3799 resultaten.
geweven vlas
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 86 iemand ademt zacht
onder het witte linnen
gehavend onder een
deinende kalme zee
traag strijkt iemand
het verlangen glad
ziet waar iemand
schipbreuk leed
iemand valt met de
grote vlakte samen
ademt zacht onder
geweven vlas…
silentium
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 67 we schreven elkaars
naam in de palm
van onze handen
we sprongen van vloer
naar zolder en terug
levenslange beginners
waren we
we leerden later
stapsgewijs van boom
tot boom te denken
de loop van de tijd
voerde ons in een
korte schittering
met zich mee
stilaan werden we
een keerrijm van
ons verstilde zijn…
[ Ik kan mezelf zien ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 37 Ik kan mezelf zien,
van boven: een stip, langzaam –
op weg naar een doel?…
[ Ritselend bamboe ]
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 26 Ritselend bamboe
omsluit me, ik kijk omhoog –
en volg de vogels.…
Weg van waar je bent
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 44 Ik voel het ongemak
om blijven waar ik ben
en het probleem over te laten
aan andermans taak of plicht
aan de buren bij wie het gebeurt
aan de rand van het dorp
Er is haast, behoefte
om de huizen en de schuren
in orde te maken, maar
het duurt te lang
of er is te weinig tijd
voor mijn ongeduld
Ik praat met de buren
terwijl we wachten…
[ De maan betovert ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 53 De maan betovert
de stad, ik snap niet waarom –
niemand ernaar kijkt.…
Ambitie
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 58 In de herfst bij mist en regen om zes uur
opstaan voor zwemles in het bergmeer
daarna ontbijten, mijn tijd klokken
bij aankomst op school en het rondje
hardlopen om de sportvelden
willen winnen alsof
dat punten oplevert
voor wat ik waard ben
vertrouwend op de les
dat ik het allemaal doe voor mezelf
want de grote idealen
van de volwassenen…
[ Dijen en haren ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 24 Dijen en haren,
vliegende dauw de dag in:
die leeuwin ben ik!…
Het pad
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 Het is donker
aan de linkerkant een muur
rechts de sloot
en ver weg
hoor ik brommers rijden, die opdoemen
aan het eind van het pad
en me vangen
in hun licht
het geluid wordt hard
mijn kloppend hart drukt zich
dicht tegen de muur
nog even en het is voorbij
Ze stoppen…
[ Ik denk te kijken ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 20 Ik denk te kijken,
maar het zien is er eerder –
dan ik het besef.…
Ze kwamen niet
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 34 Maanden lang was ik bang
om naar bed te gaan, bang
voor de nachtmerries van het leger
van alle kanten op mij af zoemende
bijen met hun grote bolle ogen
die voor mijn gezicht bleven hangen
Ik schreeuwde het uit: mama, papa
en werd daar wakker van, maar
ze kwamen niet, ik was alleen
Op school maakte ik fouten
ik kreeg liever geen beurt…
Hand in hand
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 Ik heb het overleefd
en schrijf het op
om het te vergeten
Wat na te lezen is hoef ik niet
te onthouden, maar ik moet
zoeken naar de woorden
die zich verstoppen, bange woorden
alsof mijn pen het mes is
onder de snelweg langs ons huis
uit het niets op mijn keel gezet
De avond was al gevallen
Zenuwachtig riep hij om geld
een beginneling…
[ Bordjes op het plein ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 69 Bordjes op het plein,
naar Berlijn, Parijs, Rome –
ja, hier ben ik thuis.…
Zijn handen rusten in zijn ogen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 109 Wie zal het lukken
om mij te schetsen, wie
ik ben, niet zomaar
een vrouw met huid
en haar en een figuur
zes, zeven, zus en zo
maar levensecht? De dromer
misschien, die vaag om zich
heen kijkt en mijn beeld laat
bezinken voordat hij begint
te tekenen; zijn handen rusten
in zijn ogen, zijn blik is zacht
geen zoeklicht
dat mij bleekt…
vanuit binnen bekeken
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 62 Ik zie het blauw. Een grote blauwe hemel. Een en al blauw.
Ik zie wit dat blauw wil verdringen. Wit doet zijn best.
Ik zie de zon die, waar het kan, stralend kansen pakt.
Niet alles is tot in de uithoeken blauw.
Ik zie staaldraad diep in de schors van een boom gekerfd. Langzaam gewurgd door zijn eigen groei.
Kroon en takken afgebroken.
Ik zie…
[ We zoeken de bal ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 28 We zoeken de bal
en veranderen het spel –
in verstoppertje.…
Het werd al donker
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 41 Over te lange wegen
zwierf ik door Stappegoor
moe en alleen
Er was een korter pad
naar huis, dat wist ik
zeker als verkenner
maar twee te grote jongens
van de boerderij schopten me
terug, het stadskind in uniform
en dreigden met de hond
Het werd al donker
niemand zag mij
niemand om me te helpen
Ik was moe en alleen
in mijn verdriet…
[ De polder is groen ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 31 De polder is groen,
niets dan gras, gras verbergt gras,
sloten en wegen.…
[ Een baby praat niet ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 26 Een baby praat niet,
toch begrijp je hem beter –
dan volwassenen.…
Onze hooiberg
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 39 Stoppelveld
kafjes in de lucht
droge zomergeuren
populieren langs de wetering
onze hooiberg op het eind
daarbinnen uit het zicht
ons hol
getrokken en geduwd
in het lange gele gras
ik droom er met jou
bloot te liggen
als pasgeboren dieren
dat is alles
er hoeft niets meer
we kunnen doodgaan
dat is ons geheim
mama begrijpt het…
Duivelssteen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 39 De duivel was woest toen
hij je naar de Doesburgse kerktoren smeet;
gelukkig gooide hij mis en belandde je
in de bossen bij De Steeg.
In lang vergeten en vervlogen tijden
brachten Ymirs verwanten je mee uit Jotunheim,
als altaar voor het offermaal gewijd
aan Wodans raven.
Althans volgens de oude verhalen;
zelf ervaar ik je meer als…
Hangend in de wind
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 28 Op het strand duwen we ons
door de wind naar het licht toe
Er is geen tunnel of heilige poort
Om op adem te komen draaien we
ons om en rusten uit, de wind gaat
heel de wereld over, en wij waaien
even mee met de meeuwen en
stromen even samen met de golven
uit over het blinkende zand
Het luchtruim is ons te groot
schuin voorover hangen…
[ New York, de mensen ]
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 25 New York, de mensen
zijn druk, het tij slaapt en draagt –
de vrije meeuwen.…
Kafkas
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 59 Met ziedende hand sloeg de hemel
de nieuwe stad en de enorme toren
uiteen, de Hangende Tuinen vlogen
Vertrekken werden vliegtuigen
en tapijten met gedekte tafels
landden ver weg in de lange zee
Een zware regen
van kamers vormde met een plons
een hemelhoge bergrug
De mensen uit de Toren
verspreiden zich in vijftig talen
en vochten om…
valavond
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 66 de wandeling
tussen licht en donker
wordt trager en langer
voetstappen kruipen
in het zand
een waarschuwende
goede geest kondigt
in de verte sonoor
de dood aan als we
langs de greppels lopen
de valavond is voltooid…
[ De kat zit muisstil ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 19 De kat zit muisstil
de maan te observeren –
de hypnosebal.…
Paradijskinderen
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 56 Jonge mensen zijn slechte denkers
Je moet hen eerst te eten geven
van de vruchten van die ene
speciale boom van de kennis
wat nuttig en nadelig is
voor ze iets weten
en zodra ze dat snappen
begrijpen ze
dat het zo moet zijn
als je geen paradijskind wilt blijven
voor wie alles klaar moet staan
in een wereld zonder gevaren
Wat…
[ De sterrenhemel ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 30 De sterrenhemel:
een koninklijke mantel –
om moeder aarde.…
[ Naar de maan gegaan ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 37 Naar de maan gegaan
voor de maan, zagen we iets –
anders: de aarde!…
Wu wei
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 61 Weer de nacht, weer de ochtend
van een nieuwe dag voor dansers
en de andere mensen
te voorschijn kruipend
uit het ogenschijnlijk eendere
verrassingsei, tijd is water
in een rivier die zich verdrinkt
in de wereldzee en ik stroom
mee, ik kan me laten drijven…