Alle inzendingen over Won in 1948 door sam

nog altijd woon jij in mij en ik weet dat je nooit vertrekt wij zijn samen een geweest twee handen op een buik vier handen uit een buik dezelfde haren gelijkenis op bijna ieder vlak en nu jij dood bent leef ik met de herinnering jij blijft mijn wortel ik jouw tak…

nu is het al weer 4 jaar geleden en doet het afentoe nog steeds pijn maar die dag zou nooit meer komen, die dag dat mijn ouders samen zijn.…

wij gaan in zandkastelen wonen een burcht uit lucht is mij te ijl samen likken wij onze wonden opdat het zoute water ons niet bijt zullen we korreltjes zand gaan ruilen doen dubbele zacht opzij we weten dan van aarde en van liefde voor ons allebei…

We gaan samen liggen een eind hier vandaan we maken van takken van takken en blaadjes een vloer en een dak, dat was onze woning, of ik was het tuintje en jij was de tent daar gingen wij wonen en blijven en horen o rep je mijn liefje ik heb je zo graag nu of nooit samen slapen want we zijn er alleen maar vandaag. --------------------…

tijd is want ik woon in mijn hart Als mijn hart ophoudt met slaan hoop ik tenminste dat ik mag wonen in het hart van menigeen…

wonen schout en schepenen straks wellicht in een resort? Wordt mijn tuintje straks een gaerde woon ik morgen in een straet? gebruik van opgebacken lucht is het dat waarom het gaet? Samen op in vaart der volkeren groter groeien wij het meest heerszucht, ijdelheid en stadhuizen maar nog steeds arm van geest.…

Oorlog Door racisme Blank tegen zwart Er vallen veel doden Angst…

Wijze: Vooruit! Acht uur ! zo klinkt door alle landen, Acht uur zij onze arbeidstijd Acht uur aan d'arbeid onzer handen En ook van onze geest gewijd. Wij willen flink en krachtig werken, Maar 't lichaam geven zijne eis! Wij willen maag en geest versterken, En vrijheid - zelfs tot elke prijs. Acht uur! Acht uur! Geen langer arbeidsduur…

Ze denken nog allemaal Johan Cruijff te zijn, deze oude grijze mannen. De volgende dag weer pijn, als de spieren worden aangespannen. "Ik wil wel maar kan niet meer", is van toepassing op dit stel. De derde helft als drijfveer, na weer een vermoeiend duel. Nog zo blij als een kind, als er toevallig wordt gescoord. De scheids wordt uitgemaakt…

In de bus wordt ik aangestaard, door jong en bejaard. Buiten lopend kijk ik in een ruit, en denk 'vandaag zie ik er goed uit'. Meisjes kijken me glimlachend aan. Ik knipoog naar ze in het voorbijgaan. Giechelend lopen ze door. Ik lach hierbij van oor tot oor. Zelfverzekerd flirt ik met een mooie vrouw, die lief naar me knikte alsof ze…

Ons leven weer samen delen als in onze beste jaren. Kon ik de tijd maar terugdraaien alsof het heden niet bestaat. Donkere wolken doen laten overwaaien Maar ik besef nu.. het is te laat.…

Jaren die beginnen te tellen. Een spiegel die niet liegt. Hangende vellen, make-up die bedriegt. Voor haar verjaardag vraagt ze een botoxfeest. Haar hardhorende man knoopt deze wens in zijn oren. Want hij houdt van haar het meest, en doet alles om haar te bekoren. Eindelijk de dag is gekomen. Vol verwachting klopt haar hart. Ze hoopt dat…

Ik voel me gevangen als een vlieg in een web. Het leven door toevalligheden laten afhangen, ambities die ik niet heb. Keuzes die ik niet wil maken. Op niemands tenen wil ik staan. Niets dat mij nog kan raken. In de menigte opgegaan. Het borrelt bij mij van binnen als een vulkaan die op uitbarsten staat. Maar ik kan geen nieuw leven beginnen…

Daar gaat die verdomde wekker weer af. Ik sleep mezelf naar de badkamer. Elke werkdag weer een straf, als ik hem tegenkom, die man met de hamer. Met de ogen op half zes maak ik een kop koffie klaar. Ben nog lang niet bij de les, en gaap als ik sloom voor me uitstaar. Ik moet nu toch echt naar kantoor en kijk nog even op de klok. Er is…

De kunst van relativeren Je eigen pijn verzachten Onvermogen maskeren Problemen ontkrachten De kunst van relativeren Hoe slecht je er ook voor staat Vedriet proberen te reduceren Er is altijd iemand met wie het minder gaat De kunst van relativeren Zeg:"Als je maar gezond bent" De kreet die je dan moet hanteren Ook al heb je geen ene…

Gevangen in een web als een vlieg in dat van een spin. Geen kant op kunnen. Heeft dit leven nog wel zin? Het borrelt van binnen als een vulkaan die op uitbarsten staat. Uiterlijk onbewogen, bevrijding voelt als verraad. Geen keuzes durven te maken. Op niemands tenen willen staan. Jezelf herpakken en maar op dezelfde voet verdergaan.…

Ik heb twee idolen. Hun foto's hangen boven mijn bed aan de muur. Mijn hart hebben zij gestolen, ben een fan van het eerste uur. Door hen raak ik geïnspireerd, en lach om hun capriolen. Het jeugdige door mij felbegeerd, het ware talent nog verscholen Ze raken bij mij de juiste snaar, ben blij dat zij bij mij inwonen. Een leven zonder…

Haar ogen betoverend... Haar lijf magisch... Haar stem bezwerend... Haar karakter...ontgoochelend.…

De strijd is gestreden Een strijd zonder winnaar Een breuk zonder aanwijsbare reden In gelukkige tijden ondenkbaar De strijd is gestreden Het is nu eindelijk welletjes Tijd om de horizon te verbreden Een einde aan psychologische spelletjes De strijd is gestreden Het afscheid kort en emotieloos De tranen reeds verspeeld in het verleden…

Torenhoge muren Onstuitbaar verdriet Beklemd tussen twee vuren Het gevoel hypocriet Diepe valkuilen Bewust bedriegen Schaamte doet schuilen Verlangen doet liegen Irrationele uitleg Ongecontroleerde razernij Vluchten is de uitweg Een einde aan tobberij…

Regel zonder spatie, klanken zonder kleur, woorden zonder klemtoon, bloemen zonder geur... De tijd blijft het herhalen, en overschaduwt het gelaat... Van onbezonnen vreugde, in kilte schuilt verraad... De vloot der passie zinkt... zoals het langzaam de zee in glijdt het boek nog onbeschreven, onvoltooid verleden tijd...…

Een gitaar staat in een hoekje. De inspiratie opgedroogd. Nooit meer een open doekje. Een spiegelbeeld dat ouder oogt. De toetsen al lang niet meer gestreeld. Succes alleen nog in gedachten. Het nummer dat is uitgespeeld, Aan het einde van haar krachten. Een gouden plaat eenzaam aan de muur. Geluk stond aan de wieg. Talentloos, druiven…

Een onbestemd verlangen, een onbehaaglijk gevoel. Midden in het leven staand echter zonder doel. Gespeelde vrolijkheid, het gelaat getekend. Emoties verscholen, de kleuren verblekend. Ratio voert de boventoon, de passie is onzichtbaar. De sleur niet doorbrekend, leven langs elkaar. De toekomst ontwijkend alsof die niet bestaat. De ander voor…

Als kind was hij een groot talent, hetgeen door menig scout werd onderkend. Snelheid techniek en overzicht, kenmerken die hem werden toegedicht. Een topclub kruiste zijn pad. Verhuisd van dorp naar de stad. Debuterend in de hoofdmacht. Alleen voetbal eiste zijn aandacht. Makelaars roken het grote geld. Op luxe raakt hij steeds meer gesteld…

Er zit een man in het park op een bank. Vroeger vitaal en ook nog slank. Nu geen zin meer om verder te leven. De maatschappij kan hij niets meer geven. Er zit een man in het park op een bank. onverzorgd, de kleren omgeven door stank. Door voorbijgangers wordt hij vermeden, niet wetende hoe hij heeft geleden. Er zit een man in het park op…

Praten, overleggen en discussiëren. Je verantwoorden en keuzes beargumenteren. Nog een vergadering hier en een werkoverleg daar. Alles is bespreekbaar! Voorbespreking, bespreking, nabespreking. Slap geouwehoer zonder onderbreking. Functioneringsgesprek en evaluatiegesprek. Er wordt soms maar wat geluld uit de nek. Jezelf leren uiten, communiceren…

Complimenteer haar met alles wat ze doet. Zorg zelfs voor maneschijn als het moet. Plezier haar op honderden manieren. Elke dag met haar moet je vieren. Als ze bloemen wilt koop die dan voor haar. Speel alle leuke liedjes op je gitaar. Geef haar alles wat je hebt, Om haar hart te winnen is dit het beste recept. Als je denkt dat zij haar…

Jij wijst mij de juiste weg. Jij houdt mij op het rechte pad. Zonder jou had ik altijd pech, kwam ik terecht in een donker gat. Nu zonder problemen van Oeteldonk tot Rotjeknor. Dankzij... mijn navigator.…

loop naar de maan, zei je en zonder aarzelen deed ik wat je vroeg ik zal de melkweg nemen, dacht ik misschien slaag ik er nog in een ster voor jou te plukken…

nu komt de zomer weer en hun parken lopen vol met tomen van mensen zij vragen niet hoe het is om mens te wezen en te denken hoe het voelt om eend te zijn zij weten niet hoe ze in elegante eenvoud windstil het water scheiden en vertellen niet met arrogant gesnater dat water H2O is maar tonen ons stilzwijgend de diepte van hun…