Alle inzendingen over overig

Ik passeerde mijn ouders van veel jonger tot anderhalf keer ouder dan zij, serieuzer werd ik, grootmoeder werd ik Ervaring, mijn leven herkennen in vrienden en het terugzien in de kinderen en kleinkinderen Samen optrekken onze lichamen vertrouwd met mankementen, pijn en rommelige herinneringen En nu wil ik naar buiten weg uit het…

Ik daag jou uit, langzaam om jou heen dans ik dwars door de laserstralen heen mijn ogen laten je niet los Ik dring ver genoeg in jou door om niet meteen met je mee te gaan We spreken af voor morgen en daarna over een week Thuis wachten mijn ouders met hun dromen over mij In de stad wacht een carrière en in mijn lichaam wacht alles…

Mijn belangrijkste daden waren het stilleggen van het werk om met jullie te praten over de regels en jullie ideeën steeds opnieuw te vragen Waar gaat het om? Waar zijn we mee bezig? De vaardigheid oefenen om kritisch te zijn gebaande paden te doorgronden ze te durven toetsen en de beste aanpak te kiezen Ik ken jullie namen nog Hoe…

Na mijn opleiding is het feest Iedereen aan tafel, nu gaan we de wereld in de problemen oplossen Iets mooiers bestaat er niet We kunnen het We hebben er recht op Alles is mogelijk Wie doet wat? Wie heeft er een plan? ...We waren het niet eens ...en dat zat ons tegen ...Het feest ging niet door ...Geen geluk voor alle mensen ...Missie…

-O vreemdling met uw bruin gelaat, Vanwaar? -Van 't westen, van 't gebergte! -Die weg is zwaar! Wees welkom... ach, Wat is uw ros bestuifd, bezweet! -Maar o mijn land... Eer dat ik ú vergeet'! -O vreemdling met uw zacht gelaat, Waarheen? -De bergen over, naar de zee! -Gij zijt alléen, De nacht begint, Er dreigt gevaar, dat gij niet…

Ik maakte foto's van geluk: haarscherp vrijende paartjes En ik voelde me een gluurder Zo verging het iedereen die de serie bekeek Niemands hart ging open Ook niet van de vrolijkheid of het verdrongen verdriet van lachende mensen noch van kinderen, hun spel hun ernst en hun lieve blikken Het was veel, maar geen geluk Dan de winnaars…

Ik wil vergeten, en zeker niets vergeten -- toch te vergeten.…

Bijzonder willen zijn is heel normaal, denk jij -- zo gewoon te zijn?…

Je moet de waarheid herkennen in de leugen -- anders werkt ze niet.…

In de doolhofstad kaatst men maar rond, altijd weer -- ontmoet je elkaar.…

De klokken lokken mannen met bonte sokken -- naar noorderdokken!…

Mijn hele leven groeien de bomen van thuis -- verder in mijn hart.…

De katapult van Moroni Het dak was er niet meer De muren waren rood De vloer was rood De doorgestikte deken, met de hand gemaakt door oma, was rood De ruiten waren rood Alles was rood Stukken van de muilezel ingewanden en botten faecaliën en haren lagen verspreid door de kamer samen met stukken dakpannen en kalk Alles was rood…

Er is een verder weg dan hier op de heuvels achter de oceaan waar vriendschap brieven schrijft gedachten een wereld vormen. Dromen van diepgang dagdromend vergankelijk ze blijven komen met hun intieme kracht ze leven slechts in schaduwen overdag en tijdens de nacht. Er is een verder weg dan hier waar droomschaduw fantasie toelacht…

Het duizelt me hoog in de hemel, geen houvast -- alleen maar een roos.…

Met stukjes papier steek ik kleine lichtjes aan -- in lezersharten.…

wat nu als Zeus uit zijn ivoren toren was gekomen Prometheus op de schouders klopte en zei: jongen je bent een lastpak maar ik versta je…

Een mens verandert slechts als een ander hem dwingt -- Zelf kan hij dat niet.…

En nu? Weer de schrik van 'Nu', die mat onder ons -- die steeds weer wegschiet.…

Sorry dat ik je vroeg stoor,  Ik stuur je dit alvast maar door Vandaag is het Bad Poetry Day Met Candlelightgedichten...neee! Er is toch al genoeg geklaagd In hekeldichten, afgezaagd En met de grond gelijk gemaakt Is er een god die ons bewaakt Behoedt voor liefdesdichterskwaal En treurzang waar ik zo van baal Hun lief en leed in rijm verpakt…

de spoorbrug over de IJssel bij Zutphen lijkt op deze foto een wirwar aan metaal... goddank zag ooit de schepper van deze brug het verband waardoor ik thans met vertrouwen de oversteek waag naar gindse zijde je zou er bijna religieus van worden…

Jij begrijpt me niet, goed zo, ga maar nadenken -- wat ik heb bedoeld.…

dominee Eelko schreef: pas op! het duurt niet lang meer! op 8 mei 1774 zullen Mars Venus Mercurius Jupiter en zelfs de maan op elkaar botsen de Aarde wordt uit haar baan geslingerd en zal geheel verbranden ze zal verbranden in de vurige atmosfeer van de zon mensen rilden van angst zochten beschutting bij elkaar nou dacht…

De engel viel aan, mijn bloed drupte in de sneeuw -- tot de zon opkwam.…

dit zijn de dagen van stofwolken en woestijnhitte van zout zeep vuren en dodendansen dagen van bochten en ravijnen van vrijplaatsen van doekjes voor het bloeden dagen van gesloten harten en deuren van branden droogte en de onbarmhartige zon dit zijn de dagen van korte dromen van lethargie bedrieglijke kalmte inktzwarte…

Mijn buren vrijen, o, wat schandalig goedkoop -- die dunne muren!…

Het echte leven bestaat niet, het is bedacht -- uit verlegenheid.…

Objectief zijn is gemakkelijk, niet zo eng -- als subjectief zijn.…

Het Orakel weet wat ik wil en dat geeft ze -- aan mij als advies.…

Water stroomt onder mijn voeten. Grote golven spoelen over straat. Kletsnatte schapen steken over, naar een stukje grasland over een sloot. In de verte zie ik jou. Ik zwaai en roep naar jou. Je kijkt niet en loopt snel verder. Verder van mij vandaan. Waarom, het doet zo zeer. Dus roep ik weer. Je reageert niet meer. Er staat een auto,…