Alle inzendingen van iede K

hij kon het niet geloven daar lag ze voor hem klaar hij was 71, zij 21 jaar Hij had haar in een bar gezien en een drankje geoffreerd; toen was ze met hem meegegaan dat vond hij niet verkeerd het werd een hele wilde nacht maar wat was het geval; net toen hij bijna klaarkwam kreeg 'ie een hartaanval de begrafenis die kwam en de familie…

Met de overgang van dag tot dag Kan ik alles met m’n vlinder delen Zodat ik liefheb, leef en lach En de wonden van het gister helen Met de overgang Van week tot week Zit in alle hectiek wel even rust Om te beseffen welk paradijs Er opengaat als ik je kus Met de overgang van de seizoenen Blijkt in alles een bekroning van liefde en ik blijf…

Ik loop nog snel door een lokaal Hoor wat geluiden uit een klas Adem de sfeer in van de zaal; Een fotootje van wat het was Een deur die kraakt, een raam wat tochtig De oude dame mag spoedig gaan rusten En met het hart wat zwaar, de ogen vochtig Zwaai ik naar haar en fluister: ”welt’rusten…” Met zware zucht en hangende schouders (’t is bijna…

Door het lint, in woede, weg: scheldend op de slangen in mijn leven zwerend tegen ongeluk en pech, bezwerend, bewogen en bedreven vloekend om onwetendheid, desinteresse en egoïsme ik wil meer dan tranen kwijt: aanschouw vervagend optimisme Roep ik alleen in de woestijn? 't Zand verstikt, ik kan niet praten alleen aan afgrond van ravijn…

ik schenk me een glas water in maar ik wil zwemmen in de zee ik steek een enkel kaarsje aan maar ik wil kijken naar de zon ik slaap graag later in maar sta vroeg op, gedwee toch wil ik dagen verder gaan dan de laatste droom die ik verzon tastend naar een peertje licht smachtend naar een druppel vocht maar het blijft een stom gezicht als…

Het wordt al wat lichter en de vogels, die fluiten De dagen weer langer en de zon lacht bescheiden En wij, lieve mensen, komen aarzelend buiten Om naar school toe gaan en naar werk toe te rijden ‘een nieuwe lente, een nieuw geluid’… Om een begin aan een leven te geven; Verschoot Gorter zo zijn dichterskruid; Een geboorte doet zijn “lente” leven…

En dan soms... ben ik niet bij machte je uit je putje te halen en dan soms... voel ik me machteloos en niet competent en dan soms... kan ik van me zelf zo balen en dan soms... erken ik dat ik niet herken en dan zit je in een trein in plaats van waar je graag wil zijn en ik voel en beleef je pijn maar woorden komen niet tot mij en…

Ik hoor de woorden van de ander en blijf luisteren naar mijn gevoel ik sta open en verander; soms een beetje, soms een boel zo bezie ik nieuwe wijsheid welke ik soms negeer en soms erken want ik heb de ruimte en de vrijheid van wie ik word en wie ik ben…

Herinnering; ze kwam de wereld binnen, Vergezeld door mijn lach en door mijn traan Trots, vreugde, buiten zinnen Zie mij eens met m’n dochter staan En kleurig werd het leven, helder, Door de kleine zorgen van een kind Je voelt je goed, je bent een held Omdat die kleine dat dus vindt Hoe zijn kind’ren zonder hulp, in hun geluk en in verdriet…

Een jonge vis in de zee der tijd Wordt door zijn moeder voorbereid Kan nog alles aan haar kwijt Een jonge vis, een zee van tijd Zwem maar, visje, ongebonden De angst voor pijn is te doorgronden Niemand zwemt altijd ongeschonden De zee van tijd heelt vele wonden Zijn blik, al wijzer dan zijn jaren, Ik zie hem naar zijn mama staren... Blijf…

Ik hoor de woorden van de ander en blijf luisteren naar mijn gevoel ik sta open en verander; soms een beetje, soms een boel zo bezie ik nieuwe wijsheid welke ik soms negeer en soms erken want ik heb de ruimte en de vrijheid van wie ik word en wie ik ben…

bijna alles wat 'de vrijheid' is; 't is al besproken en gezegd verhalen van een generatie; ze worden schaarser, zijn ver weg een uitleg aan je kinderen lijkt 2de hands, niet echt toch moet aan het vrijheidsideaal heel veel waarde worden gehecht; "een cel is maar 2 meter breed"... wordt er nog aandacht aan besteed? 2de wereldoorlog aangekleed…

Ze fluit een eigen lied, niet meer de versjes van ‘t verleden Echt trots tsjilpen wil nog niet; ‘t gezang zoals zij vroeger deden… Ze denkt dapper aan de deuntjes maar een enkele aanhef laat haar breken, Wie zal haar in haar poging steunen; zo lang eenzaam opzij gekeken… Achterlaten ís het leven, sla stoutmoedig je vleugeltjes uit Je kunt…

zonder zich te storen aan een wereld die vechtend verkloot blies hij de laatste adem uit en stierf de hongerdood zonder zich te storen aan een wereld zonder brood blies hij de laatste adem uit en stierf de heldendood maar de tranen in hun ogen, uitingen van angst of pijn, glinsterend verdampend op hun wang, zouden dezelfde kunnen zijn…

Ze keek hem aan en wist niet meer Waar hun laatste gesprek toch over ging Vroeger was hij zo lekker macho En vroeger was zij een lekker ding Maar macho begon naar de buik te zakken En zo ook haar beide dingen En ze bleef veilig aan hem plakken Accepteerde hoe de dingen gingen Zo was het veilig en vertrouwd Zij kende hem, hij wist van haar…

Hier lig ik tussen donker/licht Geen leven trekt aan me voorbij Geen tunnel open, geen deur dicht Ik weet: dit is een nieuw begin voor mij! Gedwongen vlucht uit tranendal Doch de wangen niet meer nat Al wat ik hoor, dat wist ik al Al wat ik kreeg heb ‘k al gehad Geen zoeken meer, naar levensdoel; Geheimen openbaren zich Wat blijft over…

Ik lig naast je en ik slaap Onder een kleurendeken M’n hand is warm, ligt op je rug Dit hoort zo, dat is gebleken Ik wentel me in kleurschakering Vlieg met de sluiers van het licht Ik ontwikkel en trek lering, Terwijl ik kijk naar je gezicht En je ogen spiegelen m’n pad Ik loop op de vlaktes van je ziel Bewonder daar jouw universum…

Hoe zijn de paden in het leven Voor een man ontstaan Waar dacht hij te moeten geven En waar te moeten gaan Hoe zijn langszaam levenslijnen groeven geworden in je hand en, hoewel vitaliteit soms kan verdwijnen, kracht en spirit zó gebleven want... In je gedachten terug te varen naar de tijden van weleer Al wat karakter kan verklaren, een…

Een klein steentje in mijn schoen, Heel vervelend, wat te doen, Laat me m’n tijd toch niet verdoen ...kleine steentjes in mijn schoen Er ligt een steen, zwaar op m’n maag ‘k hou niet van klagen, zeg het niet graag, maar ik krijg zo’n pijn vandaag help me met keien in mijn maag grote bergen in mijn hoofd, een scherpe klif, m’n ziel verdoofd…

In een woestenij van leven En op prairies van de tijd Blijven die post-its aan me kleven Die ik toch zo graag vermijd Rijzend uit het zand der dagen Tot op het kunstgras van mijn lot Blijft hij aan mijn poten knagen, Zodat m’n vrijheid wordt beknot; Gister mijn wijze uit het oosten, Mijn raadgever; in alles heilig Die me kon redden en…

Haar kleine voetjes groeien En d‘r haar wordt al zo lang Haar fanatisme in het stoeien Maar ’s nachts nog o, zo bang Leren lezen gaat zo snel En de woorden die ze kent En het bloed onder m'n nagels Als zij haar kleine zusje jent Logica en intellect Je vindt het maar gewoon Je handen smerig of bevlekt? Je maakt het zelf wel schoon!…