Alle inzendingen over ziekte

Nu mijn dagen geteld zijn streep ik ze voor altijd door teer ik op herinneringen in gezondheid, toen dat nog vanzelfsprekend was passend op mijn tellen geniet ik van alles dat ik nog kan heeft mijn lichaam mij verraden, en zet ik koers tot mijn tijd daar is en ze me komen halen vanuit het licht…

De tijd tikt gestaag de minuten weg en bouwt de spanning op groen is het goed dat gedragen wordt de gezichten onbekend onwennig ril je van de kou nu het moment daar is het afscheid voorbij en nu overgeleverd aan een man van naam tikt de tijd gestaag de minuten weg 't grote wachten is begonnen…

op een dag kwam dan het verdict eerst verdriet dan de vraag waarom ik neen, langs de buitenkant onzichtbaar maar reizend door mijn lichaam grillige blauwe bliksemschicht het wordt een deel van mij pijn, energie weg mijn vijand, mijn lichaam auto-immuunziekte ga toch weg goede dagen het leven bejubelend zo mooi, het is feest…

Ziek zijn is niet leuk beter worden lastig beter blijven: een schat maar vaak onderschat! Een goede gezondheid dat is wat ik wens maar eerst veel sterkte met het beter worden!…

‘Psychosomatisch’ zei de dokter toen hij het probleem niet kon bevatten. Proefondervindelijk in ratten is dat bewezen, sprak hij koen. Ga uw gevoelens reguleren. Neem toch een hondje of een kat. En streel die een kwartier of wat. U moet zelf ook wat investeren. Maar dokter, ik kan ’s nachts niet slapen en ’s morgens ben ik vrees’lijk moe…

Waar mensen vallen Over hun gedachten En struik'lend Verdergaan met Hun uiteenlopende Gevoel van Ik Zich afvragend Wie is Wie In dit ene mensenkind Vertelt de De dennenappel in de tuin Mij van het welkom van de psychiatrie.…

Op zoek naar zekerheid Op zoek naar wat er niet is Op zoek naar wat er ook nooit zal zijn Op zoek op zoek en nooit zullen weten Op zoek naar jezelf Op zoek naar die ander Op zoek naar oplossingen Op zoek veraf...kijk dichterbij Op zoek in jezelf Op zoek naar die spiegel Op zoek naar je ziel Kijk in de spiegel en zie wie je bent…

Het verleden dat me heeft vervormd en gemaakt Tijd die schijnbaar schurend verstreek Niet alleen de ziel maar ook de botten gekraakt Dagen verstrijken en tellen als een week Het oversteken van dit meer, blijkt slechts een stap over een kreek Zorgen in koele diepte bekeken en vervolgens bewaakt Matgeslagen, katatonisch en alsnog geraakt Bewustwording…

Lees de woorden in mijn ogen als ik sterf van onvermogen mij in zinnen uit te drukken geef dan zin aan mijn gestamel geef dan zin aan mijn bestaan alsjeblief hou mij dan vast en blijf woordeloos verstaan: "ik heb je lief"…

Rijkdom zit in gezondheid, geld in de knip, zegt niks, geld op de bank nog minder, maar gezondheid op de bank, welke bank dan ook, daar wil iedereen wel op plaatsnemen of een rekening openen!…

Als ik het ooit voor het zeggen had, zou er nooit ziekte zijn, als ik ooit iets in de melk te brokkelen had, zou er nooit ellende zijn, maar ik heb niks te zeggen nog minder in de melk te brokkelen, dus neem ik het voor nee, niet voor lief, maar moet het nemen, met een glimlach en dat valt om de drommel niet mee!…

Ik heb daar van binnen zo een "ding" Het wil mij bedwingen ...dat nare "ding" Dat "ding" neemt al mijn kracht... Ik ga er tegen aan ...Met al mijn macht ... Maar... Niemand ziet, hoe ik steeds naar lucht moet happen... Niemand ziet, wat moeite het kost, alvoor ik kan stappen... Niemand ziet mijn dagelijkse strijd...…

Wie kent nog De inhoud van Zijn eigen ik Van zelf en eigen Totaal vervreemd Van wie je was En wie je werd Op zoek naar Wie je zijn zal Het Ik gevoelloos In dank opgedragen aan Els de Bruin, UMCG…

Wie kent nog De inhoud van Zijn eigen ik Van zelf en eigen Totaal vervreemd Van wie je was En wie je werd Op zoek naar wie Je zijn zal Gevoelloos In dank opgedragen aan Els de Bruin, UMCG…

Wekelijks Worden mijn hersenen Door kundige handen Gemasseerd Mijn eigenste Ik stukje bij beetje Bij elkaar geschraapt En eindelijk de Regels van het leven Geleerd Met dank aan Iekelien, Iris, Moniek en Wianne UMCG, mei-juni 2012…

In de houdgreep werd ik genomen, zodat ik er niet meer aan kon ontkomen, werd in de boksring geplaatst, zonder handdoek dan helaas, want had ik van te voren geweten, dat ze me in de boksring hadden gesmeten, had ik bij voorbaat zeker en vast, de handdoek, de last, in de ring gegooid!…

ik proef vergankelijkheid op zachte wangen en lees verwarring in jouw ogen onbesproken dit onderwerp 't zal toch niet vermeden zijn stilletjes absorberen we het nieuws ineens voel ik hoe mijn stoel wankelt niet dat er aan de poten wordt gezaagd, of toch.. geduld beoefenen is nu de grootste uitdaging de tijd tikt anders…

Een revalidatiecentrum verzoekt de patiënten om hoge cijfers in te vullen op een meegegeven vragenlijst. Als eindcijfer wil de Zorgverzekeraar tenminste een 8,5 zien. ------------------------------------------- "Meneer, wilt u ons hoge cijfers geven? Men wil nu eenmaal resultaten zien, Het liefst een acht, een negen of een tien, Het is voor…

Het gaat me wel aan mijn hart. De pret beleeft een nieuwe start. De omgeving begrijpt mij anders. Zij vinden mij momenteel verward. Ontspannen loop ik mijn doelen af. Langs elke hoek zie ik mijn schoot. Terwijl ik mijn sporen vergeten ben Ligt daar mijn emotie open en bloot. Zij vertellen mijn naaktheid te zien Terwijl ik mij netjes gekleed…

ik heb je gezien tussen alle vrouwen jij, de mooiste zonder hoofddoek zonder borsten…

Er waren twee koningskinderen Die hadden elkander zo lief Ze konden elkaar niet bereiken Want dat zwarte gat was veel te diep De zon had tot dan toe Hen met hart en ziel beschenen Maar door het diepste duister Was het licht voorgoed verdwenen Tot uit de zondvloed van duisternis Een duif van vrede verscheen Met een klein groen takje…

Weg wil je hartstochtelijk verlangen naar niet meer hier ontslagen van de plicht als halfblinde, loden pop het leven uit te moeten zitten vol te moeten houden tot de toegemeten tijd verstreken is voor jou is alles op toch weet je dat je nog moet blijven al weet je niet waarom. vergeven? voor al wat jou is aangedaan? vergeving…

ze gingen samen wandelen door het park [ neem dat andere pad nou, daar zo! ] hij keuvelde heel wat af; zie hoe mooi de hyacinten bloeien en ruiken [ altijd al een hekel gehad aan die rotbloemen! hoor je me? neem het andere pad nou! ] op de brug over de vijver hielden ze halt zie die dikke karpers eens [ ik schreeuw! hoor…

soms vlamt de ziel in een fles vol muizenissen weer even op zij straalt haar valse warmte in kortdurend welbehagen onder de dop wenkt om glazen vol gezelligheid later de kater en veel spijt toch blijft zij gesloten het zegel wordt echt niet verbroken van die namaakwereld in vergetelheid…

Ik heb vandaag te horen gekregen dat ik na lang vechten toch de strijd tegen mijn ziekte moet opgeven. ik had die ziekte niet gewild maar ze is toch gekomen dokters hebben alles gedaan om mij te genezen maar tevergeefs ze geven me nog een week om te leven dus dit is het laatste wat ik zou hebben geschreven dank u voor alles…

In de tijd Van ooit Kwamen ze Als vanzelf Telkens uit Mijn eigen Woordfabriek Moeiteloos Geproduceerd Altijd passend In welke Context dan Ook Engels, Duits Of Nederlands Even goed in streektaal En ook in het Frans Pasten ze allemaal - Zelfs in de Machinefabriek Broedplaats van het Noord Nederlands Toneel Werden ze…

Meegevoerd Door de maalstroom Van gedachten En door De waan van Elke nieuwe dag - Hartstocht verloor Van noeste ijver, Dode stress oogt Levensbepalend elke dag - Houdt doodgemoedereerd Mijn promillage de achterwacht…

Die sukkel van een Skinny Hein, heeft echt jouw power onderschat. ’t is duidelijk geen slimpie als hij, zonder eerst te bellen, mijn sterkste vriend dacht te vertellen over het einde van zijn pad. Het is jouw pad en jij bepaalt waar en waarheen de richting gaat in overleg met wie jij liefhebt en vertrouwt en naast je staat. Als Hein soms dacht…

Je hebt een total hip van edelstaal, Maar op den duur vertoont dat ding gebreken, De boel gaat na verloop van tijd ontsteken, Dat komt door al dat slijpsel van metaal. Mijns inziens is het verreweg het beste Zo’n kunstheup van tevoren flink te testen.…

Laat mij het zonlicht zijn dat verwarmt, mag ik naast je staan verdriet helpen dragen. Laat mij de weg verlichten nu jij hopeloos strijdt wanhoop in je ogen lees. Laat mij de stille kracht zijn die met je mee vecht pijn verzachten als ik mijn arm om je heen leg. Laat me bij je zijn als het te veel wordt, zoveel jaren vriendschap schept…