heel Echternach weer Pinkstersprongen?…

Uiteindelijk terug van weggeweest op de vertrouwde Noordhorner veste, kan het vermoeide lijf te langen leste herstellen van het mislukte wandelfeest. Merkwaardig genoeg stoort me nog het meest de leegheid die er restte, nadat ik drie dagen lang mijn beste been had voorgezet. Een gelopen race langs wildplasstee en openbaar toilet.…

Elke oogopslag betovert, elk ontwaken is haast een feest als jij terug bent, zomerke terug van zolang weggeweest.…

jij hebt alles in de hand de toverbal die kleurt en een zuurstok die naar kersen geurt jouw woorden proeven zoet met in de nasmaak fruit van een schitterende mediterrane struik waar zout en zoethout de smaken domineren mag ik van jou echt alles tot groot genoegen uitproberen weer zijn de magische kleuren terug van weggeweest…

linnen de pigmenten mengen gebeurde diep van binnen het pastel van lente kwam al snel in sprankelende groei tot bloei op het doek een maand met koude kleuren ontsierde de zomer die toch tot diep in de herfst zijn warme teugels liet vieren met een donkerrode oogst die overrijp boog voor de eerste vlokken sneeuw na jaren terug van weggeweest…

wij stegen met het bloed op naar een hoofd in het bruidsveld van de waarheid waar je op de pijngrens van het zijn alleen staat terwijl je toch gearmd en ruisend samengaat aan het open raam de lucht vol stemmen en wemeling des oogs ontremmend uitzicht zolang het duurt - missen is de waarheid gemompel tot de gisting door de levensbeat nooit weggeweest…

gaan ze is zwanger van herinnering uit tijden dat het beter ging nu kermt ze en jaagt restanten bulderend naar alle kanten ze smoort de lucht zucht haar gif in stikkend sterven niemand zal de aarde erven, want het leven is vermoord stilte wordt gehoord de as beweegt het laatste beest de phoenix vliegt zijn geest is nimmer weggeweest…

we reden gleden gladjes over de weg aangetrokken door het stuwmeer van verwachting op dezelfde tunes en vibes van twee jaar geleden geladen tot ver over de top we waren familie in flow elkaar raken was al een pittige blow in thuiskomen bij je zelf na nooit meer te zijn weggeweest in het gestolen universum naar een godvergeten…

soms ben je gewoon even weg zegt niet waar jij bent geweest en echt weggeweest ben je eigenlijk niet je zit naast me in de stilte die je normaal eigen is voel aan je hand dat je uitgetreden bent in vage lach er zijn daar geen spinsels of enge dingen die gaan zingen in een brekende seance vol vreemde dansen jij zoekt vindt…

Page, Hoe maakt u het, weer terug van weggeweest in Bangkok?…

is langs geweest de geest kleurde de kern gezoem fleurde ook mij de pinksterbloemen in een rij paars in een groene berm met Pasen vertraagde de groei altijd waren ze dan in bloei nu hebben ze hun naam terecht bewezen de bloei met Pinksteren langs ’s Heren wegen de pinksterblauwe vlammen van de geest die eeuwenlang voor het oog zijn weggeweest…

Toch ben je nooit bij me weggeweest je hebt een speciaal plekje in m'n hart maar je terugvinden na ruim 50 jaar is toch wel een wonder en heel apart. Alles beleef ik weer opnieuw jouw liefde, het bankje, de eerste zoen en wat ik hierbij voel is precies hetzelfde als toen.…

De Nijverheid ligt voor de brug, hoog, leeg, terug van weggeweest. Je zegt niet: hij is afgedaald. Daarvoor is de rivier te vlak. Hij is gewoon van zand verlost, een huis op weg naar huis, voorbij de brug de grachten door.…

‘t leek of hij nooit was weggeweest zijn aanwezigheid was lief en teder of liefde alles vanzelf geneest vroeg ze niet eens ‘n antwoord weder. alleen bij ‘t nieuwe morgenlicht was het even wennen ‘t zoeken naar dat eerste woord maar zij zwegen beiden… en samen deelden zij ‘t verse brood!…

‘t leek of hij nooit was weggeweest zijn aanwezigheid was lief en teder of liefde alles vanzelf geneest vroeg ze niet eens ‘n antwoord weder. Alleen bij ‘t nieuwe morgenlicht was het even wennen ‘t zoeken naar dat eerste woord maar zij zwegen beiden… en samen deelden zij ‘t verse brood!…

Een classicus doceerde oude talen Oud was hij niet, doch eerder jong van geest Want wat hij leerde was nooit weggeweest De bron waar alle wijsheid valt te halen Pecunia non olet, geld stinkt niet Of neem nou pater noster, stabat mater Van 't onze vader kreeg hij nooit een kater Alleen van asterix, die kent hij niet Persoonlijk, want…

regen Schemervaag in 't nachtelijke dwalen Bijodiversiteit als laatste fase Van Bis Bosch haveloze totempalen Wat als moerasleven kwettert in stilte En zij "word wakker" zegt, "raak in vervoering" Wordt macho uno dan femmelylid Laat zij zijn alias met Jansen sjansen Dat klein nonstop genot, hoe zonderling Nooit terug van weggeweest…

Met mijn blauwe ‘Harley Davidson’… Nu ben ik terug van weggeweest, 'k voel mij rijper dan voorheen, Sinds die ‘Davidson’ microbe beet, heb ik geen complexen meer! Met mijn blauwe ‘Harley Davidson’……

Halloween, feest van dood en leven; even keert elke geest weer terug van weggeweest, klaar om samen Zomers Eind te vieren, geen Allerzielen maar Samhain, het Keltisch nieuwjaar.…

woordenschat welt in mij op maar toch kan ik mij niet uiten besef, dat alles anders moet nu gloeit de liefde door mij heen ik zie opeens verandering nu zijn het mensen en gèèn lijken het echte zien wordt nu ook kijken er komen blosjes op hun wangen ze bewegen nu heel elegant het lachen gaat van hand tot hand mijn kinderen zijn terug van weggeweest…

Ik ben nog nooit zo ver weggeweest hoe dichter ik bij je kom hoe verder de verwijdering eerst had ik nog hoop dat is ook al verleden tijd hoe gaat zich dit oplossen hoe breien wij er een eind aan loskomen zullen we nooit want de intimiteit was te intens ik heb me totaal overgegeven mijn gedachten zijn altijd bij jou ruimte voor iets…

Alsof je nooit bent weggeweest. Alles voelt dan zo vertrouwd en dat voelt goed, je bent weer thuis. En als ik dan wakker ben, blijft het gevoel soms hangen. Het maakt me rustig en ook blij, de dag wordt dan gemakkelijk, gaat vreugdevol voorbij. Toch ben je er al lang niet meer. Jouw gezicht is vaag in mijn gedachten.…

kleurrijke die van Het rood, wit en blauwe De wereld bekende kleuren Van ons Kleurrijke Koninkrijk Nederland Van onze intense VOC mentaliteit Vervat in de huidige regeringsaanpak van VACCINATIE OVERWINNING COVID (VOC) En van tijd tot tijd Kleuren mijn pupillen Oranje, de kleur van onze Vorst Onze Koning, ons Staatshoofd Net terug van weggeweest…

ik stappen Of is het thuisblijven waar ik voor kies Ga ik wandelen langs het strand Of ga ik uit in Rotterdam Lekker vroeg naar bed vandaag Of zuip ik me vanavond lam Ik weet niet wat nu bij me past Het trekt me allebei Soms baal ik van een doorzakavond Dan is mijn zondag snel voorbij Maar soms voel ik me saai Een heel weekend niet weggeweest…

oude moeder) ik wil zo graag vertellen maar wou dat ik het wist ik krijg het niet meer helder mijn geest verdwijnt - steeds vaker - in dikke, grijze mist de beelden van herinnering en beelden van het heden lopen in wirwar door elkaar ik ben op reis in het verleden en blijf steeds vaker daar toch, soms ben ik weer even terug van weggeweest…

tanden De schemer die de nacht verraadt sluit zich om je slapen dromen roeren, maken los pakken samen, samenrapen kluwen worden in het schijnsel van je geest Een oude wollen trui uithalen en opnieuw gaan breien een schoen uittrekken om terug te voeren op zijn leest zo blijft de vorm behouden en toch weer gedijen beklijft een idee dat nooit is weggeweest…

Het ging niet echt goed meer met ons We leefden langs elkaar heen Echt praten deden we niet meer We hadden niet veel meer gemeen Ben een weekendje weggeweest Goed nadenken over wat ik wil Wat voelde ik me alleen Ik miste je zielsveel Ik wist nu dus, ik wil je niet kwijt Ik wil echt voor de relatie gaan Maar we zijn wel met z'n twee In…

een congres Heeft Maxime een goeie bui en is Liesbeth niet te lui dan gaan zij campagne voeren Ruth kijkt guitig en charmant  Bleker lacht weer irritant dat wordt weken ouwehoeren En ze wippen en ze draaien en ze stoken zo vilein Tot ze misselijk van hun eigen hypocriete praatjes zijn Heel de maand is het nu feest Jack ook terug van weggeweest…