Alle inzendingen over haiku

Door het voorbije heeft men vrijwel zicht op tijd en kleffe zuurtjes…

Bij het doordraaien bleek het weerzien ongepland een binnenkomer…

er zat iets aan vast was het niet eeuwig samen met een ander gaan…

In Hondelulu worden viervoeters onthaald met bloemenslingers.…

Windbuilen gieren verzuurde landerijen met doorluchtigheid.…

Hij verhief zijn stem liet het water rijkelijk uit de kraan stromen…

Voor de toch belangstellende lezers, zie de link hieronder.…

Haar wollige muts vol krakende hersenen ijs scherpe schaatsen.…

De pimpelmezen hippen takjes op en af van de olijfboom voor een spelletje pingpong met nieuwe mezenballen…

Alles slow motion behalve je gedachten die gaan juist te snel…

Matthijs, Pauw, Jinek Niets is meer zoals het was Beeldbuis verandert Globalisering Ceta en TTIP Beter dicht bij huis Sars, Mers, Corona Klimaat, Stikstof, CO2 De mensheid bezint Marokkanentweet Het gevaar ligt op de loer Intolerantie Discriminatie Mogen zijn zoals je bent LGBTQ Horror slachthuizen Varkens ernstig…

De echo van je stem de blikken van je schaduw in tijd verwijderd er was niets anders dan vervagende luchten waar je in kon zijn als oude vogels die in pijnbomen zochten naar een medicijn maar water van goud zou best wel kunnen vloeien langs regenbogen niets komt weer terug behalve de seizoenen en een boog van goud.…

de rechter spreekt recht ondertekent het vonnis link met z’n linker…

Wat je achterlaat fluistert in het verleden Wees stil en luister…

De kruk van de deur bepaalt mijn slechte humeur als onderdrukking…

De zon likt aan graven, gezichten zijn verdwenen, bloed kruipt over marmer. Waar het licht voor staat, vertrekken boze schaduwen uit de hangmat van de haat. Wie z’n sterren telt draagt het licht in de ogen van aardkinderen. Gat in de Melkweg, waardoor oneindigheid schijnt, verlicht zere plekken, worden niet door ons gedicht.…

Draait ritmisch rondes straalt licht over land en zee baken als vanouds…

moest ik doorstromen voelde me opgelaten zonder goed contact…

een schim op de ruit te zien een grijzende vent een beeld dat nooit went ~~~~~~ lopend langs de ruit loopt die grijsaard met me mee samen één wij twee ~~~~~~ weerspiegeld zie ik wie daar staat en valt me op hoe snel tijd vergaat ~~~~~~ we treffen elkaar in winkelruit en lachen ons met zelfspot uit…

dat menselijke is voor vele trekvogels als leverpastei…

als het donker wordt haalt de zwartkijker steeds weer z’n grote gelijk…

Vrolijk ontwaken: dit is weer een nieuwe dag, die God gemaakt heeft en een dag waar wij mensen veel van mogen gaan maken.…

Een witte morgen onder het zonnerijzen vorstelijk bekleed.…

Spelonkologen vonden zeer onvertogen mijn onvermogen…

Het voorhoofd rimpelt rond zijn kokette mondje vormt zich verachting…

Rimpelloos staart het Lange brede water langs Grazige weide…

Lijkt wel eindeloos te zweven zonder vliegen de wind doet het werk…

Toch nog onverwacht die bemoedigende steun voor de kabouter…

Scholletjes bakken was nog te pijnlijk voor haar.. kleine zeemeermin…

Er dreef een poedel voorbij de kale kimmen van het alpenland.…