Hartenkreten

hartenkreet (nr. 36.712):

Loslaten!?

Je eigen kind loslaten doet pijn,
maar er komt een moment dat het móet!
Loslaten is óók houden ván...
Het is hartverscheurend, het doet pijn
tot in je ziel!
Vooral als het je "zorgenkind" is...auw!
Er gaat geen dag voorbij of ik denk aan hem,
hoe zal het zijn, hoe redt hij zich...!?
Is bidden nog mogelijk of stiekem informeren naar?
Ik kán er niet meer tegen, ik ben óp
van het piekeren...stom hè?
Maar hij is ontstaan uit mij,
heb ik dan geen recht?
Zijn vader is overleden, te vroeg en hij
kón geen vader zijn met zijn beperkingen.
Autisme en nóg eens autisme, ik voel me beroerd,
héél erg beroerd van alle onmacht.
Soms vloek ik hardop en later zit ik weer
op mijn knietjes te bidden om vergeving.
Ik kán mijn kind niet loslaten en ik wil het ook niet!
Maar het móet een keer
en ik vraag me af of de natuur dat zo
geregeld heeft.
Ik huil me kapot om het intense verdriet
dat ik heb...........
O God, bestaat U wel?
Ík weet het niet meer,
laat het me weten, geef een teken, AUB!
Loslaten kan ik niet vanuit mezelf, óók al
is dat houden van..............help me!

(geschreven namens Joke, met haar goedkeuring)