inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 42.567):

zachtpaars

in de bevroren grond
rust nog het gewicht van
koude winter

sterfte handhaaft al de slaperige
glans van oude sloten, opgeschoond nu
na de vorst

in mijn borst klopt mijn gegeven
hoopvol als het blije kind dat ik ooit was
je weet me nog, mijn moeder
weet je ook

dat elders, in een vorig leven
pinksterbloemen bleker zonlicht vingen
in dat weidse lentegras


Zie ook: http://www.switilobi.nl/f...cht.php?fotogedicht=zachtpaars

Schrijver: switi lobi
Inzender: Anja Visser, 1 maart 2012


Geplaatst in de categorie: emoties

3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 164

Er zijn nog geen reacties op deze inzending.


Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)