Alle inzendingen over corona

Het overlegcomité kwam gisteren weer samen welke versoepelingen vanaf mei zouden mogelijk zijn met ziekenhuisopnames en IC-bedden in een dalende lijn... iets wat wij met ons verstand wel kunnen beamen maar mensen snakken naar vrijheid en zijn uitgeblust alleen het virus reist wereldwijd, en kent geen rust…

“Graag drie bier en een droge witte wijn, Een muntthee, een gin-tonic en Westmalle, Daarbij een plankje met tien bitterballen, Omdat we vieren dat we samen zijn.” Nog één week wachten, luidde het betoog, Ik wou dat Rutte dáár eens over loog.…

is het al vrijdag? ik vraag dit voor mezelf sinds ik pensionada ben vergeet ik vaak de helft van de week en van de dagen voor de uren ben ik bang maar minuten kunnen vliegen zonder vleugels. vleugellam zit ik hier maar wat te typen en de dagen duren lang…

ik mik een jogging broek in mijn mandje. een XXL sweater, zonder logo, komt erbij. op de zoveelste verdrietige ochtend van dit jaar, moet ik online dingen in mandjes doen. ik kan het niet laten. vaak laat ik een vol mandje achter en verlaat de winkel zonder te betalen. soms helpt dit namaak winkelen niet voldoende en moet ik iets kopen. pantoffels…

Ik vind het leven na een lang leven Een grote leugen, een hele grote En dat ligt niet aan het leven Het leven liegt niet De mensen liegen Liegen dat ze barsten En dat geldt niet alleen Voor Zijne Excellentie de Minister President Van ons Koninkrijk der Nederlanden Dat geldt voor vele Nederlanders En natuurlijk ook buitenlanders En dat…

Voor het haardvuur snort de poes In gedachten 't geluid van knisperend hout Op de achtergrond geroezemoes Obers draven met lekkernijen zoet en zout Het is iets wat vertroosting geeft In sombere tijden van lijden Zoals een wiegelied als men van angst beeft Of aan zichzelf verkwijnt van linkse of rechtse zijde De oudere kwetsbare maar speciaal…

temidden eindeloze snaren het hartverscheurend zingen jouw strelende vingers tedere melodieën dat me doet denken aan de milde wind die waait boven de blauw zilveren golfjes van de wonderbaarlijke rivier het lied van stil vertrouwen met tegenwind van een boot op hoge zee in nood en wilde maat terwijl de cijfers van…

De regering heeft ons land op paaspauze gezet om het woord lockdown voor de derde keer te mijden hoewel wij met ons allen tegen het virus strijden blijft voor de boosdoener altijd en overal opgelet maatregelen blijven gelden na tweemaal vaccineren onze familie en vrienden van op afstand te inviteren…

Als ‘k in het bange wachten had vertrouwd op de mens de mens alleen dan zou ‘k in de meedogenloze pijn van deze dagen in het holst van de nacht als een boot In nood zonder stuurman aan boord op de zee woest en groot zijn vergaan de dood tegemoet; dan zou ik in mijn slaap zijn uitgeleverd aan de hoge golven de zinderende…

Ik voel ze wel aan De Christelijke Urkers, Krimpenaars Hun verlangen naar de kerk Hun wekelijkse godsdienstoefeningen Ik begrijp het wel Zoals sommige seculiere jeugd, mensen Verlangen naar dansen, disco, festivals Naar alcohol, een pilletje, een poedertje Maar het is zij en zij geworden Het is niet zij aan zij Maar zij tegenover hen, ons…

ik heb in de kerk gehoord dat angst de liefde verstoort en ons de vrede door de neus heen boort…

Dan gaat voor mij dit tijdelijke Lijden op in het grote lijden Dan is mijn lijden slechts Een schriel aftreksel En heb ik het moeilijk Dan denk ik aan Anne Anne Frank en/in haar lockdown Achterhuis een paar straten verder dan die van mij 'Blijf thuis is de slogan' Ik blijf gehoorzaam vrijwillig thuis Anne moest wel thuis blijven…

Zij is als een vogel die de vlucht neemt tussen alles door in de ochtendzon verborgen tussen de roze bloesem op een tak in de boom haar ochtendconcert ten gehore brengt in het licht waardoor we weer tot leven komen dat alles is er nog in het dagelijkse leven met de vernietigende angst waar we elke dag mee geconfronteerd worden…

Zonder perspectief als regen zijwaarts valt met doorweekte vellen…

de laatste golf zal zacht en teder zijn en brengt bij alle mensen, jong en oud het einde zonder moeite, zonder pijn men zal hem zoeken zelfs, als eertijds goud misschien een beeld uit mooie boze dromen toch denken velen nu: laat die maar komen…

het lichaam losgemaakt van haar innerlijke bron vormt zich naar de regels van het grote monster de angst met de lucifer ogen niet wetende dat hij ons wil vermorzelen onder het gewicht van zijn scheve tanden en riekende mond vlucht ik naar de lavendelvelden met de kennis en kracht van hemelmacht ver weg van het kunstmatige…

Ach hoor het gonzen van de bijen en zie de lange rijen aan hoe dat ze op anderhalve meter afstand blijven staan tussen de wond' re melodieën met een mondmasker aan in het gareel met een mRNA vaccin als deel, en ach die bult op je arm die voelt alleen een beetje warm; niet wetende hoe dat met een verduisterd verstand de…

Tussen mij en de lente staat een raam Tussen mij en de wereld het recht van bestaan Tussen mij en gisteren staat vandaag Tussen vandaag en morgen een angstige vraag Tussen mij en de vrede staat de taal Tussen mij en de waarheid mijn eigen verhaal…

Dat zingen liever niet mag En zeker niet in koorverband Is pijnlijk genoeg bekend Maar nu worden ook Vaderlandse liedjes verboden, zoals: “Kom mee naar buiten allemaal” “De paden op de lanen in, vooruit met flinke pas” ‘K heb m’n wagen volgeladen vol met oude wijven” Die laatste niet alleen vanwege corona maar ook vanwege discriminatie…

Nog even volhouden Is wat we horen Ik kan niet meer Wij kunnen niet meer Ik snap het Wij snappen het Onze emmer stroomt over Dit kan niet verder…

Laten we vooral begripvol mild zijn Naar de wappies, de woppies, de weppies Of hoe ze ook genoemd mogen worden Ook zij hebben niet om het leven gevraagd En zeker niet om een Corona pandemie Laten we vooral geduldig mild blijven Zeker als we zelf weten ‘hoe en wat’ Hoe er doorheen te komen En met wat voor middelen In deze zo pijnlijke Corona…

een wattenstaaf zonder snot eindigt ver in je strot al voel je je wat rot het is toch gewoon te zot zet die prik er maar in er is een klein begin oudst, ouder, oud zorgzaamst, langzaamst ziekst, zieker, ziek het is misschien de griep! we niezen in het geniep we kappen zonder te snappen we vermijden mooie tijden en zijn zo moe aan…

We zijn half februari gepasseerd maar het lijkt alsof de lente is begonnen Ik loop door de kamers de zon in de ruiten lokt mij naar buiten uit mijn afgesloten beschermde gebied Een horde mensen voor het plein staan in een lange rij te wachten Om een ijsje te kopen horentjes en wafels met slagroom binnen kopen en buiten…

Ik zit op mijn balkon in de eerste februari stralen van de warmte bron die mijn ziel de warme troost doet schijnen in de koude angst verstarring van de oeroude planeet met haar covid 19 leed waar ziekte en dood eenzaamheid en velerlei nood zijn schaduw werpt over ons leven dan zie ik uit naar de tijd dat wij elkaar gewoon…

ons hart de hamer en de slag klopt bij eenieder anders in voorspoed en in tegenslag haar ritme in onzekere dag het geluid van haar lied te zingen laten horen in het angstvol bonzen van de tijd bloeiend bloedend tot het graf in de jongste dagen nieuw en sterk door Gods ondoorgrondelijk werk…

Ik doe even een groetje In het gedoetje Dat winter heet En natuurlijk het moetje Van het voetje Dat binnen blijft Maar binnen die gedoetjes Dus digitale groetjes Van mij, dat ‘t beklijft Doe dus ook digitale groetjes Binnen uw gedoetjes Dat u het weet, niet vergeet! Jan Jacob Krediet van den Bos Dichter van de Jordaan 2021…

Joepie het gaat sneeuwen meters hoog sneeuwen lekker naar buiten met bevroren oren geen vogel zien of horen fluiten de mooie bloemen op de ruiten daar waar ik woon aan de rand van het land reik ik de sneeuwpop de hand die zal smelten in de opgaande zon uitmonden in de rivier naar waar het in het…

Overvallen door sombere gedachten in een onzekere tijd waarin wij elkaar aanstaren met angst voor de onwezenlijke spookbeelden van holle dodenmaskers wereldwijd Om in stilte met de geest en het gevoel van een kunstenaar uitdrukking te geven aan de ziekmakende tijd Pijnigende gedachten en overal het zwijgen om ons heen goedwillende…

De aanraking is voorbij De geur van de huid verdwenen De lieve spontane omhelzingen Die zijn Overleden en begraven Dood als een pier De natuur doet Daar nog een schepje bovenop Dagen laat zij sneeuw vallen De koude oosterwind laat Duinen ontstaan Doodse witte sneeuwduinen Die verder en verder ophopen Dan komt de dooi Doodse dooie…

Over een paar weken is het een jaar geleden dat het normale leven tot stilstand is gekomen Geleidelijk aan is de onrust toegenomen om covid 19 een virus met mutaties wispelturig als de wind Och, wij mensen kunnen het nooit helemaal zeker weten of Corona plotseling een andere kant op waait met een ruiter likkebaardend op het vaal gele…