inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 66.071):

In rook opgaan

Stop mij niet in de grond
doe me dat niet aan
laat mij bij voorkeur
in rook opgaan

Geef mij de kans om de wereld
dan toch nog luchtig rond te zweven
bespaar mijn lichaam het akelig ontbinden
daar is niets aan wat beschouwd kan worden als verheven

Ik laat me daar naar toe waaien
waar ik in leven nooit ben geweest
laat de wormen maar een ander paaien
gun mij op deze wijze een nooit eerder beleefd feest

Als wolkje zal ik misschien
ergens in de vorm van regen neder dalen
en wie weet net dat drupje zijn
dat een wezen het levend kan doen halen

Dus stop mij niet in de grond
Nee doe dat maar niet later
Gun mij die kans want misschien ben juist ik het
die u voorziet van die levensreddende druppel water

Schrijver: c. ale
Inzender: C.A. de Boer, 8 juni 2018


Geplaatst in de categorie: afscheid

5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 111

Er is 1 reactie op deze inzending:

Hilly Nicolay, 6 jaar geleden
Bijzonder gedicht over het afscheid.
Niet in de koude, donkere aarde willen belanden, maar ergens zweven in het zonlicht...

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)