937 resultaten.
De Engelse Sonnetten, 5. De tweede ontwaking
netgedicht
4.0 met 21 stemmen
848 De stilte dreunt.
Ik hoest.
Een kille zon druipt langs
het doek van de namiddag.
Ik wrijf de zoute korsten
uit mijn ogen
en herinner me
een vage droom, een val.
Het bed waarop ik lig
is hard, ik richt me op
en staar de leegte in.
Ik kleed me aan,
ik huiver,
buiten wacht de duisternis.…
De Engelse Sonnetten, 4. De eerste ontwaking
netgedicht
4.9 met 17 stemmen
695 Zeewier, krabben, schelpen,
de zoute smaak van het water,
de pijn,
de schokkende koude.
Op handen en knieën
spuug ik bloed op
het borrelende zand en struikel
overeind, het is vloed.
Rillend stroop ik
de doorweekte kleren
van mijn lijf,
ik kruip over glibberige rotsen
en hul me in de
duisternis van een grot.…
De Engelse Sonnetten, 3. De val
netgedicht
4.2 met 21 stemmen
968 Roze, rood, verstikking, licht.
Licht, adem, adem, adem.
De koude omhelzing van de wereld.
De schreeuw.
Verwrongen gezichten,
bulderende stemmen, de diepte,
de koorts, het zweet, het bloed,
de allesomvattende leegte.
God, sinterklaas, kerstman, school,
vrouwen, sex, vodka, muziek,
vervormde gedichten, de zilveren saxofoon.
De reizen…
Laten we
netgedicht
3.4 met 5 stemmen
903 Laten we dicht bij huis blijven
vrijuit bij elkaar blijven
elkaar de ruimte gunnen
op de vierkante centimeter
elkaar mijlenver uiteen
dicht op de huid dragen
elkaar in het hart sluiten
zonder de deur te grendelen
Laten we ontdekkingsreizen
nieuwe verhalen vinden
en de oude opschrijven
aan de keukentafel thuis…
De Engelse Sonnetten, 2. Dwaling
netgedicht
4.4 met 22 stemmen
794 Raven krassen
een pad in het kalksteen,
wijzers tollen in ruimte en tijd,
klippen en wolken versmelten.
Uit de grijnzende golven
duikt een horizon op,
het kompas van de zon
is al manen geleden verdwenen.
Verwilderd strompel ik
over de richels,
verblind door een schuimend licht,
ik spreid mijn armen
en hang in stilte
en absoluut…
de dood op de hielen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
750 een krantenjongen
met grote haast
wil nog snel even
op de fiets diagonaal
tussen de gesloten
spoorbomen door...
de inkt is nog nat
het nieuws vers
doch de lezer
weet van niets…
De Engelse Sonnetten, 1. Nacht op Huntcliff
netgedicht
4.6 met 21 stemmen
716 Tijd rust op mijn wimpers;
donker in december
duurt lang en zelfs de wind
kan de uren niet versnellen.
Ver beneden me
kolken de golven,
draaien en razen de rotsen.
Mijn oren suizen, de nacht wordt grijs.
Met het matglazen schild
van de dageraad op mijn rug
trotseer ik de snijdende koude,
ik balanceer op de rand
van het jaar
en wend…
landschap met paard
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
591 zo lichaamstaal iets kan
vertellen dan zegt de houding
van het paard in de wei
mij dat het niet gelukkig is
met het hoofd diep voorover
gebogen lijkt de zwaartekracht
het vooralsnog op punten te winnen
verstoken van de oorzaak
van zijn verdriet kan ik er toch
in het voorbijgaan niet omheen...
op zulke momenten ben ik weerloos…
Tropisch avondliedje
netgedicht
4.5 met 19 stemmen
836 De maan wiegt
als wit linnen
beroert door een bries
uit sterren.
Duisternis trippelt
op zwarte muiltjes
mijn kamer binnen
en streelt mijn gezicht.
In de verte
zingt een minaret
het avondgebed en ik,
sluit mijn ogen.…
Zee
netgedicht
4.6 met 19 stemmen
909 Op het strand,
mijn gezicht naar de oceaan gekeerd,
zong ik met vissers
terwijl we zware netten binnenhaalden.
In de haven,
stond ik schouder aan schouder met werkers,
containers met vreemde schrifttekens
van roestige boten takelend.
Op de rotsen,
zocht ik met mijn zoons naar schaaldieren,
we vulden plastic emmertjes
met exotische…
zij zeilt uit
netgedicht
4.8 met 5 stemmen
580 hoort hoe kraakt het spant
dapper waait de vlag
met alle winden mee
ziet haar vanaf het land
in volle glorie stevenen
op niet voorziene verten
een gestaag verkleinen
onder turen en kwijnen
tot wit stipje op zee
bestemming als immer onbekend
voortjagend onder de zon
in stijl ons gebed zonder end
dat zij veilig over moge komen
zonder…
Poesie im Bahnhof
netgedicht
4.7 met 3 stemmen
555 Irgendwie bist du süss
staat er met viltstift
geschreven op een bank
van het tweede perron
te Bad-Bentheim
blijken Duitsers
irgendwo toch
poëtischer
dan ik ooit
heb durven dromen…
Hectisch
gedicht
3.1 met 74 stemmen
2.104 Een vogel vliegt
waar ik wil gaan
Kijkend naar bezige steden
Zoals een broedkamer
van de mieren
die ik vroeger als kind
graag opende:
Paniek
Geregel
Geschrokken sloot ik dan het domein
Rende naar huis
om over mieren te vertellen
-----------------------------------
uit: 'De tonen van replica', 1999.…
November in Nice
netgedicht
4.9 met 21 stemmen
929 De stegen van de oude stad,
oranje, geel en beige,
blinken uit
in onregelmatige schoonheid;
het is alsof parallellen
hier niet bestaan.
Behalve dan
aan de boulevard,
waar palmbomen in slagorde
de novemberwind weerstaan.…
Atlantische Oceaan
netgedicht
4.6 met 20 stemmen
869 Ik laat mijn gedachten vrij,
ze buitelen door wolkenvelden
en spelen met de wind.
Op het koude schip
bedek ik mijn hart met as
om de gloed ervan te bewaren:
licht sijpelt door
opengesperde patrijspoorten
naar de diepte van de oceaan.
De scheepsbel luidt.
De horizon kleurt rood.
Ik wacht.…
MASKERADE
netgedicht
4.3 met 3 stemmen
982 veel wijzer werd ik niet van mijn bezoek
hoewel mijn plan was grenzen te verleggen
heb ik op mijn verblijf toe moeten leggen
en eindigde als zwerver op een hoek
de handel stond als magertjes te boek
had niemand mij dat eerder kunnen zeggen?
ik viel ten prooi aan dieven en dieveggen
mijn tas met portefeuille raakte zoek
ik vroeg een juwelier…
ABRAHAM
netgedicht
2.5 met 20 stemmen
3.030 een man voelt soms de drang op pad te gaan
de weg is lang, hij weet niets van tevoren
hij hoort sirenenzang en is verloren
beloften aan de sterrenhemel staan
in een geheimschrift, god weet waar vandaan
hij staat vroeg op, vertrekt bij ochtendgloren
is een oase daar, een stad, een toren?
hij gaat voorop en leidt de karavaan
doorkruist woestijnen…
Reizen
hartenkreet
4.2 met 22 stemmen
1.940 In de reis ligt de bestemming:
de weg
de wolken
het water
het zand
de jungle
de rotsachtige helling
beweging is bestemming
nu en hier het doel
er is geen daar en dan.…
Madrid
netgedicht
4.8 met 20 stemmen
792 Ik loop met hoge schouders
door de stad,
gehuld in stug zwijgen
voel ik de koude.
Auto’s en bussen zigzaggen
om elke hoek,
staal en glas
op elke hoek.
Aarzelend adem ik
de ochtendspits
en voel me als een kleine jongen
in een veel te grote jas.…
Costa de la Luz II
netgedicht
4.9 met 18 stemmen
837 Bovenop dat immense duin,
bedwelmd door licht,
verloor ik mezelf
tussen wolken en aarde.
Onzichtbaar voor altijd - de sterren.
De maan - verdwaald,
uit zijn omloopbaan geslingerd,
met blindheid geslagen.
Ik sloot mijn ogen
en hield op te bestaan.…
Friesland
hartenkreet
3.5 met 4 stemmen
1.207 Kom mee naar Friesland
Dat vind je aan je linkerhand.
Dan moet je wel uit Groningen komen,
anders ben je er voor niets heengekomen!…
Costa de la Luz
netgedicht
4.2 met 24 stemmen
708 Het middaguur verblindt de stranden:
ondanks de late herfst
rollen licht en branding
als warme uitspattingen over het zand.
Boven de uitgestrekte leegte
wordt het roepen van meeuwen verdrongen
door de overdonderende stem
van de Atlantische Oceaan.
Ik lik het zout van mijn lippen
en houd bijna op te bestaan.…
Reisgedicht
netgedicht
4.3 met 31 stemmen
2.907 Er was eens een reis
Opwelling van gevoel
Zolang verdrukt geweest
Even een sprank van hoop
Een beving van contact
Mijn eerste haar was grijs
Gesprek zonder doel
Boeide het meest
Mijn zuivere ik
Gaf even vrij van zorg
Los van daags geworg
Emotie ten doop
De contactsinus heeft zijn top
Gaat licht dalen
Mijn eigen wijs
Zegt mij…
ZONDAG IN NAPELS
netgedicht
2.8 met 6 stemmen
753 In Napels is het rustig; wat een wonder
Kerkklok en voorganger zingen me wakker
Getuigen van het leven van hun Makker
De katholieken kunnen niet meer zonder
Beland in Napels’ groene hart en longen
Zijn ’Rijksmuseum’, kinderen en palmen
Blijf ik bij honden en bambini talmen
Voor ik ’t vermenigvuldigde, verwrongen
Gelaat van Christus zien…
Levenswater
netgedicht
4.5 met 17 stemmen
820 Ik ben naar Kauai gereisd
om de berg
van het murmelende water
te vinden:
Waialeale,
gelegen onder oneindige wolken
waaruit momenten
als regendruppels op me neervielen.
Ik opende mijn mond
en dronk van de eeuwigheid.…
"Emigrant"
netgedicht
3.7 met 3 stemmen
634 Door de steppen en de bossen,
omringd door wolven, beren en vossen,
heeft hij zich staande weten te houden,
In gevangenschap en in de ijzige Siberische kou,
opgejaagd door de Russische politiekorpsen,
schuilend bij de boeren in de houten dorpen.
In grote onbekende steden,
met miljoenen mensen,
leerde hij de levenswetten,
wanneer te plaatsen…
eerste reis
netgedicht
0.0 met 1 stemmen
877 twee zeewaardige karvelen
een kraak met vierkant getuigde mast
varen uit de haven van de Zilvervloot
een landtong nabij de zuilen van Hercules
hij vervalst tijdstip en afstand in het logboek
om de matrozen niet van hun moed te beroven
op zijn hoed plant hij een pluim, kruipt uit zijn huid
waant zich op het grote oosterse schiereiland
maar…
Mobiele massa
netgedicht
4.9 met 31 stemmen
901 Treinend door nevelsierend Nederland
Heb ik vele koeien en schapen afgelegd
Slurpend scherp ziend naar buiten kijkend
Verken ik de wisselende treintrajecten kant
De trein massaal is superindividueel
Verlies me in de massa als geen een
Vergeet totaal mijn eigen werkelijkheid
Hoewel levend onderdeel van deze tijd
Zij slaapt hij leest stil…
Très chique!
netgedicht
4.2 met 20 stemmen
1.048 Annecy draagt vandaag
een kleurige oktobermantel
en een kleed uit
roestige kastanjes.
Dit gewaagde ensemble
wordt op geraffineerde wijze
gecombineerd met glazen muiltjes
en een subtiel wolkenhoedje.
Het geheel wordt vervolmaakt
met een shawl van wilde ganzen.…
Najaarstrek
netgedicht
3.7 met 9 stemmen
709 vogels flierefluiten vol overtuiging
een nazomers positief reisadvies
luist’ren naar de natuur is het devies
bij zo’n vrolijk stemmende betuiging
een verwarmende trek naar het zuiden
om drukbezette terrassen te beproeven
zonder jassen in volle zon te vertoeven
en het carillon op ‘t Vrijthof horen luiden
nu de wind uit het oosten hoogtij…