Alle inzendingen over actualiteit

Soms moeten de gedachten dicht: het zijn echte tirannen en poëzie ooit vederlicht, wil dus het denken bannen en laat nu de gevoelend los - stop eens met al dat vragen; dan merk je lente in het bos zelfs al op winterdagen; dan kan je leven als een kind en zien met nieuwe ogen waar je de diepste vreugde vindt en teder mededogen.…

Dag van gedicht in tweeduizend acht Is net als een sprookje uit duizend en één nacht De dag heeft als titel simpel 'een ding' Vandaar dat er verderop een vogeltje zingt Een kooi vol met dieren Kinderen laten hun vlieger vieren Een buurman met een harde kop Een badkuip die leeg loopt, defecte stop Lachende mensen, zijn gelukkig blijkbaar…

s’Heeren wegen stevig vormgegeven jarenlang de mist met rook bestookt smog met huid en haar verweven remmend rubber asfalt zwart berookt piepende remmen piepende longgeluiden die zeer ongetwijfeld krachtig duiden op ongeplande traag lopende massamoord een tragisch ongewild drama ongehoord de trein is het ultieme rustbeleven geen gedoe met…

vannacht op station Leiden centraal stond de trein uit Alphen aan de Rijn om 00.30 uur in brand de machinist constateerde op twee bankzittingen in één lege coupé uitbraak van walm en vuurzee en alarmeerde stad en ommeland spuitgasten zeiden ter plaatse dit gaat niet spontaan aan welke onverlaat heeft dit gedaan thans zoekt de politie…

Zodra we één persoon horen vertellen dat we niet gezond leven denken we dat die gelijk heeft. Zodra er één persoon roept dat we allen fout zijn denken we datzelfde. Zodra er één persoon roept dat iets niet helpt, zijn we niet eens meer bij machte om het te proberen laten we het liever achterwege. Maar het spreekwoord als…

De bunker staat daar maar midden in het Echo bos daar waar klanken draaiende wind keren en wanhopige kinderstemmen de bosrand verlaten de bunker staat daar maar tussen zo maar een boerderij en een kleine ondiepe sloot waar kroos stapjes lijkt te vangen tussen reeds bloeiende bermen en ontkiemend zacht wuivend riet de bunker staat daar…

in mijn armen ik heb het nog geroepen in mijn uur van nood gesmeekt, zelfs gepreveld toen mijn stem schor mij ten lange leste verliet ik stom achterbleef hier houd ik nu de leegte bij het hart vast ik de lange dagen weg nog wat loze woorden te plengen meer nog wat kond te doen in dit heelal zonder ik kijk naar de tijd die rimpels…

aan je lijf om te geven te pakken zwaaien en te knijpen handen, overal handen op de tafel in je zakken om mee te slaan te doden op te steken sigaret of groeteke op de piano handen die spelen met vuur met jou met de aarde vuil zijn groen vingeren en peuteren handen kijk doe ze open kijk nog ‘s uw handen eten en vrijheid…

't Is natuurlijk wel een aardig fenomeen: Een auto die kan rijden op twee gedachten. Daar staan we toch al jaren op te wachten? Maar dat je de batterij niet overal kunt laden is gemeen! Maar ja, je kunt niet alles tegelijk aanbieden. De olie en de politiek zijn dus voorlopig niet hybride!…

Na de Wijzen komen ook wij aan, zoekend, vindend soms maar ook droomverloren omdat we het Licht niet zien. Willen we wel echt of blijven we zo dikwijls onbeslist en cirkelen we rond de kleine verlangens, rond de doem van de dag, de zekerheden... Licht, kom en schijn voor ons uit!…

Vol van vuur, spattende ogen overtuigend, heftig bewegen gloedvol armzwaaiend betogen mijn gelijk, d’ ander liegend, ik ben tegen luister dan toch, en hoor mij aan ik…. de beste, de mooiste grootste haan ik…. die onze natie vast wel uit de misère haalt Stem toch op mijn mooie kop, mijn haar zo zacht, Ik heb verdorie toch het meest aan adverteren…

Alles moet anders, dat weet ik allang; mijzelf gaan veranderen, maar dat maakt mij wel bang. Ik let te vaak op anderen, het is op hem of haar, op wat zij zeggen mogen, ik heb mijn commentaar. Alles moet anders. Ik maak een begin; ga niet op hun beweren met brute kracht meer in. Ik let nu veel op anderen, heb weinig commentaar, ik luister…

Graag stuur ik jou mijn wintergroeten zo ongevraagd, los van het moeten opdat ook deze dag heel blij voor jou mag zijn, en vrolijk-vrij. Voor jou mag zijn en vrolijk-vrij als Kempenkinderen in de hei die spelen in de mulle voren en lotsverbonden willen horen en lotsverbonden willen horen omdat ze onlangs weer herboren een heel nieuw jaar…

Een brievenbus wordt volgestopt met dingen die men eigenlijk niet hebben wil. Dat heet reclame, mocht je het zat zijn, schaf je een sticker aan, die voorkomt dat je bus overvol raakt met dingen die je toch niet lezen wilt. Een inbox van je computer, wordt aan alle kanten belaagd door gasten waar ik niet om heb gevraagd, variërend van…

Een nieuwjaarsgroet voor al die mensen die ik langs deze weg ontmoet, een warme groet voor al wie kou heeft, wie 't leven zelden zingen doet. Een nieuwjaarsgroet voor al die mensen die hopeloos door 't leven gaan, geketend in hun onvermogen, door anderen soms niet verstaan. Een nieuwjaarsgroet voor de verslaafden, voor mensen op de dool…

ik beweeg mij nog in de ampele uren van dit oude jaar raak het nieuwe aan schrik van de draad waar nog een spanning wijst op verlichting die wij zo nodig hebben liefde en omarming woorden die bemoedigen mensen in hun doen en laten bestaan zoals zij zijn, ik kus de lucht het voelt al frisgroen staar stuntelig naar jou…

Gerichte kogels Treffen doel Maar hebben niet Het gewenste effect Nauwelijks later een ontploffing Om toch resultaat Te behalen Volgens de lijkschouwer Was dit nog niet genoeg En stierf ze Door een botsing tussen hoofd en zonnedak Spannend waar ze morgen weer mee komen Misschien blijkt dat ze een zonnesteek had opgelopen…

Vele nare dingen passeerden dit jaar de revue Voor hen voor mij, maar ook voor U Vele leuke dingen maakten we mee teveel om op te noemen, maar ik vertel er even twee. Mijn dochter trouwde, mijn kleinkinderen werden één en twee jaar Na ziekte werden we ook weer beter, sterker werden we, zeg maar Vele dingen die je niet besturen kunt, kwamen…

het klaaglijk blaten van schapen in de straten vandaag rood kleurden de goten de sappen vergoten offerfeest blinkende messen vlijmscherp vlees in kwartieren verdeeld na uren straten schuren sporen verloren stilte herboren nu jammeren de lammeren hongerig en koud offerschaap…

het klaaglijk blaten van schapen in de straten vandaag rood kleurden de goten de sappen vergoten offerfeest blinkende messen vlijmscherp vlees in kwartieren verdeeld na uren straten schuren sporen verloren stilte herboren nu jammeren de lammeren hongerig en koud offerschaap…

De kaarten en de pakjes zijn gekocht maar haastig lopen mensen door de straten alsof er ongezien toch iemand achter hen met wapens of gevaarlijk spul hen voortdrijft. Waar is de vrede die we allen zoeken? Waar is 't geluk dat wenkt en wordt beloofd? Of zijn we met zijn allen toch niet goed in 't hoofd en draven we als ezels door de wereld?…

Winterblond ligt het landschap te wachten tot na de morgenstond de zon vol blijdschap het wit weer afpelt…

m'n geweerloop in 't zand Kerst vieren met 'n maat ook vader van drie hummels ja... zijn helm is hier een tulband maar morgen moet ik hem bevechten om zijn andere cultuur ingeprent door zijn systeem al vanaf zijn eerste uur hoe kan ik dit beslechten terwijl wij beiden vergewissen dat kerstgroeten vanuit mijn land verzonden zijn door…

m'n geweerloop in 't zand 'k moet even naar m'n maat die ik morgen moet bevechten ja hij daar, die aan de overkant ook vader van drie kinderen zijn helm is hier een tulband hoe ga ik dit beslechten een andere cultuur wij verstaan elkaar niet maar wij beiden vergewissen dat de kerstgroeten vanuit ons ieder land worden gestuurd door personen…

was het een professioneel of een slungel?? 's morgensvroeg, voor openingstijd even binnenwippen alarm gaat af, net op tijd kunnen buiten glippen hoe je het ook bekijkt, een gevaarlijke klungel. camera's legden alles vast met bivakmuts en beige vest was het gemeend of was het een test net gemist, gelukkig wel gepast!!…

terwijl de wereld zich verkleedt in het feest van vrede op aard' wordt in de stal zoals u weet elk jaar opnieuw het kind gebaard maar wat de mensen al vergaten dat slechts enkele weken geleden een vondeling werd achtergelaten de schuif van de wanhoop ingegleden is er na meer dan 2000 jaar nog steeds geen uitgestoken hand voor wie hoe…

ik plukte kleine asters van je graf en wreef ze eindeloos tot aardebrokken voor plantentuinen volgend jaar, misschien wurgde ik met blote handen zelfs een tijger nam hem zijn bloed tot maan opnieuw het woud en ook de dalen vulde en uit elk lijk heimelijk de adem roofde ’k vermengde als met slagersvuist de ingrediënten in een zee van vuur…

niet te geloven.. één invulmisser maakt dat je een flinke toef saldo te kloppen hebt leuker kan het niet worden vormfoutje bedankt…

Geen eigen gelaat heb jij, maar daardoor duizend gezichten, je bent op zoek naar houvast en toeverlaat, soms naar zekerheden. Wat heb je sinds het begin meegemaakt en geleden, maar de hoop blijft je dragen en het vermoeden dat achter de horizon weer ergens en ooit licht zal dagen. Je bent één uit de velen: gekend, bemind, gezocht maar…

Al regent het al dagen, ik hoor geen sirene. Of zijn het de druppels, die langs mijn ramen wenen? Tweede maandag van de maand, geen alarm in de stad. Als enige signaal, worden wij dag na dag nat. (Regen al op peil van hele maand.. 8-12-2007)…