Alle inzendingen over Peter Smit

een dag om bij stil te staan jouw geboortedag nadrukkelijk immers vanaf die dag ben jij een van de velen die van de geschiedenis de loop beïnvloedt misschien ongemerkt op het oog gezien maar feitelijk door jouw relatie met de massa die beweegt wel degelijk van invloed daarom is deze dag jouw geboortedag een dag om bij stil te…

je leeft je leven te vaak vanzelfsprekend gezond en wel je geniet van alles met en voor anderen dat je doen kunt en dan - zomaar op een dag ervaar je zo gewoon is het niet word je geconfronteerd met beperkingen van je eigen lijf herstel in nieuw evenwicht wellicht volledig misschien vergt tijd en kracht uit jezelf vooral…

waar ik woon in holland in holland staat een huis een eigen huis mijn plek onder de zon met altijd iemand in de buurt die van mij houden kan die mij helpen kan waar ik woon in holland in holland staat een huis een eigen huis mijn plek onder de zon waar ik wonen kan samen - met anderen samen groeien wij daar groot leren en helpen…

uit doorgegeven liefde knutselt drift en passie vermenigvuldiging van leven maakt affectie en hartstocht willem en wendy papa en mama in maanden vol ongeduld groeit ongeloof naar ongeduld dat mooier dan mooist haar vlam van hechting tot wonder van toekomst baart klein – ijdelt nu trots met oogjes als kristal boven een piepklein mondje…

Ze is hier geboren in dit kleine vissersdorpje onder de altijd gloeiende zon. Op regenachtige dagen liep ze langs de jonge rijstscheuten en de wuivende bamboebomen naar school. Ze heeft haar natte voeten en slippers al weer jaren achtergelaten. De vrouwen die hier nog wonen hebben haar toen ze klein was zien glimlachen om haar vrolijke…

leeftijd leren wij met de jaren hoeft geen angst te geven het is meer dan het getal de kwaliteit van de geest waarmee we onze dromen leven door van wat wij vandaag doen morgen het betere te hopen leeftijd immers is verder kijken dan alleen gisteren of vandaag want juist wie verwachten durft wil zich ook weer verrassen laten wie het beste…

als onder falkens dak in bregenzerwald het nieuwe jaar zich laat vieren stoeit zich onverwacht een droom tot leven stilletjes in vruchtbaar water geborgen boetseert zich het mooiste geschenk van leven van erwtje klein tot heuse familiestaak met oogjes als diamantjes en een mondje dat lacht alles komt er op en eraan van vingertjes en teentjes…

afscheid neem je vrijwel over is de film waarin jij zo graag je rol speelde het script en plot waren goed soms zwaar – de rol uitdagend en leerzaam dromen ontstonden gingen kapot soms maar werden meestal gerealiseerd je was bent je eigen film-ster het vervolg nu wordt geschreven met een nieuwe speler is de hoofdrol die er…

jij van mij als en spel ooit van twee bomen begon het naast elkaar groeiend recht en trots totdat de takken zich verstrengelden toen volgden tijden van bloesem waarvan – nu nog volgens zingen waar bloemen spreken met vlinders in hun buik door de jaren heen verankert zich de liefde groeit het dankbare respect onderwijl de liefde…

als opmaat naar jouw jaardag vieren de sterren feest miljoenen in getal straalt hun geflonker door heel de nacht over de welgemeende wens dat deze dag in de jaren hierna telkens terugkeren mag steeds gelukkiger ook tot eerbewijs voor jouw zijn een bijzonder mens verzeild geraakt in het alledaagse gewoon ook – en betrokken bij…

waar liefde samenvloeit komt het beste boven transformeert zich de bron tot – uiteindelijk – jouw leven de stroom van ontmoeting weeft met stof van genen in moeders schoot zich jouw eigen bestaan wat vormeloos begon week nog – en zacht vormt zich frêle tot in jouw fijnste details voedende aderen daar om en doorheen weven schilderend…

in de spiegel van de tijd blijf je wie je bent zie je de dingen zoals jij bent altijd dezelfde in de spiegel van de tijd is verjaren dubbelzijdig kijken naar kaatsende beelden van de wereld waarvan jij houd in de spiegel van de tijd is verjaren duaal weerschijnen terugblikken om vooruit te kijken naar een wereld waarvan jij droomt…

als ik jou zie jouw glimlach en jouw ogen zie ik de liefde glinsteren die ons verbond zegelt in dagen dat de lucht donkert luister jij mij tot rust dek jij sterren stralend mij kussend toe in tijden dat de hemel zonnestraalt bruis jij mijn bron gelijk een regenboog de wereld zacht omarmt als ik jou zie jouw glimlach en jouw ogen…

in de lente van de jaren kruisen zich de laantjes van leven waarin bij het verder gaan zich geurend de liefde strooit die om – voor en met elkaar de armen spreiden tot zomereik op de takken waarvan van heinde en ver zwanger de wolken zwevend en dartelend de schatten enten die het leven kleuren doen rond het bloeiend hof lacht zich het…

waar wij de vrede vieren mogen wachten ergens over de horizon wanhopig kinderen en vrouwen op een boodschap van het front zien wij de tranen van de jeugd om het gemis of de herinnering van de vader die vechten moest weten wij van moeders met pijn die uit liefde doorgegeven leven meedogenloos vernietigd zagen horen wij het smartelijke krijten…

in de laatste maand op de zevende dag vieren wij van ridder ravot van duimelot tot kleine ding de groeitocht van wiegklein naar pinkeltje groot jouw jaartjes tellen nu vijf in getal net zoveel als bij jou thuis nu mensen wonen papa patrick en mama jacqueline immers maken jou naast noa’s kleiner broertje ook boaz’ grote broer!…

geknipt was jij voor het leven maar het leven knipte jou als mooiste bloem uit de knop jou badend in het mooiste licht van eeuwig blijvende herinnering dat ons jou steeds weer brengt al zal de pijn nooit verdwijnen omdat het hart gebroken blijft perfect als mens was zij gemaakt toen het lot zich tegen haar keerde met in jouw hoofd een…

dag lieve dag lieve dochter dag lieve mijn véél te vroeg voor jou voor mij voor wie jóu lief hebben moet ik het zeggen dag lieve dag lieve dochter dag lieve mijn jouw pracht jouw praal jouw wezen ik koester ze stil in wie ik ben in wat ik doe jouw denken jouw doen jouw idealen ik breng ze stil aan de ander in doen en…

- voor lydia (lepidoptera) de vlinder zich ontpoppend in ultieme pracht uit haar broos brekend huis is er het weten onvermijdelijk - maar te vroeg toch - gekomen is zij de tijd van gaan ons latend een bloemenlezing van herinnering de energie tot voortgaand leven geworteld in jouw stralende blijdschap jouw vlindereigen fladderende onrust…

daar waar zij stil lijkt te staan doet de tijd van het jaar ons even halteren wijlen wij terug naar voornemens en wensen die vervliegend vervagen in ons theater van tijd daar waar zij stil lijkt te staan spiegelt de tijd van weleer ons het weten tot begrijpen dat grenzen niet kunnen bestaan dat wij alleen kunnen sprankelen tot stallende…

• voor lenie klein maar dapper - groot van stuk was ze niet - maar een persoonlijkheid groter dan groot want waar zij is - ook al zie je haar niet - daar juicht een toon daar klinkt een stem “ thuis” was en gaf ze aan haar grote liefde en wat zij samen hadden kinderen en kleinkinderen en waar zij is - weten wij - daar juicht een…

hij wilde per se hier blijven wat de regels verboden die systemen bedachten een pure wanhoopsdaad na een bestaan vol angst waarin te veel al gebeurde in zijn net begonnen leven was hem het laatste zetje over de grens van het leven dat velen de harten brak die hij later juist helen wilde als hij groot was en geleerd de ogenschijnlijk veilige…

ik geef niets om dansen jij weet dat toch ook want ik heb het gezegd dat ik niet dansen kan maar nu de muziek klinkt ik jouw schoonheid zie verdrinkt de angst in mij zich in golven van passie onze lichamen verstrengelen als handen om mij geslagen ik mij door jou leiden laat komt het bewegen vanzelf jouw schoonheid warmt mij de zinnen…

waar de jaren samen de belofte van trouw tot robijnen slinger ringt weet je wat liefde is elkaar kennen leren door en door weten wie je bent blijvend ook door dik en door dun elkaar schouder bieden in lastige tijden of ruggensteun genietend ook van kus of knipoog bij het samenzijn elkaar verwonderen door te kijken met elkaars…

lieve leven leer je is vastpakken om los te laten groeien van kind tot persoonlijkheid leven leer je kent geen protocol is een zoektocht doorheen de jaren meer en meer naar wie jij bent leven leer je is omgaan met de dingen die overkomen in voor- en tegenspoed die jij creëert ook met wie en wat jij bent leven leer…

* je bent hier altijd welkom – wel, kom dan mijn ankerplaatsen voor ontmoeting en gesprek vind ik in stad en land reizend langs ’s heeren wegen zijn de uitspanningen talrijk die pleisterplaats bieden altijd welkom hoor maar je blijf er een cappuccino een twaalfuurtje wellicht de rode loper echter van persoonlijke gastvrijheid…

waar heel nederland als de romeinen ooit onder een hemel vol sterren smachtend lonkt naar een blinde afspraak met kennelijk verzwegen liefde nestel ik mij in het zeker weten van vurige hartstocht doorheen de jaren die zich vlammend wakkerde tot zekere geborgenheid waar in cupido’s vizier met rozerode romantiek de geschoten pijlen…

waar onuitgesproken het wéten en het zíen de ander bewegen laat ieder langs eigen weg is sterk het fundament voor het levenspad waar de een de ander volledig en aandachtig proeft en verslindt worden gretig volhardend de jaren van passie gekauwd en verteerd waar liefde hen leidt tintelt en bruist het verdubbelt zich hun geluk in…

ik geloof in gelijkheid in leven en dood ook in de altijd draaiende aarde de brandende hitte van de zon die schijnt ik geloof in gelijkheid in hart en geest zoals mensen zijn in de rechten ook voor iedereen altijd ik geloof in gelijkheid in grote en kleine dingen in de beleefdheid ook van respect met eerbied voor wie jij en ik zijn…

ga niet naar mijn graf of de urn met mijn as ik ben er namelijk niet want altijd springlevend in duizend waaiende winden in diamanten die glinsteren in de deken van sneeuw ik ben de stralende zon op het nog rijpend graan ik ben de zachte herfstregen die je in de ochtend wakkert ik ben de opbeurende rush van stille vogels in de lucht…