gevangen
Ik voel me gevangen
als een vlieg in een web.
Het leven door toevalligheden laten afhangen,
ambities die ik niet heb.
Keuzes die ik niet wil maken.
Op niemands tenen wil ik staan.
Niets dat mij nog kan raken.
In de menigte opgegaan.
Het borrelt bij mij van binnen
als een vulkaan die op uitbarsten staat.
Maar ik kan geen nieuw leven beginnen,
dat zou voelen als verraad.
Als wapen gebruik ik onverschilligheid
waardoor ik nooit zal ontsnappen.
Mijn omgeving hierdoor verblijd
ook al sta ik op het punt van knappen.
Geplaatst in de categorie: verdriet