inloggen

biografie: Peter Paul J. Doodkorte

Biografie – Peter Paul J. Doodkorte

Peter Paul J. Doodkorte is van oorsprong adviseur, verbinder en inspirator, vooral werkzaam in het sociaal domein en de jeugdzorg. Vanuit zijn bureau DOODKORTE advies & bemiddeling draagt hij bij aan maatschappelijke vernieuwing en het versterken van zorgstructuren in gemeenten en gezinnen. Eerder bekleedde hij publieke functies als wethouder en gemeenteraadslid in Capelle aan den IJssel.

Wat hem onderscheidt? Hij is een friskijker, dwarsdenker, kantelaar en verbinder. Met oprechte aandacht voor mensen, combineert hij empathie met daadkracht. Hij is energiek, invoelend én besluitvaardig. Mensen inspireren, uitdagen en tot ontwikkeling aanzetten hoort bij zijn kernkwaliteiten.

Naast zijn adviserende werk is hij een begenadigd schrijver — op zijn blog De Overkant deelt hij poëtische mijmeringen die hij ver-dichtjes noemt, als een reflectie op alledaagse momenten en emoties. Zijn werk oogst herkenning en rust, soms op bijzondere momenten als bij afscheid of herinnering.

Peter Paul heeft ook diverse inzichten gedeeld in publicaties over jeugdhulp, sociaal domein en transformatieprocessen. Hij schreef praktijkgerichte handreikingen zoals Verrassend Passend en Gepast Beschikken, en heeft bijgedragen aan visie- en kompasdocumenten voor gemeenten en jeugdzorg. Zijn literaire werk omvat bundels zoals In woorden gevangen, Even stilstaan – lichtpuntjes en vreugdevuurtjes en De stilte fluistert.

In zowel zijn poëzie als zijn beleidswerk zie je één rode draad: menselijkheid. Hij gelooft in kleine gebaren, empathie en het vermogen van taal om harten te raken — zowel in persoonlijke als maatschappelijke contexten. Zijn werk laat je niet alleen nadenken, maar ook voelen.

“Ik werk niet voor systemen, ik werk voor mensen — en dat verandert alles.”


Inzendingen van deze schrijver

812 resultaten.

Schijnvrede

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 5
Fluisterend in het hol van stilte, waar waarheid glipt achter verse beton-muren, daar leefde jij in schijnvrede, zacht verhuld, gehuld in geheimen van familie-fluister. De woorden die nooit mochten klinken, verweven in angst en loyaliteit, zij schoven jouw pijn in het duister— verloren, m...

De naakte waarheid

netgedicht
2.7 met 3 stemmen aantal keer bekeken 38
Onder een tafel van glas werden woorden begraven, keurig gevouwen tussen servetten en familiefoto’s waar iedereen lacht. De vrede was van porselein, glanzend, maar met haarscheuren die alleen jij zag. Elke glimlach was een voorzichtig evenwicht tussen breken en blijven staan. Ze noemd...

IJdelheid

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 27
(een poëtische beschouwing) Ze kamt haar glimlach in het ochtendlicht, strijkt kreukels glad in spiegelzacht decor, en fluistert zacht: “Kijk mij, vergeet mij niet…” maar wat ze toont, is slechts de buitenkant. Ze bouwt een huis van glanzend zelfvertoon, met woorden als behang van g...

Jaloezie

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 9
een gedicht over het vergif van vergelijking en de kracht van zelfvertrouwen Jaloezie sluipt zacht, op pantoffels van pijn, het woont in de schaduw van wie we niet zijn. Het kijkt naar de ander, met halfdichte ogen, en fluistert: “Waarom hij wél, en ik niet bewogen?” Het kent twee gezi...

Woede

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 32
(over het vuur dat vraagt om vorm) Woede komt niet als een vreemdeling binnen — ze klopt niet, ze stormt, ze beukt op de borstkas, brandt achter de ogen, hijgt in je keel als een woord zonder rem. Ze zegt: “Vecht terug. Schreeuw. Gooi. Verbreek.” En o, wat is het menselijk om toe t...

Traagheid

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 53
(over de zonde van acedia) Traag sluipt zij binnen, op kousen van niets, fluistert: “Morgen, misschien, of nooit.” Ze weeft haar deken van uitstel en vrede over wat roept, maar geen antwoord ooit. Niet het lichaam dat rust, is haar prooi — maar de ziel die zich stil laat verleiden, ...

Vraatzucht

netgedicht
2.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 46
(over het nooit genoeg) Er is een honger die niet in de maag zit, maar in de ziel — een bodemloze put die vraagt om meer, en meer, en toch nooit wordt gevuld. Je eet, je koopt, je werkt, je wint, je boekt, je belt, je plant, je spint — maar het blijft stil, daarbinnen. De leegte zeg...

vasthouden

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 48
over hebzucht, leiderschap en de kunst van loslaten We willen zo graag vasthouden — aan plannen, aan posities, aan gelijk. Aan macht die ooit gekregen werd, maar het hart verstikt als te strak gestrikte das. De vuist die zich sluit om het zand verliest het sneller dan een open hand. Zo ...

Twee werelden in mij

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 59
Twee werelden in mij In mijn hoofd wonen werelden, die zelden in balans bestaan — een kind dat alles vreest en vlucht en een denker, eindeloos begaan. De struik wordt tot armen in de nacht, een woord tot warrelende wervelwind; en toch denk ik verder dan verwacht, zoekend: waa...

het jongetje in mij

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 59
het jongetje in mij is altijd gebleven naast stil verlegen vol met fantasie bang te falen ook in de verwachting altijd overal weer waaraan hij denkt te moeten voldoen het jongetje in mij bereisd de wereld in menig avontuur nachtelijk in stilte dansend dromend van alle ondeugd die ...

Terug op eigen kracht

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 93
Een kleine mijlpaal, groot van betekenis – je hebt de tocht volbracht, ging gebukt onder zorgen en schroom, maar bent opgestaan met nieuwe kracht. Je lijf en geest vroegen tijd, al vond het ego dat lastig te verstaan; je leerde luisteren naar zachtere stemmen, leerde dat kwets...

Leren van Natascha

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 77
Jaren geleden, tussen muren waar de nachten koud zijn en mensen verloren zoek ik houvast in werk dat ik nauwelijks begrijp onbegrepen, net als ik. Mijn lichaam nog vol van verlies, pijn die niet werd gezien, artsen die wegwuiven, echo’s waarin ik mezelf niet terugvind...

Metamorfose van kwestbaarheid

netgedicht
2.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 73
Ik leer anders denken een metamorfose, diepgaand door vriendschap anders gewend kwaliteit groeit in mijn hand Rappen als ontdekkingstocht belevenis als zoete drug dagelijkse plichten, schone kracht een nieuwe orde in mijn leven Kwetsbaarheid werd ooit tekort nu zuurstof voo...

Anker in het proces, hart in de relatie

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 80
In de gangen van beleid, waar stilte niet vanzelf spreekt, leefde jouw oordeel, jouw rust, jouw doordacht gesprek. Peter, met pennenstreken en betrokken hart, gaf jij richting aan besluiten, bracht je zaken op gang, Altijd een luisterend oor en een kritische blik, met zacht gezag stuu...

Pieters' Raadselkwartier

netgedicht
3.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 122
Ergens tussen tent en tak tussen muggenspray en afwasbak daar gonst het brein, daar kraakt het kind het is waar het grote denken begint. Geen som of saaie schooltaak hier maar Pieters fameuze Raadselkwartier! Waar hersens zweten zonder gym en de winst geen sticker is, maar glorie met een gl...

leven met het weten (3)

netgedicht
2.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 117
ik stond vol in het leven werk, plannen, dingen om naar uit te kijken en toen zei de dokter het dat ik ziek ben. ernstig ziek en dat het niet meer goed komt alles stond even stil ik dacht: dit kan niet maar het was zo sindsdien is alles anders niet meteen, maar langzaam de tijd voelt ...

leven met het weten (2)

netgedicht
2.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 202
er was een tijd van plannen maken van later, ooit, van grote dromen je rende mee met volle dagen het leek alsof niets kon ontkomen tot woorden vielen, stil en koud een waarheid die je niet verwachtte geen hoop op ‘beter’, slechts vertraagd de toekomst vond plots eindigheid hoe leef ...

leven met het weten

netgedicht
2.3 met 6 stemmen aantal keer bekeken 111
het begon op een gewone dag toen alles nog klopte de agenda vol de toekomst open en dan een paar woorden klinken alsof ze ergens anders thuishoren maar ze zijn voor jou ongeneeslijk levensbedreigend tijd ineens verandert kijken voelt adem zwaarder ruikt de lucht scherper ligt elk...

zestien - van harte

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 281
zestien kaarsjes op de taart een lach die iedereen vermaakt vandaag ben jij het middelpunt omringd door liefde, zonneschijn je dromen dansen in je ogen de toekomst lacht je tegemoet zoveel moois nog voor je open door de kracht in wat je doet je groeit, je bloeit, je schittert een ster d...

in ons hart leef jij

netgedicht
3.2 met 5 stemmen aantal keer bekeken 142
in ons hart ben jij levend gebleven stil en warm, voor altijd daar jouw naam klinkt zacht in onze dromen als fluistering van wie je was voor ons bent, en altijd zal blijven we vergeten niet jou te herinneren herhalen keer op keer jouw verhaal van jouw vriendschap die ons omarmd van de lief...

jij bent er

netgedicht
2.3 met 3 stemmen aantal keer bekeken 136
je staat niet graag luid op de voorgrond bent geen vlag die in ochtendbries wappert maar ben je er — betrouwbaar als een huis dat in stilte schuil geeft, warm en stevig is je handen rusten vaak rusteloos wachtend totdat ze voor mij nodig en helpend zijn als een baken, snel en zeker, staan ...

de man in de maak - van harte

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 147
zeventien jaar, wat vliegen de jaren hard voor een gozer met brains én een gouden hart van schoolbank tot studie, je doet het gewoon alsof het niks is — met één hand op je telefoon bij de Spar ben je chef vullen en spiegelen laat de vakken strak in het gelid daar staan om na werktijd, h...

samen puzzelen

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 225
in een wereld vol schermen, klikken en swipen waar letters en duimen voortdurend bewegen in boeken, in pixels, in filmpjes vol verhalen wacht een wereld om in te verdwalen een moeder, een vader, een kind op de bank een tablet, een boekje – digitaal en oprecht samen verdwalen in werelden zo...

mijn liefste

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 215
we hebben pieken en dalen gekend kenden zonneschijn en storm alle kleuren van de seizoenen hebben wij samen zo doorstaan we hadden heldere en donkere dagen maar steeds stonden wij naast elkaar in elke winter en elke zomer was jij het licht in mijn bestaan jij bent mijn liefde, mijn enige...

Koning Terlouw

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 207
in ’t hart van Katoren klonk eens zijn stem een koning zonder kroon, maar met een pen hij schreef van Oorlogswinter, koud en zwaar of een briefgeheim, verborgen en klaar zijn Pjotr vond zijn weg in Siberisch land, de kunstrijder gleed elegant over het ijs Oosterschelde windkracht 10, een s...

tussen dozen en dromen

netgedicht
3.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 419
tussen dozen en dromen tussen spullen en verhalen pakt een gezin zijn leven in in karton voor transport achterlaten wat lief is de lach van buren, het ritselen bomen de geur van natte straten na regen mensen die vrienden geworden zijn straten die de weg naar huis werden nu lonkt het noo...

de tuin in mij

netgedicht
3.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 156
er ligt een tuin in mij verborgen van klei en hoop en ochtendlicht waar dromen zaden mogen worden en elke wortel waarheid zoekt een stukje land, ooit met liefde bewerkt waar prei en passie samen groeiden waar ik met aarde werd versterkt en groenten stille namen droegen toen viel het stil...

werelds

netgedicht
2.7 met 7 stemmen aantal keer bekeken 210
Voor moeders, overal ter wereld Moeders — waar ter wereld zij ook zijn — hebben harten als een octopus armen die altijd reiken handen die altijd dragen onvoorwaardelijk zorgen zij door storm en stilte voor het leven dat zij de wereld schonken zij dragen als atlas ooit wat te zwa...

jongen op een brug

netgedicht
2.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 185
alleen staat een jongen - op steen waaronder gestaag water stroomt zijn blik een vraag - zonder stem die voorzichtig van toekomst droomt de brug - gespannen tussen toen en wat later nog komen zal hij kent de wereld enkel nog zoals een kind de stilte kent de lucht ademt verandering hout ...

vrijheid vraagt een antwoord

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 167
Bevrijdingsdag – 5 mei 2025 Tachtig jaar na de Tweede Wereldoorlog een dag om te vieren een dag om te feesten een dag van festivals, van markten en braderieën een dag van dankbaarheid ook dat wij dat alles kúnnen vieren maar het vieren van de bevrijding brengt ook verplichting met zi...
Meer van deze schrijver...