inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 42.565):

zoon

Een jonge vis in de zee der tijd
Wordt door zijn moeder voorbereid
Kan nog alles aan haar kwijt
Een jonge vis, een zee van tijd

Zwem maar, visje, ongebonden
De angst voor pijn is te doorgronden
Niemand zwemt altijd ongeschonden
De zee van tijd heelt vele wonden

Zijn blik, al wijzer dan zijn jaren,
Ik zie hem naar zijn mama staren...
Blijf al die momenten sparen
Ze zullen later veel verklaren

Zo’n jonge vis, het is ook wat:
Zijn levenszee en meer dan dat;
Ervaring gekregen en gehad;
Daar gaat hij dan...een eigen pad

Schrijver: iede K, 1 maart 2012


Geplaatst in de categorie: kinderen

3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 420

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)