Alle inzendingen over martelingen

Het praten wilde geen praten meer, wilde beter onverstaanbaar kunnen lijden de landstaal had geen liefdevolle ogen meer, moest martelend blikken kunnen zwijgen romantisch gevarieerd te keur wilde de allergrootste liefde, de allerkleinste letters kleven, evenals de verscheidenheid..…

Me opsluiten of martelen, het zal nooit baten, ik ben een gelovige dame en niemand ontneemt me God Jezus ging me voor en werd ook getortureerd, zo draag ik ook gedwee ' mijn ' lot.…

aangekleed met de dromen van anderen wij bepalen wat lelijk is en wat schoon en trekken de schoenen aan die niet bij ons passen, meerdere malen wisselen wij van oor, wij verbieden de dieptes en de hoogtes, wij praten over houden van terwijl wij liegen, martelen en moorden, ons puin zwerft in een baan rond de aarde “to boldly go where no man…

(museumopruiming) Met een pauw het kelderluik heffend bevroedend de draagwijdte van een onschatbaar lang durend martelend verblijf door brokstukken omringd een bemodderde hand in een plas de verscherfde spiegel van een klatergouden maan onder de lichtkroon der vorst door saletjonkers verraden de ketterse bisschop onthoofding getekend…

de geschiedenis besloot anders jaren later dat ze niet hadden mogen gaan Terug op eigen bodem verguisd En ze moesten maar zien hoe het te redden met alle trauma's opgelopen in de Oost Een leven lang getekend Wonden die nooit overgaan steeds weer opengaan De angst die altijd sluipend kruipt beelden van verminking marteling…

'k Vermoedde uw komen door den nacht, En vrees de marteling van uw vergeven, Want ik kan toch niet naar uw liefde leven. Wat staat gij voor mijn woon en klaagt zo zacht? Laat ge mij wreed ter deure staan? Kunnen mijn handen u niet teder helen? Mag ik den weedom van uw haat niet delen?…

Potverknetter, tsjeemienee Dit vind ik nou lekker zwieren Dansen is plezier voor twee Dat laatste vond ik nogal boud verondersteld Er was van dansen trouwens ook maar weinig sprake Geen enkel pas geleerd figuur kon ik nog maken Ze hield mij bij haar sprongen in een greep gekneld En tot het einde toe bleef zij maar uit de maat Tenslotte was de marteling…

Dus trek ten strijde, sleur ze als ratten uit hun holen, kroegen, kerken en kantoren; snoer ze de mond en breng ze tot zwijgen, martel ze met mededogen; dwing ze alle verbannen en verbrande boeken te lezen, laat ze struikelstenen poetsen en alle namen memoreren, love-bomb ze in alle kleuren van de regenboog en voed ze met harira; Splijt hun dikke…

bijhouden van het leven Voor de bloemenman en voor de bloemenvrouw Voor zij die kunnen verlangen en makkelijk kunnen beminnen en zich spontaan wegschenken aan God of aan de wereld De dag is er voor de klare geest,de nacht voor de nevelige geest Voor zij die op weg zijn naar krankzinnigheid Of voor zij die hun martelwerktuig waarmee ze zichzelf martelen…

Het was gruwel en martel. Groene zeep en gespartel. Het rook er naar Niels Bohr en naar chloor. Ik geloof wel een lieve man die Niels Bohr. Arm kind. Onder hangende haken en sloten. En ver weg mijn moeder aan de thee. Verdoving bestond niet in zijn woordenboek. Lief was hij vaak niet naar lieve kinderen.…

Alles te vervormen, te martelen, te doden tot schoonheid. Je zelf dood rekenen voor de wet, om de wet van je zelf te verbreden. Abstraksie van je zelf, want deze kosmiese liefde vult gans je zelf: Bron van den aardbal. Vincent. Zo is hij. Hij is niets en hij is alles. Als de priester: meester en dienaar.…