Alle inzendingen over lightverse

's Zondags in de zijkapel, vooraan de eerste banken Zaten Jan en Mien de Heere trouw en vroom te danken Na de Mis gelijk naar huis, voorbeeldig als zij waren Nimmer trof hen een verwijt of enige bezwaren Eenmaal thuis klonk geen geluid van leven door de muren Geen uiting van passie in ochtend- of avonduren 't Was wel zeker, zo dacht men…

Een zeer beroemde Diva van de Weense Opera kreeg naar gelang ze ouder werd steeds vaker wat problemen en zweette peentjes als ze op moest voor de aria ~Der Hölle Rache~, om dan raak die hoge F te nemen. De hoge D was geen probleem, die kon ze zuiver halen en met wat pijn en moeite lukte ook nog wel de E maar moest ze naar de F dan merkte zij…

Je voelde het al tijden op je beide klompen aan: Met zingen weet die Trijntje best wel weg maar gaat het om haar kleding raakt ze danig van de leg, vandaar is het in Wenen fout gegaan. Had zij van die Tiroler leren pijpen aangedaan Dan had zij vast als winnaar op het podium gestaan.…

Daar lig je tussen ‘t eikenhout, gekleed in nette kleren Er is zelfs niet vergeten om je nog één keer te scheren De fris gewassen handen op de borst tesaam gevouwen En een gelaat dat roerloos stilt, in blindelings vertrouwen Daar lig je dan in ’t wit satijn door ieder te aanschouwen De naasten laten nog een traan omdat ze van je houwen En op…

Ze waren een voorbeeldig stel Geen kreukje te bespeuren Ze wisten precies hoe het hoort Nee, niets kon hen gebeuren Des zondags altijd naar de kerk Vooraan de eerste banken Hij nette broek, zij stijve rok Geen vlekje of wanklanken Het huis was altijd spik en span Daar at men van de vloeren Er kwam ook alleen chic bezoek Nee…

Laat Trijntje Oosterhuis maar rustig gaan Ze is beslist niet voor één gat te vangen Mocht ooit een moslim-omroep het verlangen Dan trekt ze met plezier een boerka aan En als ze voor nudisten op moet treden Dan draagt ze niets van boven noch beneden…

Een lekker vers met veel sentiment doorweven een echte tranentrekker zo eentje over hoe zwaar het leven van een boer wel niet moet zijn voor dag en dauw gaat zijn wekker en dan de huismoeder niet te vergeten, ja ze zullen het weten, zij zorgt voor Pa en de kleintjes voor haar dertigste krom haar leven is niet zo fijntjes als van…

Er is bij mij een poes aan komen lopen Wat klein van stuk en magertjes in ’t vlees Ze lijkt een beetje op een Siamees Zo eentje zou je nog voor niks niet kopen Aanvankelijk wou ik het beest best missen Zo’n aanloopkat je weet het toch maar nooit De kans is groot dat zij het huis bevlooit Dan wel het vloerkleed onder zit te pissen Ze keek…

De reacties van Ton en Gabriëla op mijn versje ~Onveilig vrijen~ brachten mij op het volgende sonnetje. Reeds in de brugklas wordt het onderwezen aan knapen van ’t geslacht der Bidsprikhaan: Blijf als het kan bij ‘t vrouwvolk ver vandaan en wees vooral voorzichtig bij het kezen. Als de natuur je tot vrijage dwingt vang dan een vlinder of…

Een bidsprinkhaan kreeg op de Drentse hei een niet te onderdrukken drang tot paren en zocht een wijfje om die klus te klaren, doch vrouwtjes stonden er niet in de rij. Maar na wat zoeken in de paarse pollen vond hij er een en dacht: ~Die is voor mij, mooi vol van lijf en o, wat lacht ze blij, met haar wil ik de hele dag wel snollen.~ Het…

Vrij naar ~Als Moeder jarig is~ van Annie M.G. Schmidt Ach moederdag, wat zal ik er van zeggen. Hij hoort nu eenmaal in het pretpakket van dagen die wat extra aandacht vragen. Zo’n dierendag met een ontbijt op bed. Ach moederdag, wat valt er van te melden. Een dag in mei, maar dan met vorstverlet. Zij mag niets doen, die ongeschreven…

Een week of vijf geleden werd ze broeds, begon op haar manier een nest te bouwen. Het leek naar niets, ’t was ruw en onbehouwen. Zo’n krakkemik beloofde niet veel goeds. Toch bleek de wrakke broedplek aardig tof want elke dag bezorgde ze een eitje, tot negen en toen ging ze voor een tijdje genieten van haar zwangerschapsverlof. Behoedzaam…

Dat sommigen toch zo gemakkelijk dichten, 'k begrijp dat niet, want mij lukt dat maar nooit en enkel in ’t seizoen dat bloemen strooit komt soms de muze mij wel wat verlichten. Maar 'k wil niet treuren, er is immers meer dan woorden ook maar zeggen mogen en ooit valt er wat licht van uit den hoge en dan voel 'k mij gezegend door de Heer.…

’t Is maar dat je je niet vergist: al ben ik dan geen atheïst, ’t geloof bekoort me toch niet echt, maar daarom ben ik nog niet slecht. Want ~wees vrijgevig~ is mijn leus. Geen collectant stoot ooit zijn neus en gaat het om het arme kind, plak ik de zegels zeer gezwind. Ook onrecht -praat me er niet van- is iets waar ik niet tegen kan…

Een vrolijke god, genaamd Bacchus Orakelde in amfibrachus: "De mens loopt te mokken En noemt dat betrokken Mijn raad: drink in godsnaam, en lach eens"…

Er zijn gedichten die heel netjes lopen dat zijn sonnetjes, dat is sonneklaar ze zijn wel netjes, maar niet altijd waar dus wees alert en kritisch, niet té open Je wilt geen knollen voor citroenen kopen wie in de pas loopt, loopt alras gevaar; wie weet loopt deze rattenvanger naar het drijfzand waar de lezer wordt verzopen De dichter, '…

De oprijlaan is dicht beplant met beuken En twee lakeien staan bij de entree Een hovenier besproeit de bloemenzee Zijn Maître zwaait de scepter in de keuken De dienstmaagd dekt de tafel vrij van kreuken Zijn butler regisseert strak het diner Een strijkje speelt sonates van Fauré Om ’t copieus geheel nog op te leuken Doch als des morgens…

Hij sjouwt zijn rug kapot aan zware stenen Of teert als het bloedheet is aan de straat En werkt zich in het zweet en uit de naad Zijn lijf is ruim bedeeld met arbeidsgenen Zijn spreektaal zet meestal ~Het Algemene Beschaafde Nederlands~ flink in de kou De nagels aan zijn vingers en zijn tenen Verkeren in een staat van diepe rouw Maar eens…

Hij danst en zingt en fluit het leven vrolijk tegemoet In regen hagel zonneschijn, zijn weer is altijd goed Geen hoe en wat of wie dan ook strooit in zijn eten roet Hij leeft zijn dagen opgewekt met zwier en licht van voet Aan arbeid heeft hij niet slechts één, maar menig broertje dood Hij rotzooit hier en daar wat aan en komt zo aan zijn brood…

Het paardenbloemt in mei terwijl de vogels fluiten; de kinderen buitelen blij en lachen weer vaak buiten en ook de grote mensen hervinden weer het kind dat met heel vele wensen het leven diep bemint. Laat vogels en laat bloemen je diepste naam maar noemen.…

Die Hanneke heeft prachtig laten blijken: Een versje schrijven is wat ieder kan, je houdt je strikt aan haar vier-stappen-plan en zie er staat al één kwatrijn te prijken. En vind je dat wat aan de schrale kant - je zou nog wel wat meer kunnen behappen - dan ga je rustig door met nog vier stappen; welaan spring maar eens lekker uit de band.…

Ik wil hier graag het loflied zingen van de glorieuze anti-aanbak-pan Je denkt misschien wat is dat dan voor pan welaan da's een die niet aanbakken kan Hij heeft een dunne anti-aanbak-laag waarvan die laag gemaakt is is de vraag men is in de gebruiksaanwijzing vaag omtrent het materiaal van deze laag Behalve deze mysterieuze coat die…

Zo af en toe dan heb ik van die dagen dat ik wat sikkeneurig ben en mat, maar hoor ik jou dan vrolijk aan mij vragen ~Wat zal ik eens gaan koken lieve schat,~ dan is ‘t dat mijn chagrijn voor blijdschap wijkt: omdat je dan zo lief en olijk kijkt. En striemen buiten sneeuw of regenvlagen en is het door de ijzel spiegelglad, of hoor ik donder…

De merels vliegen dagen af en aan met strootjes, blaadjes, draadjes uit een touw voor de voltooiing van hun nest in bouw verscholen in de kruin van een plataan. De ekster die al in zijn vuistje lacht verkneukelt zich in ’t ijverig gesjouw en denkt: ~Ga zo maar door, dan heb ik gauw wat voedsel voor mijn komend nageslacht.~…

Een zomerdag in ’t Amsterdamse Bos. Ze gaven zich verliefd aan ‘t minnen over in de beschutting van het dichte lover en als matras het geurig zachte mos. Een veldmuis die hen in de gaten had dacht: ~Dat is leuker dan me te vervelen, dit spannend spel zal ik eens mee gaan spelen, ik kruip erbij er is nog ruimte zat.~ Juist toen ‘t gemin tot…

De reacties van Hanny en Ton op mijn gedichtje ~De Mei van mij~ inspireerde me tot het volgende sonnetje. Hoe jong was ik, pak beet, een jaar of zeven en was niet uit de polder weg te slaan. Als om halfvier de schoolbel was gegaan werd ik er door een kracht naartoe gedreven. De kleine slootjes wemelden van leven aan salamanders, kikkers…

Het boterbloemt in mei al valt de regen neer bij bakken. Straks broedt elk vogeltje zijn ei al zijn er nog geen nesten. Het groent nu overal en merels fluiten ook dwars doorheen de kille ruiten. Het boterbloemt en merelt terwijl de regen perelt.…

met dank aan Gorter Die Gorter, mooi wist hij het aan te stippen: De Mei, waar groen weer uit de grond ontspruit, de karpers schieten langs de schoeiing kuit en in de rietkraag broeden waterkippen. Brutale mussen die de tuin door hippen en poezen snoepend van vers Kattekruid. De Perelaar in bloei gelijk een bruid waarvan de bij de honing…

Gert Hiemstra zei het ’s avonds op TV: ~Vroeg in de morgen kans op dichte mist.~ En dus weet elke automobilist: ~De snelheid moet dan drastisch naar benee.~ Maar eenmaal op de weg viel het wel mee en hij bleek ook nog aan de late kant voor straks die uitermate goede klant, die ‘n opdracht had van wel een ton of twee. Wat gas er bij, dat…

In ‘t Amsterdamse weed-en drugsmilieu wordt er de laatste tijd wat afgeschoten, veel kogels hebben er hun lied gefloten en fluiten het nog immer, sacredieu! De oorzaak is dat deze louche heren geen vetes willen schikken, ben je gek -ze blijken niet in staat tot een gesprek- dus geen geouwehoer, hup, liquideren. De woordenschat van bijna…