Netgedichten

netgedicht (nr. 79.397):

De foto

Met brede armen luister ik
Met handen vol groene oren
Veelstemmig gefluister van pluizen
Fijne sporen geluid
op de bank

Een vrouw en haar dochter
kijken rond, het meisje tuurt
en zegt met wiebelende benen

Ik word mama net als jij
met een papa en een kind
dat dit het mooiste plekje vindt
van alles, heel de wereld, het heelal

*

Het meisje speelt met een bal
trekt een schilfer van mijn bast
vraagt: staat jouw naam erin gekrast?
Wat is hij oud mam, wel driedubbel dik
en die bobbels, is hij ziek misschien?

Haar moeder lacht en maakt de foto
die ze van zichzelf had willen zien:
het meisje, en ik incognito

niet zo wijs, niet zo
vol, hoog en breed
van voorgeschiedenis als nu
en kleiner dan wat ik weet

van al de mensen
die mij hebben gestreeld
van al de wensen
die ze met mij hebben gedeeld