VERHITTE CORONA
Na maanden van beklemmend gevang, opeens
de downstap naar een alles bevriezende hittegolf.
De mensontwijkende wandeling wordt een zonwerend
stappenplan met zoveel mogelijk schaduwzijden.
Na het beperkte rondje waar toch nooit iemand kwam
te hebben ingevuld met alle fantasie die een mens over
diepe ontmoetingen met anderen zou kunnen hebben,
stel ik me nu tijdens het heen en weer lopen over een
verlaten maar bomenrijk pad elke keer een andere, uiterst
avontuurlijke natuurwandeling voor in een vreemd land.
En omdat elke fantasie me steeds vertrouwder voorkomt,
laat die me totaal vergeten dat ik meer dan een uur lang
alleen zo’n honderd meter op en honderd meter af heb
gelopen, met een totaal onbewust genomen keerpunt,
op mijn reis van het ene naar het andere land.
En omdat ik nooit uitgefantaseerd zal raken, maakt het ook
niet meer uit dat ik op en neer loop als een gekooide leeuw.
Nog even en ik zou het levenslang kunnen uithouden in een
heuse gevangenis, met een cour van maar dertig stappen
oost, west… thuis voel ik me opperbest…
Geplaatst in de categorie: corona
Fantasie
72
Geef je reactie op deze inzending: