inloggen
voeg je netgedicht toe

Netgedichten

netgedicht (nr. 71.854):

Even slapeloos

Als ik ontwaak in de stilte van de nacht
overvalt mij soms die weemoed en tederheid.
Ik denk aan onze tuin en het mos op steen zo zacht
aan bomen, haar takken vanaf hun kruin uitgespreid.

Aan die bekende geuren van ook het natte mos
het gras als de eerste stralen haar beschenen heeft,
dan denk ik weer aan oudere bossen en dat ene bos
waar bramen groeien en kamperfoelie en van alles leeft.

Waar reeën en egels en nog ringslangen wonen bij het pad
vele eksters leven, eekhoorntjes in de herfst nootjes rapen.
Dan lig ik te dagdromen over tijd ooit in Leeuwarden stad,
geheel slapeloos zonder slapen lig ik dan tevreden te gapen.


Zie ook: https://www.facebook.com/...nnemieke.steenbergenspijkerman

Schrijver: annemieke steenbergen, 5 augustus 2020


Geplaatst in de categorie: algemeen

4.0 met 9 stemmen aantal keer bekeken 73

Er zijn 2 reacties op deze inzending:

Naam:
annemieke steenbergen
Datum:
7 augustus 2020
Ralameimaar mijmeren en dagdromen geven bijzondere zaken , dat blijkt dagelijks zeg ik gevoelsmatig. Dank voor je waardering.
Naam:
Ralameimaar
Datum:
5 augustus 2020
Een lekkere mijmering dus

Geef je reactie op deze inzending:

( vink aan als je niet wilt dat je e-mailadres voor anderen in beeld verschijnt)