Netgedichten

netgedicht (nr. 53.968):

Op wit linnen

ik ben het jaar
begonnen op wit linnen
de pigmenten mengen
gebeurde diep van binnen

het pastel van lente
kwam al snel
in sprankelende groei
tot bloei op het doek

een maand met koude kleuren
ontsierde de zomer die
toch tot diep in de herfst
zijn warme teugels liet vieren

met een donkerrode oogst
die overrijp boog
voor de eerste vlokken sneeuw
na jaren terug van weggeweest

nog is het schilderij niet klaar
pas als de laatste streek de
wisseling aangeeft kan nieuwjaar
op linnen weer maagdelijk beginnen