595 resultaten.
Los
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 183 Los van ons verhaal,
los van wat we denken allemaal,
los van onze patronen en gewoonten,
los van ons gedicht, en 't gewicht,
los van de lijm van rijm.....
want wie durft zonder gedachten,
zonder herinnering en toekomst zijn
badend in een zee van niets,
zoals het lossen van een schip
- niet meer gevangen aan de kade -
de volle zee in varen…
Achter gesloten ogen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 134 blote voeten
verzonken in de aarde
miniem contact
het ego voorbij
vingertoppen leiden
een eigen leven
in een dans
zonder hoofd
groene heuvels
tekenen zich af
achter gesloten ogen
op een onbekende wijs
een plotse reis
dient zich aan
het grote genieten
van de steppe
mannen en vrouwen
in vertrouwde
felle kleuren
trekken langzaam…
sta niet stil
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 180 sta niet stil
in deze stad
waar afval lawaaiig
aan de muren kleeft
kijk niet naar boven
in deze stad
waar torenhoge titanen
onbewogen neerzien
op het minuscule leven
dat krioelt aan hun
onverzettelijke voeten van steen
kijk niet vooruit
in deze stad
waar de morgen al
voor haar ontwaken
tot het verleden behoort
kijk niet achterom
in…
verbonden
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 121 in de ijskelder verzaagt hij
gruwelijk, grote ijsblokken
tot wonderlijke leguanen
en zeeschildpadden
het ijs, verhard verzet,
te trots om neer te gaan,
geeft zich verbeten over
aan de verbeelding
verstilde fauna van spookachtige,
melancholieke schoonheid
ontvouwing van het verhaal
buiten stroomt het overweldigende,
onophoudelijke…
zing je ziel
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 99 tast teder
naar verloren woorden
roffel razend
op de trommels
blaas leven
in een dode taal
wijs woedend
naar de witte wolken
schreeuw je schor
vanaf de daken
zing je ziel
uit je lijf…
niet gewacht (2)
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 67 gulzige golven belegeren
de muren die ons
zandkasteel omringen
de rollende branding dwingt
het koninkrijk op de knieƫn
voor een verwaterde overgave
haastig trekken we lijf
en leden uit het luie zand
ingegraven verlies is er al
voor het zich aandient
wisten we het niet of
deden we alsof
tijd en getijde
altijd
in beweging
nooit…
schrijf?!
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 55 ben ik leesbaar
als ik weet wat
ik schrijf en jij die
zegt mij te kennen
snapt het ook
is het dan leesbaar
wat ik schrijf?
is het goed
als jij zegt dat het
goed is terwijl je
niets van me weet
is het dan goed
beter misschien dan
wat ik schrijf?
staat er meer
dan wat ik schrijf
als niemand
het leest en
ik de enige ben
die weet…
wendingen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 94 ze draalde
op het kruispunt
in haar hand
de vogelkooi voor
de vergeten vogel
het was bijna ochtend
in de donkere vijver
dreef een rozenknop
ze dwaalde af
met open ogen
verdween ze
acher de pieken
van het gebergte…
tussentijd
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 104 in die tussentijd
stond de tijd stil
het waren de dagen
van doelloos dwalen
we gingen vanzelf op
in het landschap
wie zijn de jagers
de hoornblazers
die onze oren teisteren
bij de opening van de jacht?
met stotterende benen
blazen wij de aftocht
voorbij de mooie verhalen
verdwenen we
wijzer en verwond
in het landschap…
hoe weinig
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 132 in de slagregen van stilte
waar alles en niks gezegd wordt
en het bange hart ontbindt
verandert de dag in de nacht
waar de dood verborgen ligt
achter een ijzige bries
zing je los van het gulzige duister
laat de nacht oplichten als de dag
hoe weinig is nodig om alles te verliezen
keer terug naar het lege papier
vind de taal van de liefde…
de hele zaak
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 90 hij vertelt het verhaal
dat hem het beste uitkomt
hij is vergeten wat hij
zich liever niet herinnert
hij overschreeuwt zijn
met scheuren en kieren
gevulde bekentenis
een rondje roept hij
een rondje voor de hele zaak
buiten hechten regendruppels
zich zacht fluisterend
aan de betraande vensters…
wachten
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 89 zo lang men zich
herinneren kon
wachtte ze
overal waar ze was
wachtte ze
niemand stond stil
wist waarop
of waarom
een leven lang
in de wacht
zoveel ongehoord
gezien…
Oranjebruin
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 92 De letters van De Blokker
ontroeren altijd weer.
Vooral 's nachts als niemand
ze ziet en ze toch zo hun best doen.…
water dragen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 70 in haar omheinde
universum
draagt ze het water
naar de zee
rijgt ze
de dagen aaneen
verliest ze de tijd
uit het oog
uit haar bewolkte hart
verdrijft ze alle
wankele waarheden
neemt ze de huilende zee
in haar armen
weeft ze de rafelige randen
van vergeten dromen
tot een geheel
in vergeten dromen
dwaalt ze rond
de stoffige gaten…
en altijd is er
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 135 en altijd is er de angst
voor de wakken in het ijs
de zuigende kracht
van het drijfzand
het verdwalen
zonder kompas
de diepe put
van het verdriet
het kantelend woord
op de weegschaal
de stormen
zonder bakens
het verliezen
van de tijd
het breken
van de ogen
het loslaten
van het leven
het verdwijnen
in het niets
de eindeloosheid…
nacht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 69 in deze lange nacht
raken onze ogen
bij al die duisternis
de weg voor even kwijt
we leven kort met
gesloten ogen in het
fluisterend donker
in die lange nacht
zien we het
magisch licht
worden we omhuld
door stiltes
van onuitsprekelijke
schoonheid…
donker en licht
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 106 de nacht hult zich in
inktzwarte duisternis
het schip mindert zeil
in het zicht van de haven
de nacht is in uren geteld
in de vroege ochtend zet
de zon alle zonnezeilen bij
het schip, huis zonder plafond,
draait mee met
het wonderlijke licht…
meesterwerk
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 76 wie verstaat
de kunst
om het donker
hart te vinden
het reizend
licht te vangen
om het te strooien
in de ziel
wie zal de
schepper zijn
van dit zachtmoedige
meesterwerk…
broos en bitterzoet
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 87 tussen jou en mij
weven we broze
bitterzoete draden
een onzichtbaar
onverbrekelijk web
onze vingers glijden
over de vage contouren
van twee kinderen
zo lang geleden
een jongen en een meisje
onze handen reiken
naar elkaar
in de broze bitterzoete
draden resoneert
de melancholie…
het liefste voor lief
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 89 in ingetogen evenwicht
verweven we de verhalen
van toen en nu met elkaar
zwijgend nemen we alles
het liefste voor lief
ware meesters in de beperking…
grensland
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 70 ze komen benauwend dichtbij
de witte bladzijden die ze
in haar handen houdt
aan de zijlijn meandert
het sjoemelend hart
door het grensland
tussen verzinsels en
splinters van de niet
te vangen werkelijkheid…
op de bodem
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 62 op de bodem van
het bestaan brengt hij
een verborgen klankdicht
aan het licht
niets is per ongeluk
de zon schittert
in het water
alles is nu
gekantelde tonen
uit een veelbelovend leven
hangen als wolken
boven zijn hoofd…
jong
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 63 het voorjaar aarzelt
in het onbestemde licht
van deze prille dag
een vogel strijkt neer
op het brede pad
naar het hart
geen notie nog
slechts contouren
van wie we zijn…
licht
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 209 traag en haperend
spannen we het doek
over een raamwerk
het schelle licht
van de werkelijkheid
doet pijn aan onze ogen
een amalgaam van
van verwonding en verlies
golven zijn te hoog
soms springt op ons doek
uit het niets
een zacht schitterend licht
dat de duisternis doorbreekt…
sleutelbewaarder
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 106 achter de deur ligt
de wereld op de loer
de dunne grens tussen
het een en het ander
de sleutelbewaarder
nam de bange benen
een slingerbeweging bracht
hem van het vertrek hier
naar de aankomst ergens anders
droeviger en wijzer keerde hij
terug naar waar hij
ooit vertrok
de sleutelbewaarder zette
alles wat hij schreef
tussen haakjes…
het begin
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 120 het begin
het diffuse
mistige begin
is het mooist
er is hoop
opwinding
en angst
alles ja
alles is mogelijk
en dan
het broze
verloop van
het feest
het verteerde vuur
dat als as
de luwte
buiten het
blikveld vindt…
vast
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 66 in het oord van
gesloten deuren
schaarse ruimte
en vlakke dagen
ligt een man
in de bleke leegte
van versteende dagen
en het hart in winterslaap
een man met
vogelvrije dromen
pendelt van de kast
naar de muur…
Verbroken
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 224 in mijn Hof van Eden
flirten met het licht
van Haagse Schoolschilders.
en de nobele nimf Eva
vereert mijn adamsappel
en slikken wordt moeilijk
en praten lukt niet meer
en ik verlies alle puntjes
op alle i'tjes, maar
vind er twee terug
om te plaatsen op de 'ij'
van het woordje 'paradijs'
waar Eva en ik zijn aanbeland.
en het…
hoeveel
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 82 hoeveel ruimte
heb je om een vlucht
naar voren te maken
over je schaduw te springen
en de hemel te bestormen
hoeveel tijd
vraag je om vriendschap
te verbreken
gedachten los te laten
en de leegte leeg te maken
hoeveel stilte
laat je binnen om een speld
te horen vallen
de woordenstrijd te staken
en de liefde te vieren…
dicht bij huis
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 67 ongewapend
wil ik schrijven
zonder pen en papier
dicht bij huis
wil ik getuigen
van de wilde luchten
hoe de westenwind
de wolken tegen
de heuvels opblaast
hoe het landschap
me in mezelf
stil laat staan…