Netgedichten

netgedicht (nr. 71.852):

dans van liefde

ik geef niets om dansen
jij weet dat toch ook
want ik heb het gezegd
dat ik niet dansen kan

maar nu de muziek klinkt
ik jouw schoonheid zie
verdrinkt de angst in mij
zich in golven van passie

onze lichamen verstrengelen
als handen om mij geslagen
ik mij door jou leiden laat
komt het bewegen vanzelf

jouw schoonheid warmt mij
de zinnen betoverend zwoel
tot starend naar mijn voeten
de kamer begint te draaien

je tilt mijn hoofd met mijn kin
zodat ik jouw ogen kijken kan
die mij zwak en nederig maken
voor de verleiding van de lust

met op de achtergrond de band
zweten en lachen wij samen
tot het verlangen ons bloot geeft
voor de daad van onze liefde