Het leven in coupletten

Eindeloze nachten.
Het ritme van depeche mode
met het ritme van de liefde,
gemengd als ranje in een bierglas
met een rietje.

De gier,
op het halve hek gezeten,
heeft zijn vrouwtje gelokt
met gekrijs.

Slagroom. Formally known as Boogie Woogie.
De gier heeft zich al vol gegeten.

Dan het konijn.
Dat konijnig langs het prikkeldraad huppelde,
dat gat en groef wist te ontwijken
en uiteindelijk zelfs van de gier werd gered,
om door de mens te worden geschoten.
Fijn kerstfeest, broeder Jan.

Maar wat maakt dit feest fijner dan?
De jus op ons vlees? Het vlees op de botten?
Of gewoon dat de klok weer is verzet?

De tijd reist met de mensen, dood.
Zij springt zichzelf in rondjes achterna.
Terwijl het vee, in haar roep gevangen,
rondjes loopt op vers gemaaid gras.

IJs, als intermezzo gegeten,
dat pijnlijk op de tanden rust.
Ze heeft ze net pas laten bleken.
De deur nog op een kier.

Zie je;
Zijn neus staat niet waterpas.
Het is wat hem ooit griefde.
Maar met een verleden van hard lood,
mag een mens dat verwachten.

Eet smakelijk, zuigt hij door zijn lippen zacht.
De zon die gaat weer liggen.
't is weer nacht.

Biografie van deze schrijver

nachten liefde dood

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 13 stemmen 226