Alle inzendingen over actualiteit

Brokstukken van de vorige dag leggen stil her en der verspreid getuigenis af van wat nu open veld is Het jongetje verschijnt tussen stoffige stenen alsof hij hier niet vaker is geweest - en zoekt naar wat niet meer is Zijn gebreide slobbertrui voedt het vermoeden van een eerdere drager, die wat ouder is dan hij met z’n veel te grote…

Mijn leven wordt beheerst door de ernstige ziekte van mijn dochter Giulia Het vult mijn doen en laten mijn geest stroomt over tegen een uitgedroogde dijk Ik pleng geen tranen ik moet sterk zijn want zij is sterk, oersterk Maar dat is geen garantie er is geen garantie op leven maar ook niet op 'Hoe Dood'! Dus van tijd tot tijd parkeer…

ik zag super lange slanke vingers gretig graaiend in de letterbak naar het ultieme sluitstuk word zij wilden hun beeld een magische uitstraling toedichten met een unieke vondst als nieuw waarmee een wereld wordt ontsloten die lang alleen droomde van een bestaan met een glorieus begin in een universum vol zelfbedachte…

Twee minuten stilte om te helen wat gewond is. Twee minuten stilte is alles wat ik vraag, om te herdenken allen die ons ontvielen door oorlogsgeweld gisteren en vandaag.…

Als de woorden zijn gesproken En de kransen gelegd Spreekt de stilte...…

Bevrijdingsdag, geen moment te verliezen onzekerheid over wat je wilt, moet en mag. Angst vanuit het verleden en voor de komende dag zoekend naar ruimte om te kiezen.…

ieder heeft een eigen blik op het verschijnen van een plotselinge bliksemschicht ik grillig lijn en kleur in een gigantische speed elkaar explosief ontladend waarbij het netvliesbeeld de blauwdruk van een persoonlijke werkelijkheid geeft we kijken om ons heen maar dit panorama is een deel van het geheel een volgende blik laat…

in mijn windtaaltje had ik voor iedere situatie een eigen verhaaltje vol tonen lange loopjes geslis gesis en gelispel naar benauwend angstig gefluister luister naar korte en lange aanlopen opzwellend tot een magistraal kort voor de alles vernietigende implosie in de stilte na het nooit verwachte ongeval auditief en visueel ben…

de ene genocide is nog niet voorbij of de volgende staat alweer te trappelen voor de deur…

2 minuten stilte niet denken niet voelen even stil in mij 2 minuten stilte niets horen niets zien even geen maatschappij. 2 minuten stilte helaas alweer voorbij…

een paradox die twee minuten van stilzwijgend herdenken geven veel tumult...…

en weer kortwiek ik spastisch mijn balans kent geen evenwicht tussen vallen en opstaan het is gaan tot de dood erop volgt toch heb ik barricades om de vaart te vertragen weer even tijd om bij zinnen te komen voordat de realiteit van mijn dromen effect sorteert en ik alsnog probeer te ontsnappen uit het overschot dat mijn…

ik zie takken tegen een blauwe hemel ze wuiven me toe met kleine cirkels maar ik weet niet waarheen ben overal geweest maar alleen het blauw geeft de geest en boombladeren zingen het lied ik klap en lach op de maat van de wind en ik voel me gelukkig dolblij en eindelijk weer helemaal kind natuurlijk ben je verdwaald hoorde…

ik wil de dood ontlopen want ik ben gaan dromen heb al vroeg contact gemaakt met alles om mij heen voelde aan de aarde en zij warmde terug aaide stenen die spraken elkaar achter mijn rug wuifde naar wolken en vlaagde met de wind had ontzag voor zwaar onweer het donderde zo hard ik leefde in mijn dromen voelde al als kind…

wij zijn aan het graven zoeken naar nieuwe bodems die ons leven en bestaan kunnen dragen de fundamenten voldoen niet meer zijn sleet geworden erop leven wringt steeds meer en doet behoorlijk zeer wij zijn ze ontgroeid omdat wij te lang zijn blijven bloeien zijn blind en te gemakzuchtig om ze te snoeien wij zijn lang gebonden…

ik klokte klassiek drumde sereen alle seconden uit de minuut voordat het uurwerk sloeg een extra systole in voorwaardelijk falen en ook dit keer zal ik het gaan halen met alle kleuren aan de regenboog alleen de pot goud stond een horizon te ver breeduit te blinken is voor de rijken alleen zij kunnen zo ver reiken omdat…

nog zijn ze er met tussenstops van jaren de donker groene gehuchten tegen de hellingen aangeplakt helaas minder glooiend en klein de horizon in een eerder verdwijn door hoge flats direct aan de rand van zee waardoor de terrassen tot op het strand lopen en inpandig logistiek goed beheersbaar zijn en het klimaat beter te regelen…

Een lintje voor de man die iedere dag voor zijn moeder zorgt alles voor haar regelt zodat haar aan niets ontbreekt medicatie kleren boodschappen een schoon huis in liefde en in stilte geen mens die het weet niemand die weet hoe hij heet Een lintje voor de jongen die vannacht in het park sliep zonder huis zonder thuis…

Ik heb geen moeite zeg nog niet geen enkele moeite doch ik zeg nu ik heb geen moeite met AI, Artificial intelligence: kunstmatige intelligentie omdat de mijne mijn eigen ik, mijn eigen zijn mijn Eigen Intelligentie: EI prefereert omdat deze altijd unieker, actueler is dan die kunstmatige en dat maakt mijn persoon nog kredietwaardiger…

hij schiep de aarde en bevolkte die met een evaluerend en evolutionair levende mens naar zijn beeld en gelijkenis techniek en creatief sloeg snel de vleugels uit in maagdelijk ontdekken robots waren er al vlot in alle werk dat verlichting zou kunnen geven niet vergelijkend met de mens maar innoverend verbazingwekkend in…

ik heb je gewassen met warmte van zonlicht op een vroege sprankelende lenteochtend en daarna jou gedroogd met het subtiel geparfumeerde bloemenkleed dat zich opent voor jou alleen samen hebben we een zomerdag geplukt in een wereld vol mystiek met magisch betoverende vogelgeluiden tussen het gave gezoem van talloze insecten…

je lach deed mij altijd kleuren haalde warmte uit mijn hart dat fermer klopte omdat het ineens weer een stuk meer om handen had waar ik altijd alles eerst overwoog dook ik nu ongezien ad rem tussen woorden in zinnen om zo met een weer nieuwe fris gekleurde draad aan een ander hoofdstuk te beginnen door met alle eindjes van…

De bond bevestigt weer mijn vooroordeel: Die hele maffia in hoortoestellen Die schreeuwt u toe met toeters en met bellen, Maar u betaalt geregeld veel te veel. Nu snap ik wat ze bij die bond bedoelen: Dat wie niet horen kan, die zal het voelen.…

je voeten herkenden in het rul warme zand de intense bindingen die jij hebt met dit groen mediterrane land in de tweesprong tussen warm en koud gaf jij aan de twinkelende sterrenhemel de belofte van overgave aan degene van wie je houdt in het intens beleven van die universele schoonheid heb jij je eigenwaarde ervaren als…

ivoren torens : waarin jaloerse mensen wraakpijlen smeden.…

ik heb je zien groeien rank gesteeld alleen in de vaas die jouw lentekleuren in water en glas al lichtjes geurend subtiel spreiden pas later voltooiden de andere bloemen het boeket voorjaar nog druipend van regen en glinsterend van zon in een grote platte kom ieder reikend zover zij komt het rank is lang en slank geworden ogen…

dat is in de lente tegen herfstdraden aanlopen die daarna in je hoofd blijven zitten...…

ik ben geen taalkundige maar lees lichaamstaal net zoals bloemen communiceren met vorm en kleur en de wind zich laat horen in gebruik van de lucht ook de zon speelt met licht en energie zijn rol in de natuur zo heb ik overal gezocht naar de taal die liefde gebruikt als mensen elkaar willen leren kennen zoals de babelse spraak…

ik kende de bruggen met hun snelstromend flitsend water waar hun schaduw met diepzwarte woorden riep om te duiken mee te gaan in de fuiken der verlokking van het niet meer bestaan nog restte de kou en een twijfelachtige afzet bang voor de pijn van contact in de klap die het water echt brak en de brug verdween…

alle mensen hebben dromen de een van geld of een ander van een stukje brood van succes een beetje vriendschap van de zon of een kopje rijst want de wereld is nog lang geen paradijs voor alle mensen aan de overkant mensen sterven alle dagen met nog duizend vragen diep in hun gemoed want een rechteloze heeft ook mensenbloed…