Alle inzendingen over ale

Als je een bundel uitgegeven hebt gekregen? Of als je vader of vrind moeder of vrouw jouw verzen als gedichten vindt? Als je wordt gevraagd ze voor te lezen op een festival is dat wat het al of niet dichterschap erkennen zal? Nee zoals van Gogh eerst niet werd erkend en hij zelf zeer beslist wist weet ook jij diep in je hart wel degelijk…

Als tranen voorzichtig wellen hou ze dan niet tegen ga ze laten ze willen overduidelijk iets vertellen dat heb jij dat heb ik dat hebben we beiden in de gaten Over iets van waarde iets van geluk iets wat je zorgen baarde? over een liefdesrelatie die heel wat was maar nu echt stuk? O mijn schat mijn kind laat ze wellen laat ze voluit…

De vraag is mag en kan ik je vergeten waarom zou ik en wanneer ik zou het niet weten Mag ik mij van jou verlossen waarom zou ik willen en wanneer de tijd zal het leren de tijd zal het oplossen Maar als ik het niet wil en jij toch langzaam naar de achtergrond van mijn gedachten verhuist Dan nogmaals de vraag mag ik jou vergeten wat…

Kon ik het maar uitbannen: die domheid van een rund de koppigheid van een ezel de luiheid van een zwijn de schichtigheid van een wezel wat zou ik graag vrij van al die onhebbelijkheden zijn als het maar had gekund was ik maar zo werklustig als de mieren zo sterk als een beer zo listig als een vos dan kende ik geen problemen meer dan…

Vandaag was weer zo’n dag de zon greep mij bij m’n kladden schudde me door elkaar mijn zintuigen volledig open wat ik op zo’n echt fraaie lentedag met blijdschap verwelkomen mag Het was weer eentje zoals we vorig jaar soms ook hadden M’n hart wordt opgewarmd mijn levenslust krijgt een boost het leven wordt weer volop omarmd breng uit…

Ik zie de paardenbloemen over de velden galopperen het voorjaar loopt in hun kielzog mee Wie zal hun durven of willen keren bij ‘t veranderen van groen gras in goudgele zee? De kou sluipt weg naar het noorden Maakt plaats voor een nieuw jaargetij Zoekt haar heil in andere oorden Het voorjaar staat klaar in de rij De bloem wekt de zomer uit…

Een oude hond zakt door z’n heupen jankt en heeft pijn kan amper nog lopen wat is het dan toch fijn dat zo’n wezen pijnloos uit z’n lijden wordt verlost Een oude oma dik negentig blijft op een verlossend einde als van die hond hopen krijgt toch nieuwe heupen aangesmeerd ze ligt op bed kan van pijn niet meer lopen maar die jonge chirurg…

Bergen worden beklommen zeeën worden bevaren in rivieren wordt gezwommen gevlogen wordt er ondanks alle gevaren boeken worden soms gelezen verzameld voor het vullen van kasten suggereren dat je bent belezen of aangeschaft omdat ze er zo mooi in pasten en gedichten worden geschreven om van te genieten en elkaar voor te lezen maar…

Ik heb bloemen zien uitbloeien sterren zien vallen en de zon die werd verduisterd Heb politici zien knoeien raketten uit elkaar zien knallen mensen een half leven aan social media zien gekluisterd ook veel wat mij heeft kunnen boeien een moeder van haar kind bevallen een groot verlies dat ontluistert Ik heb het allemaal gezien vertel…

Toen er spoorlijnen werden aangelegd door ons groene hart heb ik gedemonstreerd toen de zorg werd uitgekleed heb ik gedemonstreerd toen de werkomstandigheden in het onderwijs en het onderwijs zelf steeds meer verslechterden heb ik gedemonstreerd Toen de overschrijding van geluidsnormen van Schiphol werden overschreden heb ik gedemonstreerd…

1 mei ik kijk uit het raam bomen zwiepen regen vlagen hoeveel trieste dagen hebben we als deze nog in de wachtrij staan heel voorzichtig zie ik toch iets gloren wolkenvliezen breken het eerste teken dat er weer mooi weer wordt geboren met dit vooruitzicht heb ik het spel eens goed bekeken waaruit mij is gebleken dat die bomen die…

We waren jong passeerden het monument ter nagedachtenis aan de zestien willekeurigen die standrechtelijk werden doodgeschoten eentje dertien jaar iets ouder dan wij we beklommen de bunkers daar op Trimunt met daarin vele kogelgaten die onze fantasie een blik op het verleden hebben gegund de stilte en de rust en het gegeven maakte grote…

Ik hoop dat de geschiedenisboekjes onze kinderen ooit zullen vertellen: ……toen was er nog geregeld een oorlog om iets om niets ……toen was er nog honger en bittere armoede meestal ver weg soms dichtbij ……toen waren we nog zo gek om de natuur niet alleen maar te gebruiken maar ook uit te buiten ……toen was geaardheid of geloof een vraag nu…

Leer mij ze toch herkennen niet alleen aan hun zang aan hun hemels geluid waarmee ze mijn gemoed al zo lang verwennen ik wil ze graag nog beter kennen want je ziet ze meestal niet die grandioze kleine bengeltjes leer mij hun innerlijk herkennen daar zo weggekropen in bos struik en riet wie kan mij een blik op hun verlichte zieltjes gunnen…

In mijn weiland zit een oude waterput eenzaam zonder huis – verlaten een restje water bevat ze nog wat ooit via dakgoten in haar uit kwam stromen nu echoot en weerspiegelt ze slechts oude herinneringen en langzaam vervagende dromen dat is het enige en toch toch is dat voor wie van dromen en oude weggespoelde verhalen houdt ze wil ervaren…

Het was jouw fluweelzachte schoot zij was ‘t die mij heeft gevangen die geen ontsnappingsmogelijkheid bood ze omklemde mijn verlangen met dat wat leven schenkt of dood Toen uit elkaar gegaan na mij nogmaals te hebben omarmd en ontvangen ging je weg ver bij mij vandaan waarom waarom wat zie ik niet ben ik zo naïef zo dom ik zal eeuwig…

Natuurlijk is later altijd later later is je hondje dat vier meter voor je uit loopt aan de lange lijn later is het vooruitzicht daar waar hij nu is en jij straks ook zult zijn later is daar waar je hondje net nog liep en jij hem omdat hij iets te ver achterbleef weer schijnbaar naar het nu terug riep Nu is het geluid van enkele secondes…

De bij een plant een dier een mens we willen het niet altijd weten of werkelijk beseffen maar samen vormen wij een keten Laat eentje uit de rij het afweten dan kan het zomaar zijn bekeken Als we de bij met gif uitroeien wat zal er dan nog kunnen opbloeien geen plant geen groente geen dier geen mens door ons kortzichtig menselijk bemoeien…

Toen toen nog toen was en je alles nog kon duiden toen pa ons het belangrijkste nieuws uit de krant nog plechtig voorlas en we ze allemaal herkenden al die vertrouwde dorpsgeluiden en de dokter die echt echt alles wist je altijd gegarandeerd weer genas toen de kerkklok bij de dood nog echt eerbiedig luidde en de lijkkoets werd getrokken…

Het leven is een treinreis met veel onbekende halten en bij elke halte soms al halverwege maak je even aanstalten als de namen worden omgeroepen om snel uit te stappen want uitstappen zal ooit moeten hou je echt niet tegen is het je eindbestemming een leuke verrassing of een onplezierig oponthoud of is dit perron gewoon het verste wat…

Niet alleen de leeuwerik met z'n doldwaze vluchten of de nachtegaal met z'n bekoorlijk gezang de merel die tegen de late avondluchten jou doet luisteren onder lichte dwang Nee geef mij ook maar het gezellig kwetteren van de mus of de brutale herrieschoppende spreeuwen Maar bovenal het koeren van de houtduif die je 's ochtends je slaap doet…

Waar zijn de mussen gebleven? Merels roodborstjes de pimpel en de koolmees en her en der wat vinkjes en al het ander kleine vogelgrut laat zich zien of horen zo ondertussen heel even bedenk ik misschien zitten ze ergens over in de put of hebben ze zich misschien in slaap laten sussen en liggen ergens verscholen in verborgen holen in niets…

Kijkend naar Holland zie ik nog steeds dezelfde soort regenten dat nog altijd slecht luistert zelf bepaalt wat ze doen met onze centen negeert wat het volk ze influistert immer zelf vol overtuiging besluiten steeds dezelfde samenklonterende kliek die dat wat mensen als wens uiten wegvagen – nog net zo ziek Kijkend naar Holland zie ik verwaterende…

Ik weet het een hart kan niet liegen en juist daarom daarom is het oorlog in m’n hart Ik weet het een hart kan niet bedriegen en daarom die oorlog waarin gevoelens strijden hard tegen hard ik weet het een hart kan soms niet kiezen door deze oorlog in mijn hart raakt ze zo van slag en ik totaal verward ik weet het oorlog in de liefde…

Als mollen tuinen lekker om gaan wroeten en wij voor hun hopen en het struikelen erover uitkijken moeten Als wollige wolken onbezorgd langs de hemel scheren en geschoren schapen met hun korte kapsel hemels hooghartig gaan lopen flaneren dan zal menig warrige lentedromer wakker worden want dan is hij in aantocht de langverwachte…

Als ook ik eens een ster zal zijn en jij een kind mij probeert aan te wijzen en het waarom toch en andere vragen zullen rijzen bedenk dan dat ik niet eenzaam ben niet alleen ook al ben ik nog zo ver weg en twinkelend klein wij staan hier met z’n allen en met z’n allen zijn we een daarom ben ik zo moeilijk aan te wijzen maar ik turend…

Zeg schat luister kom ik wil je van alles zeggen bijvoorbeeld dat de oorlog voorbij is je de ware betekenis hiervan uit gaan leggen dat we elkaar weer vrijuit met erbarmen kunnen omarmen aan elkaar mogen warmen en hoezeer ik je toch mis maar jij bent niet meer waarschijnlijk verdwaald verdwenen in de oneindige puinhopen en na rokende…

Stop mij niet in de grond doe me dat niet aan laat mij bij voorkeur in rook opgaan Geef mij de kans om de wereld dan toch nog luchtig rond te zweven bespaar mijn lichaam het akelig ontbinden daar is niets aan wat beschouwd kan worden als verheven Ik laat me daar naar toe waaien waar ik in leven nooit ben geweest laat de wormen maar een…

Een prachtige bedwelmend geurende bloem een gelokte bij vervalt hierdoor in genotzuchtig gezoem een eendje dat uitnodigend kwaakt naar een woerdje dat hun samenzijn schijnbaar met gevaar voor eigen leven bewaakt een bevallige boom ooit liefdevol bestoven kan met haar gevulde zwaar doorbuigende takken niets anders dan een rijke oogst beloven…

‘k Zit achterover op m’n zomerstoel onder de bomen beschut tegen de hitte echt lekker koel Tussen de takken door speelt subtiel de weinige wind met de aan hem overgeleverde wolken en ‘k besef er weer even naar te kijken als kind Een land een schip een bloem een fabeldier zie jij ze ook ze knikt en glimlacht om mijn kinderlijk vertier…