46920 resultaten.
Een steen uit duizenden
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 134 je paste
feilloos in mijn hand
een steen uit duizenden
ik zag
de breuken komen
gelukkig aan de buitenkant
er was verval
tijd trok zijn sporen
tot onverwacht de kern brak
jij viel uiteen
niets kon me meer bekoren
de schepping was totaal verloren…
De drup van regen
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 113 zag de klinkers
glinsteren in het neonlicht
verdwaald door koude regen
had haast maar
wist niet meer waarheen
kwam verder niemand tegen
hoorde stemmen in paniek
uit een groezelig portiek
in passeren werd gezwegen
voelde hoe de wereld sloot
kou het bot verkilde
omdat de dood mij wilde
zag licht bewegen
in een opklarend raam
de wenk…
Zo lang
netgedicht
3.5 met 10 stemmen 494 Solange denkt de dingen op
zij hoort niet meer zo goed
haar ogen fladderen naar binnen
gaan een eigen innerlijke weg
Buiten schijnt de zon
de noordenwind bijt
in een ontbloot gezicht
het wit tot avondrood
Aan de ronde tafel maakt zij
opnieuw de cirkelgang
weer een jaar, twaalf maanden
twee en vijftig weken
Om haar heen vloeit de tijd…
IK BEN LEVEND DOOD
hartenkreet
4.2 met 19 stemmen 988 goed
we dachten aan de toekomst maar vergaten het heden
jij had nooit tijd, je was gehaast
ik was geen haar beter
we waren bezig met overleven,
maar vergaten te leven
jij koos de dood, ik het leven
nu besef ik, ik ben levend dood !!…
blob
netgedicht
3.5 met 8 stemmen 147 zou weleens willen kijken
aan de andere kant
met m’ n hoofd
door zo’n vloeibare muur
om met grote verbazing
al het moois
te aanschouwen
en te absorberen
om daarna voldaan
en gerustgesteld
weer terug te keren
naar de werkelijkheid
van het hier en nu…
Krullen letters
netgedicht
4.3 met 3 stemmen 124 ik schrijf met bloed
nog krullen letters
mijn laatste levensmoed
niet op geschept papier
maar een simpele a vier
de verhalen uit mijn leven
op de lijn bibbert de pijn
eist in felle uitschieters
steeds alert te zijn
nog is het te lezen
al vlekt het rood op de plaats
waar ik voor even ben gebleven
zal de ondertekening niet halen…
De Glazen Bol
hartenkreet
3.9 met 7 stemmen 578 Dit is immers het huis van je leven,
dat je aandacht en zorg moet geven.
Wees niet bang voor die ene kras, het hoort erbij…
het is en blijft immers glas...…
Vol gratie
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 77 hebt je vleugels geschikt
met wat over was
van je verenpracht
wist je klaar
voor de lange reis
al vele jaren voorbereid
in afscheid ben je uitgewuifd
vol gratie vloog je naar de zon
keek nog een keer vluchtig om…
Voortijdig gestreken
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 148 ik zag je
op de tak
koppie wat scheef
jij had alles wel gehad
vleugels die
niet wilden vliegen
voortijdig gestreken
door kaalheid en pijn
de zin in het leven
was je al even vergeten
omdat slapen rustiger
bleek dan ontwaken
toch laat je nog
het koppie niet hangen
in een intens verlangen
om bij ons te zijn…
tijd
netgedicht
3.7 met 12 stemmen 324 slijt groeven
rimpelt jaren
doodt leven
slaat hard
tot stil…
Die leuke griet
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 75 is blijven leven…
Jouw lege plek
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 133 je bloeide aan de beek
in een flauwe bocht
wat hoger op de kant
tegen het groene mos
zag je altijd spiegelen
in bewegend rood en zwart
nooit was er rust en stilte
op de lange zomerdag
het oogstseizoen
heb jij niet meegemaakt
in zware regen zijn
de oevers los geraakt
zag hoe je wortels
werden ondergraven
terwijl jij trachtte
jouw…
Mijn vurige beden
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 124 ik heb de schaduw
weg geredeneerd
maar hij blijft hangen
aan de randen van mijn blik
het licht van logica
en wetenschap
schijnt knap en
helder in de hoeken
na het gerichte zoeken
leeft het donker op
beleven spookgedachten
hun vage angsten in mijn kop
het schrijnt aan mijn bestaan
rust en zekerheden zijn verdwenen
ondanks al mijn…
Twee vrienden
netgedicht
4.1 met 10 stemmen 1.298 Hun glimlach verbindt de barstjes
uit een lang en liefdevol bestaan
Toch worden banden losser dan tevoren
overeenstemming is een eigen weg gegaan
hoeft niet te worden uitgesproken
Lichte gebreken worden niet meer opgelapt
met woorden of met eenvoudige gebaren
een aanraking, het krullen van een neus
Zij rouwen in het geheim over de jaren
over…
De warme herfstzon
netgedicht
2.8 met 4 stemmen 164 ik dartel weer
sinds tijden
in de warme herfstzon
hagel heb ik
kunnen mijden
de donderslag was niet voor mij
zie de mensen
zachtjes ernstig praten
geschokt door mijn verlaten
maar ik voel me vrij
het aardse leven
is er nog even voor mij
ga hen met
mijn speelsheid plagen
antwoord geven op nog open vragen
in samen zijn
zullen…
In vergeten dozen
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 129 nog is er
het tastbaar samen zijn
de kist en rode rozen
pas later kleurt
en spreekt herinnering
uit foto’s in vergeten dozen
er komt zeker een ontmoeten
als vlinder zal jij ons
op eigen wijs begroeten
gaat ons de wegen tonen
als wij verdwalen
in vroegere verhalen
er is een warme lijn
die ons verbonden houdt
ook al ben je nu zo…
Overstappen zonder haasten
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 104 zijn trein
denderde door
al jaren lang
zonder te stoppen
natuurlijk
reed hij weleens
op vals spoor maar
altijd zonder brokken
aankomsten met
kus en armzwaai
bleven joviaal tot aan
het laatste fluitsignaal
een fraai emplacement
om bij te komen
met een rangeerterrein
vol ooit gewenste dromen
de lichten zijn gedoofd
coupés verlaten…
Intercity
netgedicht
5.0 met 4 stemmen 177 Onafwendbaar naderen wij het onbekende doel
dat in de sluier van de toekomst verloren gaat.
Niet door berekening, maar op de tastzin van 't gevoel
bespeuren wij wat ons daar te wachten staat.
Engelen reizen met ons mee, wegwijzers van de geest;
ze fluisteren ons hun zachtheid en hun dromen in.
Wie als een engel de ogen van de ander leest…
Zijn schaduw
netgedicht
5.0 met 3 stemmen 155 wij overschreeuwden
de dood met
onze eerste ademtocht
hielden zijn schaduw
in groeispurt
buiten ons blikveld
pas later in
verantwoordelijkheden nemen
kwamen we hem weer tegen
risico’s werden afgedekt
in gezamenlijk overleg
hoe lang er recht was op leven
met een lach
zijn wij toch onverwacht
als vrienden uit elkaar gegaan
het…
Zeepziedster met Parkinson
netgedicht
2.8 met 5 stemmen 299 Bij het plukken van de hazelnoten
bleef jij vastgevroren staan
schoof op handen, knieën en voeten
zelfs toen, kon jij niet verder gaan
Het was moeilijk te geloven, dat jij
voelde dat ik nog steeds van je hield
Daarom sprak ik het hardop uit in kapitalen
hoe pervers het lot van jou en mij kon zijn
Ik op twee benen en jij…
Zielen zonder naam
netgedicht
3.8 met 4 stemmen 178 vleugels
vliegen af en aan
van zielen zonder naam
verdriet
ligt in het verschiet
van hen die achterblijven
vooral het
plotseling verscheiden
doet in afscheid lijden
hun vlucht
lijkt onbenoemd in
hergroeperen van de geesten
nog een keer het aardse gaan
of past de cirkel eindelijk
in het organische bestaan…
Het gebaar
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 120 wie tilt nog
zijn arm op
in warme groet
als zielen
langs gaan
naar het onbekende
het gebaar
is vaak
teveel gevraagd
omdat mededogen
hen niet meer
persoonlijk raakt
een medemens
verliezen
snijdt in eigen vlees
ook zonder
het ontmoeten
van hun geest…
De kleur van glas in lood
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 128 zie in uitgesleten treden
voetstappen van het verleden
het schuifelen naar de deur
een klink die blinkt
en handen vindt
zonder terughoudendheid
eeuwen heeft
de zon geschenen
in de kleur van glas in lood
iedere generatie
heeft zich bloot gegeven in
de biecht van het dagelijks leven
zelfs de dood
breekt geen verbondenheid
wij delen…
Witte duisternis
netgedicht
4.6 met 5 stemmen 112 voor even
is de hemel gesloten
waad ik door
witte duisternis
bid in
aardse termen
waarom doet gij
niet open
weet dat ik
hier eenzaam zit…
de dood
hartenkreet
2.9 met 14 stemmen 1.997 Wat is eigenlijk dood zijn?
Is het erg of is het juist fijn?
Is het eng of juist goed?
Is het iets waar je altijd om huilen moet?
Is het iets eeuwigs of gewoon klaar?
Voelt het als een verlossing of als een gevaar?
Is het afscheid nemen van het leven?
Of is het: je aan het eeuwige leven overgeven?…
Winterlied
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 174 Aan alles komt een eind: ook wij gaan dood.
Maar als na herfst en winter lente lacht,
dan zit er toch een kring in 's levens lijn.
Dus leef, m'n lief, naar dat wat je verwacht.
Ons wonderkind groeit in je moederschoot:
een aanstaand mens,het is zo kwetsbaar klein.
Dus leef, m'n lief, naar dat wat je verwacht.…
De dood is verbleekt
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 130 tijd gaf mij de pen
met het gifgroene gal
strijdbare woorden
waren er al
venijnig krassend
schreef ik een
vlijmscherp betoog als
monoloog aan de dood
fileerde gevoelens
tot op het bot
versneed lange jaren
hakte relaties kapot
als helse apotheose
hing ik mijn testament
zonder eeuwigheidzegel
in het leven te drogen
door waaiende…
Het antwoord
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 164 Ik ben de man van geheimen
Die iedereen kent,
Maar niemand kan mij vinden
Door tijd die went,
Ik ben de vraag
Op het antwoord,
De stelling
Van het leven,
Zelfs zoals ik
Door dwazen sta beschreven,
Zij mochten en morsten
En staafden wat af,
Ik ben de waarheid,
Die je mee neemt in het graf…
Eerlijk is eerlijk
hartenkreet
3.5 met 2 stemmen 855 Op een grauwe dag,
In een duistere plek,
Omringd door demonen
Kwam ik tot het besef,
Niemand is gek,
Jaren was ik niemand
En verdreef,
Dat waarvoor je leeft
De wil om te leven,
Veranderde in een lust
Om te zweven,
Richting de dood
Na honderden doden te zijn gestorven
Kwam ik tot het besef,
Niemand bestaat niet
En tegen…
de onvoltooide sneden
netgedicht
3.7 met 3 stemmen 153 ik kwam daar
bij de hemelpoort
raakte het volmaakte
maar was
nog lang niet klaar
met al het aardse
meewarig
kerfde petrus mijn stok
zag de onvoltooide sneden
hij lachte wat
zei met warme stem
jouw geluk wacht nog beneden…