Door het lint, in woede, weg:
scheldend op de slangen in mijn leven
zwerend tegen ongeluk en pech,
bezwerend, bewogen en bedreven
vloekend om onwetendheid,
desinteresse en egoïsme
ik wil meer dan tranen kwijt:
aanschouw vervagend optimisme
Roep ik alleen in de woestijn?…
je vraagt je af
heeft het nog zin
je af te vragen
over hoe het was
toen bij het begin
je vraagt je af
waar we nu staan
hoe lang zal de aarde ons
nog kunnen voeden als
we zo met haar blijven omgaan
je vraagt je af
dat er niemand in die zwarte kerken beseft
dat uit hun gedrag niets blijkt van liefde
verdraagzaamheid richting medemens…
Door hebzucht en egoïsme
kunnen ze me niet horen.
En door hun asociaal leefgedrag en bewind
werden al zo velen kleurenblind.
Al mijn mooie kleuren verdwijnen als sneeuw voor de zon.
Zonde van mijn inspanning die zo mooi begon.…
dat jij bij me hoorde, begreep geen mens
Nu hoor ik slechts nog {ooh ooh ooh hoo}
{Mm} had ik het eerder maar gezien
Dat jij mij gaf wat ik wilde
Maar ik niet jou
Ik had zoveel meer te geven
Wat jij ook graag wou
Maar ik verspilde zoveel uren, verspilde zoveel kostbare tijd
En nu moet ik toezien
Hoe jij je hebt bevrijd
Mijn egoïsme…
De macht ligt in handen van liegende kleptocraten, corrupt en verdorven tot op het bot, volstrekt harteloos, gewetenloos en meedogenloos vermeerderen ze hun vermogens, monopoliseren markten en manipuleren media, wetenschap en publieke opinie ten einde hun ongebreidelde egoïsme en hebzucht nog verder te bevredigen met meer rijkdom, superjachten, privejets…