Laatste woord voor een filosoof

Dansen met de kaarsen,
met de potten,
met de geesten.
Tot de potten doven de kaarsen,
de geesten breken de potten.
Er zijn geen woorden meer.

Als de stilte dan
of later
nog verdreven
door de beesten,
gelaten,
laten
dan zijn er geen woorden meer,
maar zinnen
die de vrouwen ontsluieren
en ontdekken.

Ik vroeg een filosoof
en hij keek mij neer,
het bloed nog in zijn ogen.
Hij wist
en ik niet.
Hij zong.

Prachtige deuntjes
die kinderen verblijden
in hun slaap.
Een traan daar op de droge vloer.

Wat voor woorden geef je filosofen
als ze sterven gaan?
Wees gegroet mijn vriend?
Ga met Plato?
Of kijken wij terneergeslagen
naar een kist die zich laat dragen
niet bewust van weken, jaren
die voorbij gevlogen zijn?

Dan een woord nog,
nu de laatste kaars nog hoort:
vaarwel.
Er zijn geen woorden meer.

Biografie van deze schrijver

vaarwel filosoof begrafenis

• 1
• 2
• 3
• 4
• 5

3.0 met 16 stemmen 787