405 resultaten.
God van luduvudu
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 360 Remos, Rami, Robilo.
Bergeijk tot Grave,
waar is de God van luduvudu?
Stenen geworpen
van huis tot aan de slijterij
terug in bochten, terug met golven.
Oracle staat al dagen open.
Maandagmiddag, Dinsdagochtend
of eventueel iets later in de week.
Remos, Rami, Robilo;
God van luduvudu,
Wanneer volgt u de stenen
van slijterij weer naar huis…
Dozen
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 384 Tien,
misschien wel twintig,
dozen.
Vol troep,
vol leven.
Uit de kofferbak,
naar boven.
Uitpakken.
Het zwarte gat van de verhuisdoos;
allerlei spullen kwijt.
Spullen in de kast gezet.
Dan die nieuwe vriezer.
Die heimwee niet bevriezen kan.
Hengel hier neergehangen,
maar de oude stek nog niet vergeten.
De oude stek.
Ingepakt…
Ochtend
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 149 De ochtendzon
wijst naar groen
in bomen,
wijst naar gras.
Zij lacht door nevelvelden
en zingt met vogels.
Zij reist van dal tot hoogte
in gezelschap van de wolken.
Haar taal niet te vertalen.
Haar wegen niet te volgen.
Tot haar dromen,
van een zoen.
In die zachte ochtendzon.…
Lorelei
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 483 Overvlogen.
Vleugels van vissen,
die wonderlijk zingen
op rotsen:
"Kom tot mij"
En dan de reflectie
die op of net onder
het water rust;
daar het zonlicht kust
tussen waterrijders, lelies en verdronken seringen.
Tot hij zachtjes zucht:
"Ik zal je missen".
Het is niet gelogen.…
Op zoek naar huis
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 348 Een soldaat die met de buffels danst
maar met geweer en bruut gezicht
op mensenharten mikt.
Zijn liefde in zijn land gelaten.
Gelaten nu op zoek naar huis.
Gebalde vuisten soms op tafel,
Bij het ontbijt de koffie lauw.
Het vuur laait op.
Ruis op de achtergrond.
Woorden die geen zinnen maken.
Een dolle hond die wonden likt.
Deze soldaat…
De tragedie van de zwarte strik
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 830 In de mottenballen:
Smoking,
Vers geperst
Uit oranje appelen.
Door de prins nog zelf gesigneerd.
Dagen in de regen gehangen,
Maar nog altijd zoeter
Dan de zoute druppels
Die hij op zijn schoudervulling droeg.
Het was een lange avond
en in open portier
vroeg zij de eeuwigheid;
ze kreeg de avond.
De tragedie van de zwarte strik.
Die…
Vergeten
netgedicht
4.0 met 15 stemmen 657 Het hoofd tegen de verwarming gesmeten.
Tranen als stukken chips over de vloer.
Leegte.
Als de wereld stil zou staan,
en de vader neer zou dalen,
dan pas zou, van stof tot stof,
verdriet bedaren.
Vergeten zijn.
Het is als weten dat je niet meer weet
of als voelen dat er iets ontbreekt.
De wind die langs de ramen blaast
heeft de herinneringen…
Het leven in coupletten
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 226 Eindeloze nachten.
Het ritme van depeche mode
met het ritme van de liefde,
gemengd als ranje in een bierglas
met een rietje.
De gier,
op het halve hek gezeten,
heeft zijn vrouwtje gelokt
met gekrijs.
Slagroom. Formally known as Boogie Woogie.
De gier heeft zich al vol gegeten.
Dan het konijn.
Dat konijnig langs het prikkeldraad huppelde…
Op zijn knieën
netgedicht
4.0 met 13 stemmen 590 Druppels
door hemd gedrongen
en langs het lijf gelopen,
walm van zachte kaas met bier.
Vinger aan de pols.
Vier handen op één buik,
terwijl hij stapvoets aankomt,
en afvalt.
Zij valt hem af.
Of hij niet eens anders zou kunnen.
Haar vraag in zijn knieholtes geworpen.
Op zijn knieën gedwongen.
De schaafwonden.
De knie ligt open,
zoals vroeger…
Olé
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 503 Nadat hij met zijn vuist op tafel had geslagen
en daarmee de bodum glazen om zeep geholpen had,
mompelde zij met de tong van haar moeder:
krijg de mexicaanse griep...
Olé.…
Zichtbaar
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 64 De kale kruinen
Ver boven reusachtige stammen
Als natuurlijke fortuinen
In verhelderend winters licht
Opdrogende modderpoelen
Tussen krakende knarren
Droogte trotserend
Boomknoppen zwellen
De ontdekkingstocht naar nieuw leven
Tussen bloeiende mossen
Waar ogen met natuur spelen
Het spel van zichtbaar genieten terrein wint…
Gevecht
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 219 Hard maar honingzoet
en toch nog wijs als oude man
die zich net weet te bewegen
met een stok.
Een lange stok met zilveren knop,
die glimt in de zon.
Een reflectie
of spiegelbeeld
van vrouwen die verdwenen.
Een echo van het tikken van de stok.
Het tikken van een klok.
De tijd vloog, maar is altijd gebleven.
Zo ook het leven.
Tot…
Koning van het woud
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.554 Koning van het woud
Een vacature op een website
Tussen banners te lezen.
Zonder wroeging,
Of slag en stoot,
Heeft hij zijn brief ingezonden:
Werkervaring – Tarzan of the jungle.…
De veluwe
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 181 Glooiend,
Heuvelachtig
Landschap.
Van dode hoek
Tot stille bron.
Heide dat aan de enkels jeukt
En zand dat in de schoenen kruipt.
Fiets de trappers rond
Naar het volgende terras.
Waar de koffie lauw
En de salade warm
Naast een pakje peuken wacht.
Gedeelde smart
Blijft gedeelde smart.
Zo ook de zadelpijn.
Lucht van dennen
En parelnat…
Kindermeisje
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 270 Kindermeisje, lief.
Jouw adem is op de hemelvaart
Tussen auto’s langs ons heen gevlogen
Met vleugels vers in plastic,
Zijdezacht.
Laffe dader
die met bloed aan de handen
rustig is doorgelopen
terwijl jij met je laatste zucht
nog fluisterde:
“wie let er nu nog op de kinderen?“…
Mooi
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 194 “Vuur aan bakboord”,
Schreeuwde de matroos;
Nog niet bekend met vuur en vlam.
Zijn kapitein brengt hem advies:
“Bestier en laat beklijven.
Vergeet de vlammen en kies het ruime sop.”
Een stilte met de adempauze,
Maar hij vervolgt met zijn ‘wear sunscreen’:
“Soms brandt alles om je heen,
dat kun je niet vermijden,
maar laat dan desalniettemin…
Verzet
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 593 Water dat in nevelen
Onzichtbaar is.
Vannacht is alles al gehoord:
Draai je om, verzet je tegen het vervagen.
Zoek antwoorden bij vragen.
Vragen ook bij antwoorden.
Een mens is niet verstrooid
Omdat hij verandert vlees noch vis.
Vannacht zal slapen zoek zijn.
Vannacht de ogen open dus.
Zonder springtouw,
Zonder nagels,
Maar staande…
Als woorden niet
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 115 Als woorden niet
En nooit
Of letters weg
In het niet verdwenen
Dan neemt een mens
Beter maar de benen.…
Dansen in de nacht
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 221 Je hebt in je dromen
de dag en nacht aan je voorbij laten gaan
en daar, tussen tijdvak a en b,
heb je met je laten dansen
met zijn armen om je heen.
Schuifelen
op platen met krassen
die hangen blijven
tussen dag en nacht.
En als je dan de slaap verwacht,
ben je vast al weer vergeten
dat de slaap nooit hoeft te komen;
in je dromen, in…
Dierenleed
netgedicht
4.0 met 11 stemmen 396 Met droge vinnen
Het water in gesprongen
En toen, met de druppels nog in het gezicht
De horizon betast.
Een lastdier noemt men hem,
Maar zijn hoeven,
Ogen, oren
Zijn minder nog lastdragend
Dan de lasten van de vinnen in het water.
Miauw.
Het is een kater.
Botsende daken
En balkonnen
Die de regen van beton niet dragen konden.
Slijkstroom…
Laatste stop: een andere liefde
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 564 De bus reed voorbij.
Met achter haar raam geplakt
het vrouwelijke silhouet
dat in mistige velden voorbij rende.
Haar heldere ogen
als plukjes blond in donker.
Nat op warm leer.
Iemand zoals zij,
goede god,
is als een moordende koningin
met witte pruik en moedervlek,
kaviaar en sigaret:
Extraordinarily nice.
Zij maakt cliniclown en…
De slang en het meisje
netgedicht
3.0 met 15 stemmen 612 Tragisch.
Hij bezwoer zijn mannelijke lusten
En vergat in alle haast, met spijt,
De slang met gouden tanden.
Hij nam zijn meisje mee.
Vandaag
Van aangezicht tot aangezicht,
In spiegel door de zin bellicht.
Hij noemt haar naam,
Fluistert zacht.
Tot al het geluid
In zijn echo is gestorven.…
Draak
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 426 Tussen de tegels
Groeit een zondaar
Die abuis en veel te rap
Met doek en sjaal tot groen groeit
En groter dan een reuzenstap
Met vuist en hand op tafel slaat,
Zo geeft hij toch zijn hand.
Getrokken uit noodzaak
Ligt nu een drakentand.
Die met plezier de kegels raakt,
Van dit benepen land.…
Onder aan een trap
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 227 Spinnenrag
taaier dan staal
in een oud huis
onder aan een trap.
De banden gieren er voorbij
en de dagen lijken taaier nog,
langer nog en ouder.
Onder aan een trap.
Een trap tot het licht aan.
Deur open gesmeten.
Stukken uit de muur geslagen.
Een oude muur, ooit taaier dan de taaiste dagen.
Vandaag uit elkaar getrokken.
Onder aan een…
gerommel in de trein
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 276 Gerommel in de trein
Van oor tot oor
Door gang en coupé gezworven
En dan, in een leeslicht
Gevangen tussen s en s.
Daar staat 'stilte' te lezen.
Reiziger a en b kijken elkaar bedenkelijk aan.
Gerommel in de trein.
Via oren en gangen,
In de lucht gehangen
En hier, als de zwartrijder,
Abuis.…
Licht
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 182 In het licht
Dat zich aan de schaduw ontrekt
En pijnloos de naden van de tijd weet te vinden.
Zonlicht mag het niet heten,
Maar de angel is er ook al uit.
Zo zit hij daar.
Bier met een rietje,
In ijs geschonken.
Noorderlicht,
Zuiderlicht.
En de rode zee is dicht.
Egypte aan de horizon.
Hij schrijft op een kaart:
'Groeten…
Vader zonder moeder
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 222 Vader achter zijn krant,
zijn pantoffels oud en stoffig
en naast zijn grote silhouet:
een verse kop met koffie.
Moeder zucht niet meer,
zoals ze jaren deed
als vader daar zijn krantje las.
Zij heeft al weer een tijd geleden
Haar laatste zucht geslaakt.
Vader, die nu opa is,
met grijze, rimpelige handen
die de krant nog amper dragen kunnen…
Laatste woord voor een filosoof
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 787 Dansen met de kaarsen,
met de potten,
met de geesten.
Tot de potten doven de kaarsen,
de geesten breken de potten.
Er zijn geen woorden meer.
Als de stilte dan
of later
nog verdreven
door de beesten,
gelaten,
laten
dan zijn er geen woorden meer,
maar zinnen
die de vrouwen ontsluieren
en ontdekken.
Ik vroeg een filosoof
en hij keek…
Monnik aan zee
netgedicht
4.0 met 10 stemmen 361 Op een strand,
smal en verlaten ,
zwijgend in zichzelf
wachtend op wolken
die dreigend nader komen.
Het beeld was niet geheel onbekend.
Maar de man, de monnik,
staat op rennen.
omdat hij
is die hij is.
Zijn naam nooit hardop gesproken
maar we weten hoe hij heet.
Golven komen dichterbij
maar de vloed maakt niet bang,
slechts zijn sandalen…
vork
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 626 Fiere man
Die zijn dromen
Heeft gelaten
En nu avonden
Met schmink gezicht
Naar de gracht kijkt
Die naast zijn huis ligt.
Hij wilde alles
En heeft wat snel
De lucht uit zijn ballon laten lopen
Omdat hij niet opsteeg,
In de stilte van de wind.
Heeft nu meer nog dan hij wensen kon,
Maar niks
Dan geroezemoes in een vol café.…