omgaan met teleurstelling
Door het lint, in woede, weg:
scheldend op de slangen in mijn leven
zwerend tegen ongeluk en pech,
bezwerend, bewogen en bedreven
vloekend om onwetendheid,
desinteresse en egoïsme
ik wil meer dan tranen kwijt:
aanschouw vervagend optimisme
Roep ik alleen in de woestijn?
't Zand verstikt, ik kan niet praten
alleen aan afgrond van ravijn:
bevrijdend alles achterlatend?
Drink toch met mij: een rode wijn:
vroeger druif of vroeger water
drink de wijn die bloed kon zijn.
Wordt dit een mooi moment voor later?
Ben je echt en waar en eerlijk?
Wat schuilt er achter helm en schild?
oprechtheid lijkt me onontbeerlijk
als je rechtop leven wilt
Niet de spinnen, kakkerlakken
weg zien schieten in je hoofd
waar vuilnis en het spinrag zakken
op dat waarin je nog gelooft
niet het roofdier zien herkauwen
op de resten van je ziel
probeer de stad weer op te bouwen
die tot krottenwijk verviel
Tot die tijd zal woede kolken
wanneer de leugen mij begroet;
verblijf ik liever in de wolken,
regen mee in eb en vloed
sneeuw over landen, over steden,
waai met alle winden mee
verwarm als zonnestraal, tevreden,
heel de aarde heel de zee
onder mijn hagelstriemen wordt geleden,
ik breng ijsschotsen op het strand
bezie als wraakgodin tevreden
chaos op zee en op het land
Maar meestal zit ik op een steen
wanhopig voor me uit te staren
en besef dat ik de zeeën die ik ween
wel voor altijd zal bevaren
Geplaatst in de categorie: emoties