Alle inzendingen van Alida Booij

Als onrecht zijn eigen leven leidt en je kunt je verhaal niet meer kwijt wat valt er dan nog te zeggen of jouw waarheid uit te leggen Het oordeel is meestal al geveld en tientallen malen rond verteld je besluit nu om te zwijgen bang dat ze je zullen krijgen Het vechten heb je opgegeven wat is er nog waard aan je leven uitgeput hoor je…

Geef niet op, laat je trots niet varen. Loop rechtop met je neus in de wind om je eigenwaarde te bewaren. Het gaat erom wat jíj ervan vindt. Geef niet op, neem de juiste koers. Laat hem gaan, hij verandert niet en misschien wordt hij soms jaloers. Het gaat erom dat jíj weer geniet. Geef niet op, luister naar je verstand. Je gevoel kan soms…

In een web gevangen van boosheid en verdriet doch met stil verlangen dat iemand je tóch ziet. Je doffe ogen staren je voelt je machteloos niks is te verklaren alles lijkt zo troosteloos. In de steek gelaten sta je langs het spoor je wilt je leven laten niemand geeft gehoor. Plots word je aangesproken door een manspersoon de spanning…

Stilte, wie kent dat nog? Stilte, gewoon in jezelf. Stilte, maar wél horen, het tikken van de klok of het vroege vogelgeluid. Stilte, om te bezinnen, na te denken over iets. Stil te staan in gedachten staren in het niets. Stilte, ook al waait het om je heen, krachtig, soms met regen, donderslag: BOEM! Natuurgeluiden, luister, luister,…

kindje, klein kindje, groot kind, volwassen. Waar ben je? Uit jou geboren: kindje, klein.. nooit gezien.. ..onbereikbaar. Liefde groot.. ..onmisbaar... Waar ben je?…

Een eenzaam bestaan kan leiden tot depressie. Het onbegrepen zijn door anderen kan leiden tot de dood.…

Pak mijn hand en houd die vast maak je los van al die last. Ik loop immers met je mee, ook al zit je niets meer mee. Pak mijn hand vertouw op mij zet je zorgen maar op zij. Ook al wil je niet bestaan, uit dit leven willen gaan. Pak mijn hand ja, doe het maar want wij horen bij elkaar. Ja, het vechten is voorbij, je kunt nu…

Bidden is niet altijd een omhaal van woorden God kent je immers al? Bidden is niet tien keer vragen om vergeving God hééft je al vergeven. Bidden kan opluchten óók zonder woorden door gewoon even stil te zijn voor God.…

Je eigen kind loslaten doet pijn, maar er komt een moment dat het móet! Loslaten is óók houden ván... Het is hartverscheurend, het doet pijn tot in je ziel! Vooral als het je "zorgenkind" is...auw! Er gaat geen dag voorbij of ik denk aan hem, hoe zal het zijn, hoe redt hij zich...!? Is bidden nog mogelijk of stiekem informeren naar? Ik kán…

Utrecht krijgt bezoek vlag en wimpel hangen uit sterke Koningin.…

Vorig jaar ben ik gevallen vanaf mijn fiets, toen ik op de grond lag dacht ik: "Er is niets..." Ineens een scheut van pijn in mijn rechter onderbeen en geschrokken mensen om me heen... "Blijf liggen, rustig maar, zo meteen komt de brancard" Ik kneep m'n ogen dicht, niet wetend hoe erg het was... Toen de broeders kwamen wist ik het pas: …

Zomaar even binnenwippen voor een bakkie leut of gezellig even nippen aan een glaasje neut. Zomaar even een boom opzetten over, ach, het maakt niet uit je zinnen even verzetten je bent er even uit. Zomaar even samen koken voor de gezelligheid daarna een sigaretje roken niet letten op de tijd. Zomaar even samen huilen om iets op de…

Tegen jou kan ik alles zeggen alles wat ik wil. Jij bent er áltijd voor mij ook al blijf je stil. Als ik 's nachts moet huilen, want soms heb ik pijn, dan weet ik dat jij er áltijd voor mij zal zijn. Soms laat ik je vallen maar dan pak ik je weer. En houd je stevig vast mijn lieve teddybeer.…

Masker op speel maar de clown laat de mensen lachen ook al ben je down Masker op niemand ziet je verdriet maak de mensen blij je pijn zien ze tóch niet Masker op, Masker af de twijfel slaat toe al die lachende gezichten maken je soms doodmoe Masker af je zit gevangen in een val mensen lachen niet meer zien je tranendal…

Ik wil je troosten dicht bij je zijn tegen je praten je te verlossen van de pijn. Ik wil je troosten je kijkt me aan zonder ècht te kijken je ogen staren mij droevig aan. Ik wil je troosten ik pak je vast om je te omarmen de tranen komen je voelt houvast.…

Ik mis de weeën de geboorte van een kind tja, de overgang......…

Op zoek naar een carrière liep ik tegen een barrière men vond mij te oud 'k dacht dát laat mij koud bleef toen zitten op m'n derrière.…

Jonge kinderen plots van het leven beroofd Levensdroom voorbij....…

Leer van jezelf te houden, ook al is dat een proces... Kijk jezelf eens aan in de spiegel en zeg: "Ik houd van je". Het is eerst wèl even wennen, misschien schiet je in de lach... Maar het leuke is, dat degene in de spiegel dat óók doet!…

Hoe verder te gaan met mijn leven als de twijfel zo venijnig is geluk is een ademtocht die ik soms ervaar wat ik zó graag vast wil houden maar het gaat niet één domper en weg is het wat doe ik verkeerd? Is het aan mij of iemand anders wil ik wel gelukkig zijn vaak verpest ik het alsof er met mij gespeeld wordt misschien door de duivel of…

Een oude vrouw uit Nieuwegein, was vaak dronken door de wijn. Ging dagelijks naar de kroeg, maar niemand die haar vroeg of ze lopend was of met de trein.…

Niet overdrijven, overstromingen genoeg. De kraan moet nu dicht.…

Hemels blauwe lucht, op voorgrond witte stranden. Paradijs voor mij.…

Naar buiten gaan was voor mij een ramp. Als ik de deurkruk pakte, kreeg ik al kramp. Mijn hart werd haast uit mijn lijf gerukt, nat van zweet stond ik tegen de muur gedrukt. Ik kon wel janken, schreeuwen, ja héél hard! Om het onbegrip, ik voelde me zó verward. Waarom kon ik niet gewoon als iedereen naar de winkel en dan alleen!? "U heeft…

Ik zie jou in mij lief kind, uit mij geboren blijf zoals je bent.…

Bewindslieden kunnen concluderen: niet álles valt te declareren voor het kabinet is het uit met de pret... waarover nú te debatteren?…

Stemmen in een verzorgingshuis worden vaak niet gehoord. Verpleging geeft niet thuis, wordt liever niet gestoord. Stemmen verstommen, eenzaamheid slaat toe... Men staart voor zich uit, energie neemt af, men wordt moe, gevoelig voor elk geluid...…

Je was in de bloei van je leven, je had heel veel te geven, aan je zoon van zeven jaar, je had toch alles voor elkaar? Toen ineens een donderslag! Je was verlamd, in één oogopslag, verstomd en niet bij de tijd, je was je verstand zelfs kwijt. Al krabbelend ben je weer hersteld, ook al was je nog uitgeteld. Toen kwam al gauw de tweede klap…

Na een korte relatie stuurde ik jou weg. We hadden iets afgesproken, je zou dat "spul" níet meer roken! Tóch hield ik van je, dat was de pech. Je ging me stalken, dag en nacht... ...een plaag die ik nooit had verwacht..…

Zwetend en met trillende benen, hield ik een toespraak voor de eerste keer. Slapeloze nachten gingen er aan vooraf. Tóch, eenmaal achter het katheder, ging het mij gemakkelijk af. Door wat ik zei, in mijn rede, stonden de mensen paf... Dus met iets meer zekerheid ging ik door met mijn onderwerp, ik raakte enthousiast want men ging met mij…